Duivelshoorns en een wall of death: Diablo Blvd. scoort in Trix

De ambities zijn hoog voor de Antwerpse metalband rond Alex Agnew. Volgende maand start een Europese tour. In eigen huis toonde het vijftal zich alvast klaar voor dat avontuur.

“Het heeft lang geduurd voor onze plaat uit kwam. Maar ein-de-lijk is ze er!” Alex Agnew gooide na nog geen tien minuten zijn frustraties er uit. Zero Hour werd al maanden geleden opgenomen, maar op vraag van de platenfirma ligt ze nu pas in de winkel. Er is meteen een Europese tour aan gekoppeld, die Diablo Blvd. dit najaar naar Engeland, Zwitserland en vooral Duitsland zal brengen. De show in Trix vormde het officiële startschot.

Goedkeurende duivelshoorns

Het oudje ‘Black Heart Bleed’, met de zanger die zijn microkabel als een zweep hanteerde, was na een dik uur het triomfantelijke slotakkoord van een strak concert dat knap richting climax opbouwde. 

Metalfans aan het moshen en meebrullen krijgen met songs die ze amper of niet kennen is geen makkelijke opdracht, maar eentje waar Diablo Blvd. wel in slaagde. Honderden duivelshoorntjes gingen ter goedkeuring de lucht in. En niet alleen omdat Agnew een volksmenner of bekende kop is. In de buik van dit concert volgden na een prachtig ‘Saint of Killers’ vier nieuwe nummers na elkaar. Elk met een andere dynamiek, maar wel goed bij elkaar passend.

Zero Hour bouwt verder op de titelsong van de vorige plaat en toont een ander gezicht van Diablo Blvd, waarbij de gothic rock van Killing Joke nooit ver weg is.

Trumpiaans startschot

Live klinken de nieuwe songs potiger dan op plaat. Eerste single ‘Sing from the Gallows’ stond met zijn pompende beat als een huis. Dit moet een lied zijn dat ook de Duitse metalfans moeiteloos kan overtuigen. ‘The Future Will Do What It's Told’ was nog zo'n kanjer, waarbij de Antwerpse vijf uit alle cilinders vuurden. 

Bij ‘Demonize’, opgespaard tot de korte bisronde, vroeg en kreeg Agnew zelfs een heuse wall of death. Niet dat dat nieuwe materiaal zo rechttoe rechtaan metal is. De gitaren durven wel eens met elkaar te vechten, en de teksten refereren naar de problemen in de Westerse samenleving. “Cold war feeling in my heart, social fabric torn apart”, zingt Agnew somber. Een spiegel voor onze hedendaagse maatschappij. Dat statement was meteen duidelijk toen de band opkwam, terwijl president Trump door de geluidsboxen riep om met “fire and fury” toe te zullen slaan.

Nieuwe bassist

Gelukkig doet Diablo Blvd. dat enkel met de punch in hun muziek. Het vervangen van solo-gitarist Dave Hubrechts was geen makkelijke klus. Maar met een interne positieswitch en Jan Rammeloo (ex-Bliksem) erbij als nieuwe bassist, is de band duidelijk aan zijn tweede leven begonnen.

‘Rise Like Lions’, met Alex Agnew die er vocaal zelfs een stukje ‘In the Air Tonight’ van Phil Collins in verwerkte, kreeg zo nog meer gelaagdheid. Gitaristen Andries Beckers en Tim Bekaert trokken vaak naar voor, en zochten telkens de rand van het podium op. Bij openingssong ‘Animal’ misschien zelfs iets te gretig. De klankbalans zat nog niet optimaal, en er stond (te)veel galm op de stem van Agnew. 

Dat euvel was gelukkig snel verholpen, en het parcours dat gisteren volgde toonde bekoring en ambitie. Met deze nieuwe plaat onder de arm mag Diablo Blvd. zich met gerust gemoed ook buiten de landsgrenzen tonen.

Zero Hour is zopas verschenen bij Sony Music.

Lees hier het interview met Alex Agnew over de nieuwe plaat van Diablo Blvd.