De prille liefde is mooi, maar Jan Loos is niet helemaal tevreden. “Dat zal ik pas zijn als ze geen schapen meer vangen. Deze nieuwe wolf heeft een lange zwerftocht afgelegd en heeft mogelijk een slechte invloed op Naya. Het is nu zaak om ze dit gedrag snel af te leren, met schrikdraad. Voorlopig durf ik niet uit te sluiten dat er geen slachtoffers meer gaan vallen. Is een begrazingsproject met schapen op het militair domein nog wel rendabel, met de wolven in de buurt? Er moeten in elk geval betere rasters komen, maar dat is een zware investering en kost tijd. Misschien is het beter om hier Schotse hooglanders in te zetten. Het doel is toch om hier aan natuurbeheer te doen, niet om werk voor herders te voorzien.”

Groene corridors

Dat de wolven elkaar gevonden hebben, is volgens Loos geen toeval. “Het is niet dat ze elkaar ruiken, ze vinden de weg naar elkaar via bepaalde groene corridors in het landschap. Er zijn details in het landschap die wij niet zien, maar wolven wel. Die doen hen beslissen om de ene of de andere weg in te slaan. Ze leggen honderden kilometers af volgens de voor hen meest logische route.”

Naya lijkt het reizen in elk geval op te geven en zich in deze regio te settelen. “Ze vond hier een gebied dat heel goed lijkt op de streek in Duitsland waar ze geboren is”, verklaart Loos.

En schapen moeten dan misschien schrik hebben van wolven, wandelaars in het gebied niet, ook niet van twee wolven. Ten eerste zijn het heel schuwe dieren. “En bovendien zien wolven ons als collega-jagers”, zegt Loos. “Doordat we rechtop lopen, zoals beren, denken ze er niet aan om ons aan te vallen.” (geho)