Toen Kim Kardashian zich twee jaar geleden liet fotograferen tijdens de modeweken in een doorkijktopje en een billenspanner, fronste menig modeliefhebber de wenkbrauwen. Sure, de realityster had toen al een invloed op de modewereld. Maar als ze dacht dat ze van de koersbroek een mode-item kon maken, had ze toch wat vroeger moeten opstaan, niet?

Twee jaar later, de modeweek van Milaan. Verschillende modellen dragen de koersbroek onder een jurkje, een wijde short of gewoon als broek. Volgens kenners heeft dat te maken met de sportieve insteek van collecties: modehuizen willen een gezonde geest in een gezond lichaam promoten. Daarnaast mikken merken ook op millennials als nieuwe klanten, met als ‘jongere’ mode als resultaat.

Zelf ben ik een gezonde geest in een lichaam dat al eens een stuk chocola te veel eet, zonder het strakke lichaam van een Kardashian of een catwalkmodel. Zonder hun budget ook, dus ik heb mijn broekske gekocht in een sportwinkel. Ik betaalde 15 euro voor het enige exemplaar zonder zeemvel in. Het voelt een beetje absurd wanneer ik er hakken onder en een blazer over aantrek om mijn man te gaan ophalen aan het station van Gent. Het enige voordeel: als ik uitgelachen word, kan ik direct weer de auto in.

Blunderbroekje

Al wachtend voel ik me een kleuter die in zijn broek geplast heeft en van de juf een vervangbroekje heeft aangekregen. Verse onderbroek niet inbegrepen. Een klassieke slip is trouwens geen optie in een koersbroek. Je gaat beter commando, voor een string of ultradunne onderbroekjes zonder randjes.

Gelukkig laat manlief niet lang op zich wachten - ik krijg een spottende lach als begroeting. Letterlijk benepen - dat broekje spant net boven de knieën, jongens! - gaat de avond verder richting een etentje bij vrienden. “Oh, hoe chic met je kostuumvestje”, zegt een van de vriendinnen. Dat is vóór ze de look helemaal ziet, haar blik verstijft en bezorgt vraagt “wat heb jij nu aan?” De anderen, vooral de mannen, schrikken meteen. “Draag jij nu een koersbroek?” Op complimenten hoef ik niet te rekenen: van “niet mooi” tot “wel praktisch als je gaat wandelen in de bergen” tot “misschien moet je het anders combineren”: verschillende reacties passeren de revue, maar een “wauw” is er niet bij.

Glamour met een cameltoe

Poging twee: de bakker, waar ik een brood bestel en me tegelijk zorgen maak over mijn buik - de hoge taille van de short maakt dat ik die voortdurend intrek - en een cameltoe. Gelukkig is er niemand anders in de winkel en zien de bakkersmeisjes mijn onderstuk niet achter de toonbank. In de supermarkt heb ik minder geluk: de lange blik - een mix tussen onbegrip en verwondering - van de keurige dame vergeet ik nooit meer. De enige enthousiaste reactie krijg ik bij de apotheek: “Hoe praktisch als je een jurk wil dragen op de fiets. Je draagt er een koersbroek onder et voilà. De jurk zelf prop je in de broek, zo draait die niet in je wiel. Het zou nog mooier zijn met een broek met een kanten detail aan.”

Conclusie? Houd een koersbroek vooral voor op de fiets als je geen vreemde reacties of blikken wil krijgen. Kan je daar tegen en vind je de trend echt mooi? Draag de koersbroek dan vooral met een portie zelfvertrouwen. Niet zoals een bang wezeltje met een boon voor lossere stuks zoals ik, want dan straal je toch eerder ‘uit de hand gelopen grap’ of ‘wielerliefhebber’ dan ‘fashionista pur sang’ uit.

Trouwens: wie de broek echt wil dragen op de fiets, koopt toch beter eentje die wél een zeemvel heeft. Want echt comfortabel zit deze niet.