Het voorspel van deze bepalende etappe werd gekleurd door een ontsnapping van zes renners. Daarbij ook drie landgenoten: Kenneth Van Rooy (Sport Vlaanderen - Baloise), Stijn Steels (Roompot - Charlers) en Julien Mortier (Wallonie-Bruxelles). Het zestal kon een voorsprong van meer dan vijf minuten vergaren maar het peloton, onder leiding van Bahrain - Merida (Pozzovivo) en Astana (Lutsenko) hield de vluchters altijd binnen handbereik, wetende dat er op de slotklim nog minuten konden worden goedgemaakt.

Van de zes vluchters bood de Fransman Fabien Grellier het meeste weerstand. De renner van Direct Energie leek het zelfs te zullen halen maar werd in de laatste honderd meter nog bijgebeend door de onvermijdelijke Alexey Lutsenko. De Kazak van Astana haalde het dus voor Grellier, Pozzivo en Rui Costa, de Belgen haalden de top tien in de rituitslag niet. Eliot Lietard werd twaalfde, in het algemeen klassement blijft hij beste landgenoot op een zevende plaats.

Ritwinnaar Lutsenko wees bij het overschrijden van de finishlijn naar de hemel. Achteraf droeg hij zijn zege op aan zijn echtgenote en hun twee zoontjes. De tweeling van het echtpaar werd in december van vorig jaar te vroeg geboren, beide kindjes overleefden de vroeggeboorte niet.

Van Avermaet zakt weg

Greg Van Avermaet stond voor de start van de koninginnenrit in de Ronde van Oman op een tweede plaats in het algemeen klassement. “Ik ga zo lang mogelijk aanklampen”, zei de CCC-kopman vooraf, “maar ik weet dat die Green Mountain geen spek voor mijn bek is.” Uiteindelijk werd hij 32e in daguitslag, op 2:40 van winnaar Lutsenko. Hij valt terug naar een 17e plaats in het klassement. “Ja, ik was daar niet mee bezig”, zei hij na afloop aan Belga. “Ik wist ook dat het hier moeilijk zou worden.”

“Op zich was het een vrij gemakkelijke etappe vandaag”, analyseerde hij. “We moesten naar de voet van die slotklim en dan is het zaak om zo snel mogelijk omhoog te rijden. Ik heb geprobeerd zo lang mogelijk aan te klampen, maar ik botste al snel op mijn limieten en voor plaats 25 strijd ik niet mee. Ik wist ook dat deze aankomst voor mij te lastig was, ik reed hier al vaak genoeg naar omhoog, dus dat bleek ook nog eens vandaag. Ik ben blij dat ik boven ben geraakt (lacht).”

“Tot 2,5 km van de top was ik mee met de beste jongens”, verduidelijkte de olympisch kampioen. “Maar dan was het nog super steil op het eind, echt iets voor klimmers. Die laatste 2 km blijven duren en dan is 75 kilogram net iets te veel. Je botst op je limieten als klassiek renner. Spijtig genoeg is een klim van boven de 20 minuten te zwaar voor mij. Vanaf 15 minuten wordt het al moeilijk en dan kan ik die echte klimmers niet volgen. Nu goed, dat is geen schande, ik ben een klassiek renner.”

“Ik onthoud het positieve van deze ronde. De conditie is zeer goed. Natuurlijk had ik graag een rit gewonnen, maar dat is niet gelukt. Ik word tweede en derde, ik heb het geprobeerd, ik mag zeker niet klagen en moet tevreden zijn over mijn conditie.”