Kil en emotieloos. Zo toonden de twee hoofdverdachten van de campingmoord vandaag hoe ze Mihaël Parrent (37) op een beestachtige manier om het leven brachten. De reconstructie - die niet op de camping maar op de terreinen van de federale politie in Brugge plaatsvond - duurde maar liefst acht uren. Eerst werd binnen de gruwel die zich in de caravan zelf afspeelde nagespeeld. Daarna trok het gezelschap naar de parking waar de verdachten de tweede fase, namelijk het zeulen met het lichaam, moesten tonen.

De feiten dateren van 7 december 2017. Toen controleerde de politie in Middelkerke een wagen die wel heel traag voor hen reed. In de koffer deden de agenten een ontdekking die ze zelf niet voor mogelijk hielden. Daar lag een lichaam in dat net niet onthoofd was. In de wagen zaten rechtenstudente Kelly D. (20) en haar vriend Bruno C. (41) samen met Romuald V. (32). Ongeveer gelijktijdig krijgt de politie een telefoontje van Alain D. (43), een voormalige slager, van op camping Marva III. Hij belde om problemen met Julien B. (28) op de camping te melden. De politie trof daar beide heren onder het bloed aan.

Hachje redden

De reconstructie toonde gisteren nog maar eens aan hoe bloederig de moord wel was. De politie had de caravan voor de gelegenheid nagebouwd. Maar volgens de verdachten klopten de afmetingen niet. Het was het begin voor een reconstructie vol tegenstrijdigheden in de verklaringen. “Ze proberen allemaal hun hachje te redden en hun verantwoordelijkheid af te schuiven”, zegt een bron dicht bij het onderzoek. “De verklaringen van àlle verdachten vertonen barstjes. Ze zeggen allemaal wel iets dat in strijd is met de objectieve vaststellingen.”

Alain D. en Julien B. hadden het met het slachtoffer, dat in de caravan van die laatste logeerde, aan de stok gekregen omdat hij eten uit de frigo had gestolen. Ook gisteren liet Alain D. zich nog eens ontvallen dat het “wel de bedoeling was om hem te straffen”. Samen met zijn kompaan ranselde hij het slachtoffer met hun vuisten en zelfs pannen af. Ook Romuald V. was op dat moment in de caravan, maar zijn rol blijft ook na de reconstructie nogal onduidelijk. De ene keer sloeg hij het slachtoffer ook, de andere keer deed hij niets. Vast staat dat de twee hoofdverdachten Mihaël met elektriciteitskabels vast bonden en dat Alain D. hem uiteindelijk de keel over sneed.

Diepe indruk nagelaten

Een politieman nam tijdens de reconstructie de plaats van het slachtoffer in. Maar zelfs bij het tonen hoe ze het slachtoffer precies aanpakten, vertoonden de daders geen greintje emotie. “Het dossier lezen is één iets. Maar het hen zien uitbeelden en het horen afschilderen als was het een bagatel heeft een diepe indruk nagelaten. Volgens hen kon zoiets wel eens gebeuren”, zegt Pieterjan Dens, de advocaat van de ouders en een broer van het slachtoffer.

Na de middag moesten de twee hoofdverdachten aantonen hoe ze het lichaam van het slachtoffer nog van de ene caravan naar de andere brachten. Ze legden hem in een kruiwagen en reden naar een leegstaande caravan verderop. Daar overgoten ze de man zijn kruis met benzine en staken hem in brand. Het vuur doofde relatief snel waardoor ze een andere oplossing zochten. Romuald V. belde daarom zijn vriendin Kelly D. Zij zat op dat moment met haar vriend Bruno C. in de wagen en zakte van Bergen naar de kust af om “het te helpen oplossen”. Het was dan ook in hun wagen dat de politie het lijk aantrof. Zowel Kelly als Bruno waren vrij onder voorwaarden en woonden de reconstructie bij. Zij waren de ganse tijd opvallend stil. “In tegenstelling tot de drie protagonisten. Want die waren zichtbaar weinig onder de indruk”, aldus diezelfde bron.

De reconstructie was nog een cruciale onderzoeksdaad in het ganse onderzoek. De drie hoofdverdachten zitten ondertussen nog steeds in de cel. Zij zullen zich later meer dan waarschijnlijk tijdens een proces in het hof van Assisen moeten verantwoorden.