Direct naar artikelinhoud
Pukkelpop

Zo kwam het legendarische optreden van Willy Sommers op Pukkelpop tot stand

Mauro, Willy Sommers & Daan.Beeld Geert Braekers

Zaterdag verklaarden Mauro & De Kempenzonen de laatste dag van Pukkelpop voor geopend, en het werd een triomf. Wij maakten de generale repetitie mee, zetten vrolijk mee een polonaise in en spraken met Pawlowski, Daan en Willy Sommers over mogelijk hét optreden van Pukkelpop 2018.

We spreken met het trio af in de stille Kempen. Nu ja, wat héét stil. Mussen vallen in veelvoud van het dak van de hitte, een geluid dat enkel wordt overstemd door de brullende motoren van bikers die voorbij zoeven langs de afspanning waar we na de repetitie iets gaan drinken. Stamgasten komen slag om slinger aankloppen voor een selfie met een schuddebuikend “dit zullen ze thuis nòòit geloven”, terwijl de drie heren minzaam poseren.

Het gesprek gaat dan ook al gauw richting superfans. Sommers blijkt de meest fervente spionkop van de drie achter zich te scharen. Maar geen zeven anjers of zeven rozen zonder doornen. “In 2012 werd ik een hele tijd gestalkt,” vertelt hij aan Daan en Mauro. “In een eerste brief werd mijn vrouw zwaar beledigd, en in diezelfde envelop zat ook een foto van mijn kinderen, waarop een zwart kruis over hun hoofdjes was getekend. Wat later viel een postpakketje in de bus waarin drie kleine doodskistjes zaten, met dode muizen in. Op de kistjes waren de namen van mijn twee kinderen en mijn kleindochter geschreven. Volkomen gestoord. En angstaanjagend.”

'Als ik niet voortdurend resoluut tegen alle verwachtingen zou ingaan, zouden mijn fans waarschijnlijk net afhaken'
Daan
Zo kwam het legendarische optreden van Willy Sommers op Pukkelpop tot stand
Beeld Geert Braekers

“De politie kon de stalker gelukkig gauw identificeren. Mijn vrouw en ik stonden aan de grond genageld: het bleek een fan die ik al lang kende, en die ik wekelijks met haar man en twee kinderen sprak. Ik wist niet meer waar ik het had. Bij bepaalde mensen slaan de stoppen ineens door, denk ik. Gelukkig heb ik méér leuke ervaringen met superfans. Enkele fans beloofden zelfs om naar Pukkelpop te komen! Ik heb veel respect voor hen, omdat ik ook zwarte sneeuw heb gekend. Die fans steunden me ook in mindere tijden, dus ik voel altijd grote erkentelijkheid.”

Mauro heeft niet zozeer superfans, denkt hij. “Wel excentrieke mensen die me op de voet volgen. Esoterisch getinte volhouders, zo je wil.” (lacht) Daan kent ook fans die hij overal ziet opduiken. “Zelfs op concerten die ik niet officieel aankondig. Soms spreek ik met hen, maar liever niet te vaak. Anders doorprik je de magie. Als artiest moet je iedereen op armlengte kunnen houden.” (grinnikt)

Flirt met populaire muziek

Dat Mauro en Daan het aanleggen met Willy Sommers op Pukkelpop, is door de bank genomen niet eens zo verrassend. Beide artiesten maken wel vaker bokkensprongen zonder paardenkleppen op. En vies van een flirt met populaire muziek zijn ze ook nooit geweest. Daan speelde in een ver verleden zelfs eens op Tien om te zien, en Mauro verleende hand-en-spandiensten op een singletje van Leopold 3. De omgekeerde beweging blijkt evenwel moeilijker. Toen Helmut Lotti en Isabelle A wilden afwijken van hun vertrouwde parcours, werden ze genadeloos afgerekend aan de kassa. 

Flirt met populaire muziek
Beeld Geert Braekers

Ook Sommers kent het fenomeen. “Op een bepaald ogenblik was ik de kritiek en zever van journalisten op mijn teksten spuugzat. Toen heb ik een tekst laten schrijven door Zjef Vanuytsel, die veel respect kreeg voor zijn liedjes en toevallig ook een erg goede vriend van me was. Hij was zelfs de architect van mijn huis. Ik hield van die song, maar dat bleek uiteindelijk het slechtst verkochte plaatje in mijn carrière. Zò slecht onthaald dat ze bij de platenfirma zelfs zeiden: zeg Willy, als je nog één zo’n liedje uitbrengt, smijten we je buiten. (lacht) Ik vond dat jammer, want het was een magnifieke tekst. ‘Mijn beste vriend’, zo heette het nummer. Maar mijn publiek lustte het niet. Dan voel je dat je op je eigen grenzen botst.”

Daan vindt dat jammer. “Bij mij is dat net mijn sterkte, denk ik. Als ik niet voortdurend resoluut tegen alle verwachtingen zou ingaan, zouden mijn fans waarschijnlijk net afhaken. Ik mag – nee moét – onvoorspelbaar zijn.”

“Ook voor mij is het niet zo vreemd om tussen stijlen te switchen,” knikt Mauro. “Als artiest kun je een aureool van wespennesten over je hebben. Maar mijn motto is: speel je liedjes gewoon zo goed mogelijk, debiel. (lacht) Het maakt echt niet uit in welk genre. Maar dat ligt misschien ook aan mijn achtergrond. Vroeger speelde ik voor de kost in balorkesten. Daar zaten trouwens ook liedjes van jou bij, Willy. Maar ik had wel kunnen begrijpen, als Willy zich mogelijk wat miscast voelde, toen we de vraag stelden om samen op Pukkelpop te spelen. Ooit trad ik op tijdens Koninginnendag voor duizenden zatte Nederlanders. Die hadden een feestband verwacht, maar ik speelde toen in een groep die deprimerende, onaangenaam klinkende muziek maakte. Dan zweet je het hele concert uit, hoor.”

'Mijn dochter van zestien heeft me uiteindelijk overtuigd om te spelen op Pukkelpop'
Willy Sommers
Flirt met populaire muziek
Beeld Geert Braekers

Daan lacht. “Komt me bekend voor. Ik was eerder deze maand in Sri Lanka, voor een project dat hulp aan een plaatselijk schooltje bood. Ineens gaven ze me een gitaar om liedjes te spelen. Afgang! Ik begon met 'Ik zag twee beren' en 'Schipper mag ik overvaren', maar die songs vielen daar meteen dood. Anderzijds: die afgang was zo absurd dat ik het weer leuk vond.”

Rimpelrock 

Sommers zit een hele tijd stilletjes te luisteren, maar dan geeft hij ook toe: “Ik heb getwijfeld om op Pukkelpop te staan. Dat is niets voor mij, dacht ik. Ik heb wel ooit op dat terrein gestaan, maar dat was voor Rimpelrock. (lacht) Mijn dochter van zestien heeft me uiteindelijk overtuigd. En ze heeft gelijk: ik treed sowieso al vaak op voor jonge mensen, en die zingen alle hits woord voor woord mee. Wat me ook overtuigde: het klikte al bij de eerste ontmoeting met deze mannen. Ik voelde respéct. Dat is misschien ook een voordeel van zo’n lange carrière als de mijne: ik draai inmiddels 47 jaar mee, en zelfs als je niet van mijn muziek houdt, heb ik al bewezen dat wat ik doe ook goéd doe. Bovendien zijn Mauro en Daan ook geen volslagen onbekenden voor me. Ik ken een paar liedjes van Daan, en wist wat Mauro met dEUS heeft gedaan. Ik herinner me nu trouwens ook ineens dat ik Daan met een fietslamp heb zien optreden, tijdens Tien om te zien.” (lacht)

Daan knikt schijnbaar gegeneerd. "Tien om te zien liep altijd zo faliekant af, dat we elke keer van groepsnaam moesten veranderen om nog eens op tv te mogen. We belandden voortdurend op de zwarte lijst van Jos Van Oosterwijk. Zo moesten we eens te lang naar onze zin wachten in de backstage, waarop we de boel dan maar begonnen af te breken – wat doét een mens anders. (grinnikt) De manager van de groep naast ons maakte flink van zijn oren, maar we hebben hem toen gesust. En uiteindelijk hebben we nog een hele fijne avond zitten feesten met zijn groep. Dat waren de jongens van Get Ready! Op de één of andere manier blendde ik perfect in dat gezelschap.” (lacht)

Rimpelrock 
Beeld Geert Braekers