De momenteel geblesseerde Teixeira speelde met Standard al play-off 1 in het seizoen 2014-2015, Legear was er jaar na jaar bij met Anderlecht en ook Antunes proefde van de eindronde met de topclubs met Oostende. Maar in het seizoen 2009-2010, toen de play-offs voor het eerst georganiseerd werden en STVV er voor de enige keer bij was, stond Peter Delorge in de ploeg. Intussen al vier jaar gestopt als Kanarie, maar vandaag wel nog teammanager en duivel-doet-al op Stayen.

“We bléven maar winnen in dat jaar onder Brepoels. Tot we het thuis tegen Gent lieten liggen in de play-offs, 1-1 werd het. Nooit hadden we in die wedstrijd punten mogen laten liggen. Toen was de veer helemaal gebroken. Uiteindelijk verloren we ook op de slotspeeldag in Anderlecht. En in de dubbele confrontatie met Genk nadien voor een Europees ticket waren we kansloos.”

“Ook een keer onder Jacky Mathijssen, toen de play-offs nog niet bestonden. Maar in 2009-2010 hadden we echt wel een moeilijk te kloppen ploeg. We hadden een geweldig sterke as met Mignolet, Cantaluppi, Mennes, Sidibe… En Brepoels verdiende eigenlijk alle lof, want die haalde bij elke speler het onderste uit de kan. Elke dag opnieuw.”

“We hebben een moeilijk programma, daar moeten we eerlijk over zijn. Als we het halen, dan zal niemand kunnen zeggen dat het onverdiend is. Heel veel teams maken nog een kans, maar het geloof bij STVV is nog groot. Zeker na Anderlecht. We zullen moeten stunten in dit drieluik, maar Sint-Truiden blijft Sint-Truiden, hé. Tegen deze tegenstanders kunnen wij altijd ietsje meer.”

“Toch wel. De ploegen zijn meer aan mekaar gewaagd. Vroeger wist je op voorhand welke zes, zeven clubs bovenaan zouden eindigen. Nu zit er elk jaar opnieuw wel een verrassing bij. De topclubs blijven de topclubs en het komt ook wel goed met Anderlecht. Maar toch: spelers van het kaliber Zetterberg, Koller of Radzinski lopen helaas niet meer rond op de Belgische velden. Idem bij Standard, toen daar Defour en Witsel de sterkhouders waren.”

“Er waren eigenlijk drie overnames. Dat is veel. Maar de laatste jaren werd er keihard gewerkt en zetten we weer stappen vooruit. Duchâtelet en Bormans hadden een fraaie werking op poten gezet. Vooral Philippe Bormans, die zich op een onwaarschijnlijke manier opwerkte binnen de club, van ticketverantwoordelijke tot CEO, heeft de club met relatief klein budget weer naar een gezonde sportieve situatie gebracht. En ik ben ervan overtuigd dat het met de Japanners verder de goede kant zal uitgaan. Die mensen gebruiken heel veel gezond verstand en zullen zorgen voor een stabiel STVV. En stap voor stap zal de club verder groeien, op het pad dat door Duchâtelet en Bormans eerder uitgestippeld werd.”

“(knikt) Omdat het zo plots was. Ik kende Philippe al lang, hé. Hij was mijn baas, maar tegelijkertijd was hij een vriend, al van in de periode dat hij de tickets deed en ik speler was.”

“Maar goed, nieuwe bazen, nieuwe wetten. Philippe zal zijn weg elders vinden, wij bouwen intussen hier verder aan STVV. We willen in eerste instantie een stabiele middenmoter zijn, binnen enkele jaren kunnen we verder naar boven kijken.”

“Van ’s ochtends 7.00 tot ’s avonds 20.00 uur soms. Maar ik doe dit zo graag. Ik heb hier mijn hele leven gevoetbald en heb ook nu maar één bekommernis: dat de club goed boert.”

“Het mooie is dat je nooit weet wat er allemaal op je bord zal komen. Ik ken intussen de hele stad, zelfs de immobiliënkantoren. En ik weet heel goed wat de Truienaars van STVV verlangen. Dus is het mijn zorg dat de spelers zich op en naast het veld goed voelen. Om zo goed mogelijk te kunnen presteren.”

“Goh, ik dacht onder Bormans al mee in het sportieve verhaal van de club. Als ik daarover vragen krijg, sta ik voor alles open en zal ik mijnheer Tateishi en co absoluut helpen. Verder voel ik me heel goed in mijn vel als teammanager. We zullen dus wel zien.”

“De spelers moeten vooral een sterk collectief vormen in dat laatste drieluik. Zo flikten wij het destijds ook in de periode met Cantaluppi en Sidibe. Als we toen op achterstand kwamen, stroopten we de mouwen nog een keer extra op. Dan wisten we dat het wel goed zou komen met onze lange Senegalees voorin. Het komt erop aan om efficiënt te zijn. Kansen krijgen we in elke match sowieso, maar ook weer geen dozijn.”