De wildste verhalen en de vaagste muziek: het gebundelde werk van Group 1850 is een goudmijn van de Nederlandse psychedelica
De band ging ten onder aan de grillen van frontman Peter Sjardin, die in de vergetelheid raakte en in 2015 overleed. Aan zijn liefde voor vrijheid is deze cd-box een betoverende ode.
Elke Nederlandse beatband uit de jaren zestig heeft zo zijn eigen sterke verhalen, vaak amper verifieerbaar en wat maakt dat ook eigenlijk uit? Laat ons blij zijn met de verhalen en de jongens van toen die ze nog sappig aan elkaar kunnen zwetsen.
Als in de verhalen over Group 1850 ook maar een kern van waarheid zit, was de psychedelische rockband van de charismatische fantast Peter Sjardin de raarste groep van allemaal. Welk boek over die dagen je ook openslaat: je komt bijna altijd iets lijps over Group 1850 tegen.
Cees van Leeuwen (1943-2016), destijds manager van The Motions, in De B-kant van de Beat (1989): ‘De manager van Group 1850, Hugo Gordijn, had heel wat te stellen met dat bandje. Die zaten gewoon te schijten in het busje. En dan smeerden ze het hem in z’n haar.’
Nu stond Van Leeuwen zelf ook bekend om zijn levendige fantasie, maar enfin: zulke verhalen dus.
De platen van Group 1850 waren jarenlang onvindbaar. Er waren belabberde heruitgaven in omloop. Nu is het oeuvre voorbeeldig gerestaureerd en samengebracht in het acht cd’s tellende boxje Purple Sky, een bescheiden goudmijn van Nederlandse psychedelica.
Group 1850 (de Nederlandse spelling Groep 1850 kwam in de beginjaren naast de Engelse voor) begon in Den Haag, maar Peter Sjardin verhuisde in 1968 naar Amsterdam, waar hij een nieuwe, Amsterdamse bezetting formeerde.
De band had één hitje: het intens vreemde Mother No-Head (volgens de band Vader Jacob achterstevoren uitgevoerd) bereikte in januari 1968 plaats 24 van de Top-40.
Twee van de drie studioalbums zijn klassiekers in de psychedelica: Agemo’s Trip To Mother Earth (1968) van de Haagse bezetting en Paradise Now (1969) van de Amsterdamse. Nakomertje Polyandri (1975) is ten onrechte vergeten.
De albums werden in later jaren herontdekt door liefhebbers van obscure sixtiesbeat en genieten in dat circuit wereldfaam. Vooral de onnavolgbaar bedwelmende combinatie van pop, rock, druggy geluiden, experimenten met bandrecorders, koorzang, blazers en kinderliedjes op Agemo’s Trip geldt als psychedelischer dan psychedelisch. Succesalbum Paradise Now rockt steviger en ging 100 duizend keer over de toonbank.
En toch: de optredens, die waren pas écht hypnotiserend. Geïmproviseerde jams waren het, tollend rond repeterende thema’s. Manager Hugo Gordijn speelde een belangrijke rol bij het ‘vertalen’ van de stukken van het podium naar de albums, waarop vaak een soort studiosamenvattingen van de livestukken belandden. Purple Sky bevat twee liveregistraties, bij wijze van kennismaking met wat er op de bühne gebeurde.
Dankzij de podiumreputatie van Group 1850 mocht de band spelen in het voorprogramma van The Rolling Stones en The Kinks, en in de Amsterdamse jaren The Pink Floyd (in Paradiso), Janis Joplin en Frank Zappa & The Mothers of Invention (beide in het Concertgebouw).
Gekoesterd door oude én nieuwe fans: Group 1850 en de Haagse psychedelische rock
Decennialang werd er niets van ze vernomen, maar ineens is de psychedelische Nederlandse sixtiesband Group 1850 herontdekt. Internationaal. En hoe. De voormalige manager en drie bandleden vertellen.
De belangstelling vanuit het buitenland was groot, maar Group 1850 had te kampen met de soms onhandelbare Peter Sjardin. Vooral in de Amsterdamse jaren gebruikte hij steeds meer geestverruimende middelen (alleen amfetaminen op doktersvoorschrift, zei hij zelf), waardoor hij het spoor soms volledig bijster raakte. Het prestigieuze Britse boekingskantoor NEMS nam de band onder contract, maar verbrak de verbintenis al snel weer toen enkele bandleden werden gearresteerd en vastgezet wegens drugsbezit.
Sjardin introduceerde, tegen wil en dank, een fenomeen in Nederland waarmee The Who in Engeland furore had gemaakt: niet zelden sloeg hij instrumentarium aan splinters tijdens optredens, bij The Who een gimmick, bij Sjardin soms echte razernij.
Group 1850 móést haast wel imploderen door de grilligheid van zijn eigen frontman. Hij had de neiging zoek te raken en er ontstonden ook vage ruzies over geld. Manager Gordijn trok zijn handen ervan af. Rond 1975 was het einde daar.
Het verbaasde niemand dat Sjardin na de Group 1850-jaren spoorloos verdween. Dertig jaar lang was hij zoek, tot muziekjournalist Robert Haagsma hem in 2012 opspoorde in een Amsterdamse opvang voor mensen die door brand hun woning waren verloren.
Sjardin beweerde het slachtoffer te zijn geworden van identiteitsdiefstal: een Engelse crimineel gaf zich voor hem uit om zo Sjardins geld te ontvreemden. Hij belandde ‘in de tentakels van de Engelse onderwereld’, de politie stond machteloos en gaf hem het advies om zich dan maar een tijd ‘gedeisd te houden’. Hij kon pas weer bovengronds komen toen zijn dubbelganger dood was aangetroffen in een ravijn. Drugs? Nee, beslist niet.
De kans dat het allemaal waar is, lijkt niet erg groot. Inmiddels kunnen we hem er niet nader over ondervragen: Peter Sjardin overleed op 16 mei 2015, in de anonimiteit, door iedereen vergeten. Geen krant stond erbij stil. Sjardin vond vrijheid belangrijk. Aan die attitude is zijn verzamelde oeuvre een betoverende ode.
Group 1850: Purple Sky. The Complete Works and More. Pseudonym. (8 cd’s).
Dutch Beat Nuggets
Group 1850 is met vier songs vertegenwoordigd op de schitterend uitgevoerde bloemlezing Diggin’ in the Goldmine: Dutch Beat Nuggets, een kloeke box met acht cd’s en een prachtig gebonden naslagwerk met biografische informatie over alle bands, zowel de bekende als talloze vergeten groepen (Roek’s Family, The Inn-Sect, 4PK, The Condors). Meer dan welke andere uitgever dan ook stak het Pseudonym-label tijd en geld in remastering in de best denkbare kwaliteit. Het heeft de mooiste Nederbeat-collectie ooit opgeleverd.