KOERS KORT (20/02). Jakobsen wint in Algarve, Stuyven valt - Aerts wint in Waregem - Froome past voor UAE Tour

Belgisch kampioen Toon Aerts (Telenet-Fidea Lions) heeft woensdagavond de Cyclocross Masters in Waregem gewonnen. Wereldkampioen Mathieu van der Poel en Wout van Aert kwamen er niet aan de start. Eerstgenoemde start morgen in de Ronde van Antalya. Wout van Aert is eveneens al volop bezig met de voorbereiding van zijn wegseizoen.

In een cross over een halfuur haalde Toon Aerts het afgescheiden voor Michael Vanthourenhout. Laurens Sweeck legde beslag op de derde plaats. Komend weekend valt het doek over het veldritseizoen 2018-2019. Dan staan op zaterdag de cross in Leuven en op zondag de Sluitingsprijs in Oostmalle op het programma.

Eerder vandaag nam Vincent Baestaens in Waregem de trialcross voor zijn rekening. Baestaens legde het traject met balkjes, zandzakjes, een trap en dergelijke meer foutloos af in 59 seconden. Daarna stond een wedstrijd in het hoogspringen met een fiets op het programma. Tom Meeusen evenaarde het record dat Jan Denuwelaere op 80 centimeter zette en won daarmee meteen voor de vierde keer op vijf dit huzarenstukje.

Bij de vrouwen ging de zege in een cross van twintig minuten naar de afscheidnemende Helen Wyman. Zij haalde het licht afgescheiden van de Italiaanse Alice Maria Arzuffi. Ellen Van Loy vervolledigde het podium. Wereldkampioene Sanne Cant gaf wegens ziekte verstek.

Chris Froome (33) geeft verstek voor de eerste UAE Tour van 24 februari tot 2 maart. De viervoudige Tourwinnaar voelt zich te vermoeid na zijn seizoensopener in de Ronde van Colombia Colombia. Kwiatkowski en Moscon zijn de kopmannen met dienst bij Team Sky.

En dat is negen voor Deceuninck-Quick.Step. In de openingsrit van de Ronde van Algarve was Fabio Jakobsen de beste van het pak. De jonge Nederlander haalde het voor Démare en Ackermann. De finale werd ontsierd door een valpartij met Jasper Stuyven in een hoofdrol. Onze landgenoot tikte in volle sprintvoorbereiding het wiel van ploegmaat John Degenkolb aan. Beiden likten hun wonden, maar konden hun weg toch verderzetten. Jakobsen wordt met zijn ritzege de leider in het klassement. Jasper De Buyst finishte als eerste Belg op een 5de plaats. Verder was er ook een indrukwekkende kopbeurt van Belgisch kampioen Yves Lampaert. De West-Vlaming piloteerde de sprinttrein van Deceuninck-Quick.Step in z’n eentje de slotkilometer in na een tweetal kilometer aan de kop van het peloton te sleuren. Tot slot nog dit: met 9 zeges komt de ploeg van Patrick Lefevere op gelijke hoogte met Astana in de internationale zegestand voor ploegen.

Het Deense Kopenhagen mag over twee jaar de start van de Ronde van Frankrijk organiseren. Dat heeft Tourbaas Christian Prudhomme bevestigd aan de Franse radiozender Europe 1.

“Het wordt een treffen tussen de grootste wielerwedstrijd ter wereld en de grootste fietsstad ter wereld”, zei hij. Eerder op de dag had de Deense minister van Financiën Kristian Jensen het nieuws als eerste op Twitter gepost. Daarna verwijderde hij het bericht weer.

De Tour zal beginnen met een 13 km lange tijdrit in de Deense hoofdstad. De tweede etappe gaat over 190 km tussen Roskilde en Nyborg, de derde tussen Vejle en Sönderborg. Het is de eerste keer dat Denemarken de Tourstart mag organiseren.

Dit jaar vindt Le Grand Départ op 6 juli plaats in Brussel, als eerbetoon aan Eddy Merckx die in 1969 zijn eerste Tour won. In 2020 is Nice aan de beurt.

Op donderdag 13 juni strijkt de Baloise Belgium Tour neer in Zottegem, zo maakte organisator Golazo Sports bekend. In de Egmontstede heeft de ontknoping plaats van de tweede etappe van deze Belgische rittenkoers. Startplaats van die tweede rit wordt Knokke-Heist, daar waar ook de openingsetappe zal finishen. Daags nadien staat in Grimbergen een individuele tijdrit op de agenda. De ontknoping is voorzien in Beringen op zondag 16 juni, de start van die slotetappe wordt gegeven in Tongeren.

“Bedoeling is dat tijdens de rit met start in Knokke-Heist en aankomst in Zottegem op de Broeder Mareslaan enkele legendarische hellingen en kasseizones zoals de Berendries en de Paddestraat niet mogen ontbreken. De aankomst van de tweede etappe is voorzien na twee plaatselijke ronden in Zottegem”, stelt koersdirecteur Rob Discart.

“Zottegem is een stad met een enorme wielerhistoriek. Het uitdagende parcours in de prachtige Vlaamse Ardennen staat garant voor een bijzonder aantrekkelijk koersverloop. De etappe naar Zottegem is dan ook erg belangrijk in de sportieve opbouw van onze wedstrijd. De Vlaamse Ardennen en Zottegem mochten absoluut niet ontbreken in het gevarieerde parcours dat we uitgetekend hebben”, besloot Discart.

Vorig jaar ging de eindzege in de Baloise Belgium Tour voor het tweede jaar op rij naar Jens Keukeleire. Hij haalde het toen van Jelle Vanendert en Dion Smith. 

Greg Van Avermaet stond voor de start van de koninginnenrit in de Ronde van Oman op een tweede plaats in het algemeen klassement. “Ik ga zo lang mogelijk aanklampen”, zei de CCC-kopman vooraf, “maar ik weet dat die Green Mountain geen spek voor mijn bek is.” Uiteindelijk werd hij 32ste in daguitslag, op 2:40 van winnaar Lutsenko. Hij valt terug naar een 17e plaats in het klassement. “Ja, ik was daar niet mee bezig”, zei hij na afloop. “Ik wist ook dat het hier moeilijk zou worden.”

“Op zich was het een vrij gemakkelijke etappe vandaag”, analyseerde hij. “We moesten naar de voet van die slotklim en dan is het zaak om zo snel mogelijk omhoog te rijden. Ik heb geprobeerd zo lang mogelijk aan te klampen, maar ik botste al snel op mijn limieten en voor plaats 25 strijd ik niet mee. Ik wist ook dat deze aankomst voor mij te lastig was, ik reed hier al vaak genoeg naar omhoog, dus dat bleek ook nog eens vandaag. Ik ben blij dat ik boven ben geraakt (lacht).”

“Tot 2,5 km van de top was ik mee met de beste jongens”, verduidelijkte de olympisch kampioen. “Maar dan was het nog super steil op het eind, echt iets voor klimmers. Die laatste 2 km blijven duren en dan is 75 kilogram net iets te veel. Je botst op je limieten als klassiek renner. Spijtig genoeg is een klim van boven de 20 minuten te zwaar voor mij. Vanaf 15 minuten wordt het al moeilijk en dan kan ik die echte klimmers niet volgen. Nu goed, dat is geen schande, ik ben een klassiek renner.”

“Ik onthoud het positieve van deze ronde. De conditie is zeer goed. Natuurlijk had ik graag een rit gewonnen, maar dat is niet gelukt. Ik word tweede en derde, ik heb het geprobeerd, ik mag zeker niet klagen en moet tevreden zijn over mijn conditie.”

In het gemeentehuis van De Panne is de 43ste editie van de Driedaagse Brugge-De Panne voorgesteld. De naam ‘driedaagse’ werd dan wel behouden, maar het geheel is sinds 2018 herleid tot twee wedstrijddagen. Verzekeringsmaatschappij AG verbond zijn naam aan de wedstrijd zodat er vanaf vandaag gesproken wordt over de AG Driedaagse Brugge-De Panne. Op woensdag 27 maart is er het traject tussen Brugge en De Panne voor de mannen, daags nadien rijden de vrouwen hun versie. Ondertussen zijn beide koersen opgeklommen tot het niveau van de WorldTour.

Geen echte Driedaagse De Panne meer. De laatste rittenkoers werd in 2017 gewonnen door Philippe Gilbert. Vorig jaar had de eerste editie Driedaagse Brugge-De Panne plaats.

“Een driedaagse was niet houdbaar meer op de kalender. Het was nodig om een nieuwe formule uit te dokteren”, stelt voorzitter van VC Panne Sportief, Bruno Dequeecker. “We zijn daarom, sinds vorig jaar, teruggevallen op een tweedaagse. Op woensdag 27 maart gaan de mannen op pad. Daags nadien zijn de vrouwen aan de beurt. Op beide dagen is ons deelnemersveld er één om u tegen te zeggen. Daar zal de promotie van onze mannenkoers naar het statuut WorldTour wel niet vreemd aan zijn. Onze dameskoers was reeds sinds de eerste editie opgeklommen tot de hoogste categorie. En we hebben met de komst van een nieuwe naamsponsor opnieuw wat meer financiële ademsruimte. Met AG ondertekenden we een contract voor de duur van drie jaar, met optie voor nog meerdere edities. Onze wedstrijd heeft, mede de samenwerking met Golazo, dus opnieuw een ferme boost gekregen.”

Vorig jaar mochten de organisatoren van de Driedaagse De Panne voor hun mannenkoers vijf WorldTour-teams ontvangen. Dit jaar zakken vijftien ploegen uit de WorldTour af naar Brugge. Bij de vrouwen is het deelnemersveld kwalitatief nog sterker. Op de voorlopige deelnemerslijsten prijken de laureaten van de afgelopen edities Elia Viviani en Jolien D’hoore, maar nog tal van andere ronkende namen zullen present tekenen op de AG Driedaagse Brugge-De Panne.

“Stilaan sijpelen de namen van de deelnemende renners bij hun respectievelijke ploegen binnen op het secretariaat. Wel, het oogt nu al indrukwekkend. Zo’n kwalitatief sterk deelnemersveld hebben wij zelfs nooit gehad in De Panne”, meldt persverantwoordelijke Johan Van Hecke. “Qua WorldTourteams hebben we een contract met Deceuninck-Quick.Step, Lotto Soudal, Kastusha-Alpecin, Bora-Hansgrohe, Astana, Team Sky, Mitchelton-Scott, Trek-Segafredo, Movistar, UAE Team Emirates, Team CCC, Jumbo-Visma, EF Education-First, Dimension Data en Team Sunweb. Op de voorlopige deelnemerslijsten prijken onder andere de namen van Elia Viviani, Fabio Jakobsen, Alexey Lutsenko, Kirstoffer Halvorsen, Luke Durbridge, Edward Theuns, Jasper Stuyven, Jürgen Roelandts, Jasper Philipsen, Boy van Poppel, Marcel Kittel, Jens Debusschere en noem maar op.”

“Bij de vrouwen was de interesse eveneens zeer groot”, vervolgt Van Hecke. “Daar zullen onder andere Jolien D’hoore, Chantal Blaak, Marianne Vos, Chloe Hoskin, Anna van der Breggen, Annemiek van Vleuten en Lotte Kopecky elkaar het vuur aan de schenen leggen. Aan het deelnemersveld zal het dus niet liggen om van de AG Driedaagse Brugge-De Panne een schitterend kijkstuk te maken. Wij zijn dan ook uitermate tevreden met hetgeen wij aan de start zullen krijgen op woensdag 27 en donderdag 28 maart.”

Het parcours van de AG Driedaagse Brugge-De Panne wordt grondig aangepast. Vooral de finale werd herbekeken door de organisatoren. Daar waar er in 2018 in de plaatselijke ronden nog tramlijnen werden gekruist, is dat op woensdag 27 en donderdag 28 maart niet meer het geval. De mannenkoers is 200,3 kilometer lang, de vrouwen krijgen 134,4 kilometer onder de wielen geschoven.

“Zowel bij de mannen als de vrouwen rijden we in het centrum van Brugge twee geneutraliseerde rondjes. Bij de mannen gaat het daarna richting Jabbeke en Ichtegem waar we de eerste kasseizone van de dag krijgen”, meldt parcoursbouwer Chris Van Cleven. “Wat verderop, in Klerken, staat de tweede kasseizone op het programma. Vanuit Boezinge trekken we naar de heuvelzone waar met de Monteberg, Kemmelberg, Rodeberg, Vidaigneberg en Sulferberg vijf hellingen op rij wachten. Daarna gaat het richting de poldervlakte van De Moeren om dan nog twee plaatselijke ronden af te werken in en om De Panne. Nieuw daarin is wel dat we geen tramsporen meer krijgen op het traject door een omweg te maken via de Markt van De Panne”.

De vrouwen vertrekken eveneens in Brugge maar werken een heel ander traject af. “Vanuit Brugge gaan we richting Zuienkerke waar de eerste en enige kasseistrook wacht. Via De Haan, Oostende, Middelkerke, Nieuwpoort, Koksijde en Veurne bereiken we De Panne waar ook twee plaatselijke ronden afgewerkt worden. Ook daar treffen we geen tramsporen meer aan. We zorgen zo voor een zo veilig mogelijk parcours, onze nieuwe naamsponsor AG in gedachte”, geeft Chris Van Cleven mee.

Titelverdediger Alexey Lutsenko heeft met winst in de koninginnenrit van de Ronde van Oman een gooi naar de eindzege gedaan. De Kazach van Astana haalde in de absolute slotfase de laatste vluchter Fabien Grellier in en kwam zo als eerste boven op de slotklim Green Mountain. Voor Lutsenko was het reeds zijn derde triomf in deze rittenkoers.

De finish van de rit was dan wel bovenop de Green Mountain getrokken, de aanloop van ruim 145 kilometer richting de slotklim was golvend. Die werd kleur gegeven door de Belgen Stijn Steels (Roompot - Charles), Kenneth Van Rooy (Sport Vlaanderen - Baloise) en Julien Mortier (Wallonie-Bruxelles) die na zeven kilometer in de aanval trokken met drie Fransen.

In het peloton controleerden Astana en Bahrein - Merida de debatten. Zij beschikten met respectievelijk leider Lutsenko (die vorig jaar de basis voor zijn eindwinst legde op Green Mountain) en Domenico Pozzovivo (vijfde in de stand op 0:27) over de twee belangrijkste kandidaten voor rit- en eindwinst. Toch werd de kracht van de kopgroep onderschat: de Fransman Fabien Grellier hield ei zo na stand op de slotklim, goed voor 5,7 km aan 10,5 procent met een steilste kilometer van 13,5 procent.

Lutsenko was op die klim de enige die nog op en over Grellier kon gaan, en dat amper tweehonderd meter voor de streep. De Kazakse kampioen won uiteindelijk met zeven seconden voorsprong op de Fransman van Direct Energie. Pozzovivo werd derde voor Rui Costa en witte trui Elie Gesbert. Eliot Lietaer (Wallonie-Bruxelles) was de beste Belg in de daguitslag op plaats 13. Steff Cras (Katusha - Alpecin) werd 15de.

Greg Van Avermaet moest zijn tweede plaats in het algemene klassement afstaan. Hij finishte als 32ste. Lietaer is nu de beste Belg in de stand op rang zeven. Met 0:44 voorsprong op dichtste concurrent Pozzovivo lijkt Lutsenko met nog één vrij vlakke etappe te gaan nu al zeker van een tweede opeenvolgende eindzege in Oman.

Eliot Lietaer (28) stond voor de start van de vijfde etappe in Oman op een zesde plaats in het klassement. De renner van Wallonie-Bruxelles is aan een sterke rittenkoers bezig. Hij eindigde op de loodzware Green Mountain als dertiende en staat nu zevende in het klassement, als enige Belg in de top tien, met nog slechts één etappe voor de boeg. “Ik verbaas misschien een beetje voor de buitenwereld, maar ik weet dat ik dit kan.”

Lietaer koerst zijn eerste Ronde van Oman. Hij werd al eens zesde in de daguitslag en woensdag dertiende in de koninginnenrit. “Als je me mijn uitslagen bekijkt, mag je me de verrassing van deze Ronde van Oman noemen”, beaamde hij. “Ik sta hier tussen internationale toppers op een zevende plaats in het klassement. Dat is toch toch wel straf, maar zelf ben ik altijd in mezelf blijven geloven na enkele moeilijke maanden.”

Al blijft de West-Vlaming wel met de voetjes op de grond. “Toen de toppers hun versnelling plaatsten, moest ik passen”, erkende hij. “Maar ik kon in mijn ritme naar omhoog en sta nu toch zevende in het klassement. Dat is zeker niet slecht voor een renner van mijn niveau.”

Lietaer is 28 intussen, maar best wel een sterk renner. Hij won een rit in de Boucles de la Mayenne in 2014. Hij koerste zes jaar voor Sport Vlaanderen-Baloise en verkaste daarna naar Waalse zijde.

“Ik heb de voorbije jaren mijn deel van de pech gehad”, verduidelijkte de West-Vlaming. “Ik ben super tevreden hoe dit seizoen loopt. Ik beleefde een horrorjaar vorig seizoen met drie operaties en een breuk in de ruggenwervel. Ik ben vijf maanden buiten strijd geweest, maar ik heb enorm hard gewerkt aan mijn revalidatie. 2018 was een verloren jaar, maar nu wil ik het goede onthouden en gewoon blijven strijden voor wat ik waard ben. Een zevende plaats, dat is best wel mooi tussen al die grote namen.”

Van woensdag 27 februari tot zondag 3 maart worden de wereldkampioenschappen op de baan afgewerkt in het Poolse Pruszkow. De Belgische ploeg bleef in de aanloop niet gespaard van ziekte noch blessure, maar denkt voor dit WK zowel aan medailles als aan punten voor de Olympische Spelen.

Focus op het WK ligt vooral op de onderdelen die ook op de Olympische Spelen aan bod komen: de ploegenachtervolging (mannen en vrouwen), de ploegkoers (De Ketele/Ghys en D’hoore/Kopecky) en de omnium (Kopecky en De Vylder) voor de fondrenners, plus de keirin en sprint voor Nicky Degrendele. Disciplines waarin op het WK veel punten kunnen worden gescoord met het oog op deelname aan Tokio 2020.

“De olympische onderdelen zijn uiteraard het belangrijkst. Het WK is een zwaar gehonoreerde kwalificatiewedstrijd voor de puntentelling”, vertelde de Belgische bondscoach Peter Pieters op een persconferentie van de Belgische wielerbond in Gent. “Op een WK wordt al eens gezegd: enkel het podium telt. Maar op dit WK is een zevende plek nog altijd beter dan een achtste. De renners zullen moeten blijven knokken voor hun plek.”

“Daarnaast zijn er de niet-olympische onderdelen: de scratch en de puntenkoers. Daar beschikken we met Kenny De Ketele, Jolien D’hoore en Lotte Kopecky over renners die kunnen meedoen voor top drie. Samen met de ploegkoers liggen daar onze beste kansen voor de medailles. Dit is en blijft een WK, waar je voor het hoogste gaat, maar als coach zijn de olympische onderdelen voor mij het belangrijkst. Daar hangt de hele financiële geldstroom vanaf.”

Van de dertien geselecteerde renners reizen er uiteindelijk twee niet af: Sasha Weemaes en Gerben Thijssen, oorspronkelijk aangeduid voor de ploegenachtervolging, komen niet aan de start. De weg richting Pruszkow liep voor de rest van de Belgische ploeg niet over rozen: Kenny De Ketele bezeerde een schouder, Robbe Ghys en Lindsay De Vylder sukkelden met de gezondheid en Nicky Degrendele maakte een zware val bij een wedstrijd in Parijs.

Vorig jaar pakten de Belgen twee WK-medailles in het Nederlandse Apeldoorn: goud met Degrendele in de keirin en zilver met D’hoore in de scratch.