Hotel San Luigi ligt net buiten Torino in een grijze industriezone. De naam is al even ongeïnspireerd als het interieur. Dat schreeuwt dat het uit de jaren 90 dateert. Meubilair dat enkel nog aan een nieuwe eigenaar raakt via de kringloopwinkel. Een achterzaaltje doet dienst als persruimte. Uitgerekend hier bereidt de huizenhoge favoriet zich voor op de start van de Giro. Tadej Pogacar lijkt er net een powernapje te hebben opzitten als hij zijn persconferentie aanvat. De witte mèches in zijn blonde kapsel zijn opgefrist en zijn een indicatie van een recent kappersbezoek. Giro-organisator RCS Sport biedt de persbabbel ook via Zoom aan dus moet eerst de laptop nog goed gezet worden. Al weken wijst iedereen in de wielerwereld alleen naar hem als het over de Giro gaat. “Not nice”, zegt Pogacar. “Het is een gebrek aan respect voor de andere renners. Iedereen staat goed voorbereid aan de start, niet alleen wij. Het is een grote ronde met bergen en lange vlakke ritten, zoals alle andere. Ik vind het een beetje bullshit dat het alleen maar over mij gaat.”

Gekoerst om te winnen

Tegelijk is het Pogacar zelf die de lat zo hoog legt dat de rest van het peloton straks allicht al snel op een podiumplek gaat focussen. “Misschien ligt het ook wel wat aan mij, ja. Ik heb dit jaar nog niet veel gekoerst en als ik het deed, was het om te winnen. Niet iedereen pakt het zo aan. Andere renners gebruiken wedstrijden als voorbereidingskoersen om aan hun vorm te timmeren.”

Alsof dat überhaupt een vertekend beeld zou geven. Pogacar steekt er – dit jaar zelfs nog meer – bovenuit. Daarnaast is de concurrentie op de startlijst niet om duimen en vingers bij af te likken. “In een koers van drie weken kunnen er veel renners verrassen. Ik denk dat er een paar ‘young guns’ gaan opstaan. Daarnaast steekt Bardet in goeie vorm en Thomas zal niet ontgoochelen. Er zijn er zeker nog, maar dat zal de komende weken wel blijken.”

Meteen in het roze?

De vraag lijkt niet of, maar wanneer Pogacar het roze grijpt. Dat kan zaterdag al. In de laatste 4 km naar de streep in Turijn ligt er nog een puist van anderhalve kilometer met een stijgingspercentage van 9,8 procent. Ook op zondag moet er al geklommen worden. De finish ligt bovenaan het Heiligdom van Oropa, op 1200 meter hoogte na meer dan 11 km klimmen. Pogacar tempert de verwachtingen. “Het is niet mijn grote doel om dit weekend het roze al te pakken. Dat telt pas in Rome. We zullen zien hoe de benen zijn en als er winstkansen zijn, moet je die natuurlijk niet laten liggen, maar we moeten het de hele Giro slim aanpakken.”

Pogacar koerste dit jaar nog maar tien dagen en in ware kannibaalstijl, slokte hij al zeven overwinningen op. Zijn ploeg kiest voor een andere strategie: meer trainen, minder koersen en die lijkt te renderen. “Ik denk dat ik beter ben dan de voorgaande jaren. Ik kruip met meer vertrouwen op de fiets en geniet meer. Die nieuwe aanpak, ik hou er wel van. Als je veel koerst, raak je soms vermoeid zonder het te merken. Minder racen, meer trainen, werkt voor mij. Ik heb meer structuur en mentaal ben je frisser natuurlijk. Na een maand zonder wedstrijden, is de honger altijd groter, misschien niet zoals bij een tijger maar als je veel traint en alleen koers op tv ziet, dan is de motivatie alleen maar groter als je weer een rugnummer op hebt.”

LEES OOK. TEAM TADEJ. “Gelukkig lieten we Tadej niet veel trainen”: eerste coach van Pogacar haalt herinneringen op aan tienerjaren