Buurt is van ‘slechtste buren van het land’ af: “Eindelijk, het heeft 50 jaar geduurd”

© osw

Het verhaal rond ‘De slechtste buren van het land’ kent zijn besluit. Het proces is afgelopen en de buren worden overgeplaatst naar een psychiatrische instelling. De buurt slaakt een zucht van opluchting: “Onze kinderen kunnen eindelijk onbezorgd op straat spelen.”

Olivier Scheir

De schrik zat er al decennialang in in de Dorpsstraat. Luc en Laurette D., die gekend staan als de ‘slechtste buren van het land’, schepten er jarenlang een ziekelijk genoegen in om iedereen die voor hun deur passeert de stuipen op het lijf te jagen. De kinderen uit de buurt joegen ze weg, ze prikten hun ballen stuk en de rechtstreekse buren moesten nachtenlang hun gebonk op de muren verdragen. De lijst met klachten is eindeloos.

Voorwaardelijke straffen

De broer en zus moest in het verleden al voor de rechtbank verschijnen, maar ook voorwaardelijke celstraffen maakten geen indruk op Luc en Laurette.

Maar er werd beroep aangetekend, daar eiste het parket aanvankelijk een effectieve celstraf van twee jaar voor de broer en één jaar effectief voor de zus. “De tijd van clementie is voorbij. Jullie zullen eens goed moeten nadenken en dat kan je alleen doen in de gevangenis”, aldus de procureur op de zitting van 1 maart vorig jaar. Daarna werd een gerechtsdeskundige aangesteld. Die kwam met de conclusie dat zowel Luc als Laurette geestesgestoord zijn. Hun advocaat probeerde nog een tegenexpertise, maar dat was volgens het hof niet nodig. ‘‘Het was niet evident om een gesprek te voeren met de beklaagde”, oordeelde de expert over de beklaagde. “Haar communicatievaardigheden zijn beperkt en zij acht zich allerminst verantwoordelijk voor de burenruzies.”

Blijdschap

Een gelijkaardig beeld heeft de gerechtspsychiater over Luc. “Hij heeft een gestoord realiteitsbesef en paranoïde waanideeën die hij opbouwt tot een onderling verbonden constructie en een irrationeel samenhangend waansysteem”, klinkt het. “Hij ziet zichzelf als middelpunt van vijandigheid en is ervan overtuigd dat de buurt hem en zijn zus schade wil berokkenen. Hij geeft concreet aan wie volgens hem de opstoker is en wie allemaal betrokken zijn ‘in het complot’ tegen hen.”

Daarom beval het hof hun internering in een instelling. Dit tot grote blijdschap van de buren die telkens met een vijf- à tiental mensen de zittingen bijwoonden. Twee van hen vielen na de uitspraak van blijdschap elkaar in de armen en lieten de tranen de vrije loop. “Onze kinderen kunnen nu weer onbezorgd buiten op straat spelen.” De buurt is duidelijk tot op het tandvlees moegetergd. “Deze historie duurt nu al meer dan vijftig jaar, we kunnen er boeken over schrijven.”

De advocaat van broer en zus D. -Kristof De Baecke- wou na de uitspraak de pers niet te woord staan.