Hoe kun je zo lomp zijn?
Bart Eeckhout is opiniërend hoofdredacteur van deze krant.
Dat de ontslagvraag zou komen voor Antwerps sp.a-voorzitter en Samen-topkandidaat Tom Meeuws, kon je, alle eerdere steunbetuigingen ten spijt, verwachten. Tom Meeuws was a dead man walking, wat zijn partij ook beslist. Nieuwe onthullingen, alweer over financieel wanbeheer in zijn periode bij De Lijn, gaven de finale duw.
We schrijven dat met mededogen voor meneer Meeuws zelf. Hij is niet de sjoemelaar waarvoor sommigen op sociale media alweer verlekkerd het schavot optuigen. Hij is wel de verkeerde man op het verkeerde moment.
Tom Meeuws heeft het profiel van de regelaar. Dat is wat anders dan een ritselaar. Elke partij heeft regelaars rondlopen. Het zijn de zogenaamde oliemannetjes die in de schaduw de lijnen openhouden met iedereen met wie de partij vroeg of laat wat af te spreken kan hebben. Iemand moet het doen, en het is wat Meeuws blijkbaar al zijn hele leven doet: sms'je hier, belofte daar, dealtje ginder.
Oliemannetjes weten doorgaans waar ze het best functioneren. Op de achtergrond. Dat is zeker zo in een tijdperk waarin van politici smetteloosheid en transparantie wordt verwacht. Het is het drama van meneer Meeuws dat hij zich niet op betere gedachten heeft laten brengen toen er een plaats in het volle daglicht vacant kwam.
Klagen over de storm van een vuile campagne komt wat laat als je zelf de wind hebt gezaaid
Dat is niet zozeer of zeker niet alleen een persoonlijk falen. Het is het falen van zijn lokale partij. Iedereen die het moest weten, wist dat de man een geaccidenteerd professioneel parcours heeft gelopen. Iedereen die het moest weten, wist dat deze man niet de grote linkse geestdrift zou doen ontvlammen.
Toch, en misschien wel juist daarom, viel de keuze op uitgerekend deze kopman in de grootste stad en in de belangrijkste kiesstrijd van het gewest. Omdat de sp.a-toppers in Antwerpen zo verscheurd zijn door onderlinge na-ijver dat ze liever samen de boot ingaan met een mindere topper dan voorrang te geven aan een concurrent.
Die cynische keuze komt met een afgrijselijk zware verantwoordelijkheid. De prijs wordt betaald door het linkse samenwerkingsverband dat nu geamputeerd aan de start verschijnt van een koers tegen de machtigste politicus van het land. Hoe kun je zo lomp zijn?
Ook Samen-kopman Wouter Van Besien mag in de spiegel kijken. Dat ook hij kompaan Meeuws aan boord wilde houden kan een gebaar van menselijkheid zijn. Maar als je weet dat je makker rammelende blikjes meesleept en je zet vol de campagne in op transparantie en deontologie, dan is er wat mis met je risicoanalyse.
Samenwerking biedt de groen-rode oppositie de enige objectieve kans om in Antwerpen burgemeester Bart De Wever (N-VA) van de troon te stoten. Het is nog vroeg, maar die kans lijkt nu al verkwanseld. Klagen over de storm van een vuile campagne komt wat laat als je zelf de wind hebt gezaaid. Nogmaals: hoe kun je zo lomp zijn?