© rr

STADSKLAP. Het verhaal van Beerschot en de prins is al lang geen sprookje meer

Antwerpen -

Hoewel er vorige zondag op het Kiel heel wat smoorpotten werden afgestoken na het behalen van de titel in 1B, stijgt er nog geen mauvewitte rook op vanuit de bestuurskamer. Straffer, zelfs: voorzitter Francis Vrancken liet donderdag verstaan zijn functie neer te leggen uit onvrede met het beleid van United World, van de Saoedische hoofdaandeelhouder Prins Abdullah.

Jan Bartosik

Er zijn toch nog een paar zekerheden in het leven: je belastingbrief, de dood en het feit dat het nooit eens smooth sailing kan zijn bij de Mannekes. Altijd wel vinden ze in de beheerszalen van het Kiel een manier om de boel te doen ontploffen. Is het geen malafide Fransman die de club begin jaren negentig de hemel belooft maar een oplichter blijkt te zijn, dan is de clubkas weleens gewoonweg leeg of wordt de ene clan door de andere den Boomsesteenweg opgebonjourd.

LEES OOK. Beerschot-voorzitter Francis Vrancken stapt op uit onvrede met United World

Al kunnen we vandaag toch moeilijk voorzitter Vrancken met de vinger wijzen. De bouwondernemer kreeg een mandaat uit Saoedi-Arabië om een overnemer voor de club te vinden, en had naar eigen zeggen een mooie deal gefikst met een Chinees-Europese groep. Diezelfde groep had een week voordien trouwens ook de Nederlandse tweedeklasser FC Den Bosch in portefeuille gekregen. Klaarblijkelijk vonden ze in Saoedi-Arabië dat Beerschot, nu het promoveert naar 1A, meer waard is, dus spatte de overeenkomst uit elkaar. Terug naar af. Vrancken heeft er genoeg van.

En dan vooral van de stilte waar ze zich in Saoedi-Arabië in hullen. Het verhaal van Beerschot en de prins is al lang geen sprookje meer. In de wandelgangen van het Kiel moet je ogen op je rug hebben, als we alle verhalen mogen geloven. Zou de promotie van Beerschot bij United World meer dan een voetnoot in een of andere maandagochtendvergadering zijn geweest? Ergens onder ‘andere’, op het einde van de meeting, terwijl de helft al lang aan de koffiekoeken of met z’n neus in de mails zit.

LEES OOK. Hoe Beerschot gegijzeld wordt door ruzie tussen eigenaars

Wanneer u dit leest, ligt de laatste match van het seizoen, tegen de vroegere mijnclub Patro Eisden, al achter ons. Her en der op ’t Kiel vind je op dit moment nog wel een Beerschotfan, zegedronken en nog niet naar huis. Waarom zou ‘ie ook? Z’n club is kampioen. Wie had dat gedacht? ‘We did it without you!’, las een spandoek in het uitvak van de Beverse Freethiel. ‘Sign the deal and fuck off!’, een niet mis te verstane boodschap van de mauvewitte spionkop aan Abdullah Bin Mosaad, formerly known as prince.

Ambras op Wembley

Het hoort natuurlijk ook wel bij de charme van de club, al dat gedoe in de bestuurskamer. Is het ergens in onze stad dan misschien ooit anders geweest? Het Antwerps voetbal blinkt allerminst uit in standvastigheid, da’s ondertussen al honderd jaar duidelijk. In Deurne-Noord klinkt ook ongerustheid, nu er steeds meer doemberichten over het bedrijf van grote man Paul Gheysens in de media verschijnen.

Antwerp staat in de bekerfinale en Beerschot weer in eerste. En toch zijn we vooral bezig met wat er zich achter de schermen afspeelt. Nogmaals, is het ooit anders geweest? Herinner u de titel van de Belga Sport-documentaire over de Europese finale van stamnummer 1: ‘Met ruzie naar Wembley’. Zelfs het grootste succes dat een Antwerpse club ooit behaalde, is omhuld met ambras en gestook.

En op het Kiel? Dat komt ooit wel weer goed, mannekes. Beerschot is tenslotte een kat met negen levens.

De Kielse aanhang is duidelijk: het is tijd dat prins Abdullah vertrekt.© BELGA

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

MEER OVER Stadsklap