“Dat mensen hier zot zijn van fietsen, was voor mij en Ruslan erg snel duidelijk (lacht). In Oekraïne zie je soms eens een fietser op de weg. Een echte waaghals, want de wegen zijn slecht en het verkeer druk. Maar hier is het helemaal anders: er zijn aparte, mooi aangelegde fietspaden. Een heel verschil! Na een paar maanden hebben we zelf ook fietsen gekocht. Het is ook zo gemakkelijk. Met de auto moet je altijd zoeken naar parking. Daar verlies je veel tijd en ook nog eens geld mee. Maar met de fiets, dat is toch zalig. Je haalt een frisse neus en je bent zonder al te veel moeite gezond bezig. Heerlijk!”

Een favoriete plekje om te fietsen? Dat heeft Roksana duidelijk: “Bokrijk! Dat is ook de plaats waar we ons eerste appartementje hadden. Gewoon de geur van het bos, daar hou ik zo van. Ik genoot in die mate dat ik zelfs elke dag begon te joggen. Dat deed ik niet eens graag (lacht). Maar buiten in dat mooie bos kan ik er zo van genieten. En fietsen door het water, dat vind ik echt magisch. Ruslan zijn ouders waren pas op bezoek en dan ben ik met zijn vader in Bokrijk gaan fietsen. In Oekraïne neemt hij ook vaak de fiets, hij is een van die waaghalzen die het aandurft. Maar om hier te fietsen was toch een hele ervaring. ‘Jullie leven in het paradijs,’ zei hij. En ik kan hem alleen maar gelijk geven. Het is hier echt het goede leven, niet enkel overleven zoals in Oekraïne.”

Als er zo weinig wordt gefietst in thuisland Oekraïne, kon Roksana het dan wel voor ze naar België kwam, vragen we ons af? “Haha, ja hoor. Dat wel! Als klein meisje had ik een fiets en maakte ik wat rondjes in de tuin. Ik moet wel toegeven dat ik mijn kennis even moest ‘opfrissen’ toen ik hier de eerste keer weer fietste. Voor Ruslan ging het gelijk niets maar ik was wat onzeker. Het ging wel elke keer beter. Op een dag was ik zeker genoeg om langs Ruslan te gaan fietsen. Want ik zag dat mensen dat hier ook deden, en ondertussen wat met elkaar praten. Leek me leuk! Maar toen ging het mis (lacht). Ik keek even rond en toen heb ik hem bijna van de weg gereden! Het viel gelukkig nogal mee, maar het zag er wel erg uit. Twee vrouwen die voorbijreden waren erg bezorgd, erg lief van hen. Gelukkig raakte er niemand gewond. Ook al had Ruslan wel wat pijn aan zijn been…” Opgepast Ruslan!