Douze points! De 15 nummers uit de eerste halve Eurovisie-finale langs de meetlat

Cyprus

Silia Kapsis – ‘Liar’

Een zwaar aangezette, om niet te zeggen behoorlijk bombastische EDM-track, met de bassende stuiter uit de reggaeton als kloppend hart. En toch ook, en dat is best knap, een zweem van Cypriotische en Griekse pop. En richting het einde óók nog wat snijdende synths uit de dubstep. Er gebeurt genoeg in ‘Liar’, ook in de fijne choreografie rondom de 17-jarige zangeres Silia Kapsis. Een uitstekende, zij het weinig gewaagde middenmoter.

7.2

Servië

Teya Dora – ‘Ramonda’

Een in zwarttinten gestoken lied over het radeloze, uitzichtloze gevoel van rouw (Teya Dora verloor haar vader) of van oorlog – de Ramonda is een rotsplantje dat in Servië het officiële symbool is van de herdenking van de Dag van de Wapenstilstand, ofwel het einde van de Eerste Wereldoorlog, zoals de klaproos dat is in Angelsaksische landen. Waar ben je gebleven, Ramonda, zingt Teya Dora smartelijk, met net wat te aangedikte kreun, en al zitten er mooie versnellingen in de melodie, het gaat allemaal wat te langzaam en onopmerkelijk bergopwaarts.

5,8

Litouwen

Silvester Belt – ‘Luktelk’

Als een songfestival een soort avond in de club is, dan is ‘Luktelk’ van Silvester Belt het nummer dat om 3 uur ’s nachts iedereen in een technoroes moet brengen. Belt is al zijn hele leven en route naar het Songfestival; hij deed in 2010 mee aan het Junior Songfestival met ‘Pi-pa-po’ en heeft inmiddels elke Litouwse talentenjacht gezien. Luktelk betekent ‘wacht even’, maar we hoeven in dit nummer niet al te lang te wachten voordat het losgaat. Dun stemmetje, dat wel.

6,7

Ierland

Bambie Thug – ‘Doomsday Blue’

Effectieve elektroshocktherapie, dat is het eerste waar de Ierse inzending ons aan doet denken. ‘Doomsday Blue’ is geoptimaliseerd voor de TikTok-aandachtsspanne, met om de haverklap een nieuwe impuls. Het Songfestival een beetje kennende zal het veel gaan over het feit dat Bambie Thug een non-binaire kandidaat is. Met een erg goede stem. Wie daar op het eerste gehoor nog niet van overtuigd is, kan de ‘intimate’ versie van het nummer op YouTube beluisteren zonder een epileptische aanval te riskeren.

8,3

Oekraïne

alyona alyona & Jerry Heil – ‘Teresa & Maria’

Wat een leuk duo, denk je meteen, en dat komt uiteraard door het contrast: ranke zanger, stevige rapper. Dat wordt doorgetrokken in het nummer, een verrassend soepeltjes samengaan van Zwarte Zee-regionaal aandoende zang en rap, bijeengehouden door een aangename midtempo-kickdrumbeat (zo eentje die Carly Rae Jepsens monsterhit ‘Call Me Maybe’ bijvoorbeeld had). En voor wie bij rap op het songfestival altijd even naar de armleuningen grijpt: alyona alyona, ster in eigen land, brengt het tot een prima einde. Hoog bij bookmakers, en begin niet over een gunfactor: Oekraïne doet het sinds lang voor de inval heel vaak goed.

7,3

Polen

LUNA – ‘The Tower’

In ‘The Tower’ gaat parttime yogalerares Aleksandra Katarzyna Wielgomas, kortweg Luna, op zoek naar de regenboog en de pot met goud – tevergeefs natuurlijk. Gelukkig slaagt ze er wel in om een toren te bouwen waarmee ze de mensheid een steuntje in de rug wil geven, of zoiets. Met ‘The Tower’ komt ze goed voor de dag, al worden de verwachtingen na een overtuigend begin niet helemaal waargemaakt. Solide en catchy popliedje, tikje vlak, jaren 80-sfeer, middenmoter. Houdt haar stem het?

6,7

Kroatië

Baby Lasagna – ‘Rim Tim Tagi Dim’

Een elektronische Rammstein-riff, maar dan ultralicht, duwt ‘Rim Tim Tagi Dim’ zeker richting de finale, en daarna misschien zelfs naar de Eurovisieoverwinning? Baby Lasagna, de artiestennaam van Marko Purišić, stond lang bovenaan bij de bookmakers. Logisch ook, want de inzending van Kroatië is dit jaar misschien niet heel smaakvol, maar wel aanstekelijk. Headbangen in boerenklederdracht lijkt de gimmick, ter illustratie bij een verhaal over een dorpse jongen die verhuist naar de grote stad. Een sympathiek rockend techno- en folklore-trackje, met een meditatieve outro dat doet denken aan die van Joost.

7,8

IJsland

Hera Björk – ‘Scared of Heights’

Hera Björk is een veteraan op het Eurovisiepodium. In 2010 deed ze voor IJsland mee met ‘Je ne sais quoi’ (19de plek in Oslo). En ze was driemaal achtergrondzangeres bij andere IJslandse acts. Bij de eerste luistersessie noemde iemand het nummer al een vorm van bedrijfsfeestenpop. Opwarmer van een lange avond met als openingszet de regel: “I feel it coming!”Waarna de beat al snel invalt en Hera zich wanhopig vastklemt aan het refrein waarin liefde en hoogtevrees onnavolgbaar verbonden zijn.

4,2

Slovenië

Raiven – ‘Veronika’

In een gedurfd namenliedje vertelt de Sloveense ster Raiven het verhaal van Veronika Deseniška, een mythische figuur uit de geschiedenis van het land. Ze raakte verzeild in een Romeo en Julia-achtige toestand en werd door haar boosaardige schoonvader van hekserij beschuldigd. Dat was in de 15de eeuw. Raiven vliegt hier en daar de bocht uit in haar ode aan deze historische powervrouw, maar feminisme is altijd plus 1 en haar achtergrond als operazangeres komt goed van pas.

6,9

Finland

Windows95Man – ‘No Rules!’

Nederland mag dan Donny Ronny hebben als artdirector van Joost Klein, de Finnen hebben kennelijk hun eigen genie weten te strikken. Een ei van denim, semiblote bilpartijen, vuurwerk: er gebeurt van alles op het podium om de aandacht te verleggen van het lollige game-anthem ‘No Rules!’. Of het publiek meegaat in de anarchistische mindset, zal moeten blijken bij het riskant hoge laatste refrein. Zuiver is zuiver, vals is toch gewoon echt vals.

6,5

Moldavië

Natalia Barbu – ‘In the Middle’

Dit is niet Natalia Barbu’s eerste Songfestival, in 2007 haalde ze al een respectabele tiende plek in de finale. Dit jaar voert ze de pulserende hartenkreet ‘In the Middle’ vrij statisch uit, met viool. Saai om naar te kijken, muzikaal ook niet zo spannend opgebouwd, maar vocaal ontzettend sterk. Het visuele spektakel wijkt hier voor vocale acrobatiek. Dat mag ook weleens.

6,7

Azerbeidzjan

Fahree feat. İlkin Dövlətov – ‘Özünlə apar’

De Azerbeidzjaanse zanger Fahree heeft een bijzondere, geschoolde stem met een sterke keelklank. En samen met zijn eigen tweede, derde én vierde stem en de aanroepingen van de ingehuurde mughamzanger İlkin Dövlətov krijgt het lied ‘Özünlə apar’ een haast kerkelijke zeggingskracht. Onbegrijpelijk dat dit zwierige en goed doortimmerde lied het zo slecht doet bij de wedkantoren.

7,4

Australië

Electric Fields – ‘One Milkali’

In essentie is dit een vrij standaard EDM-nummer, maar door de stuiterende didgeridoo en vrij onnavolgbare tekst lijkt het toch even interessant te worden. Electric Fields zingt over planeten, atomen en de gulden snede, en dat alles moet ons laten realiseren dat we samen één zijn. Vandaar ook het gebruik van verschillende inheems Australische talen als Pitjantjatjara en Yankunytjatjara. De tekst is helaas toch echt te vaag om de boodschap goed over te laten komen (“I may be dreaming, but the atoms are awake. Spill the tea on reality, and the 0.618”). Muzikaal gezien blijft ‘One Milkali’ zelfs met didgeridoo wel heel inwisselbaar.

5,3

Portugal

Iolanda – ‘Grito’

Zo’n inzending waarvan je weet dat ze wordt uitgevoerd door een zeer bekwame zangeres, die zingt over belangrijke zaken, bijgestaan door goede dansers en een kostuumontwerper met een visie. Maar ja, het komt er gewoon niet uit. Dat je halverwege jezelf erop betrapt dat je op je telefoon zit, de verpakking van de borrelnoten aan het lezen bent, of op Wikipedia opzoekt of Portugees nu familie is van het Russisch (nee).

5,2

Luxemburg

TALI – ‘Fighter’

Meedoen aan het Songfestival was te duur geworden, maar na 31 (!) jaar trekt Luxemburg weer de portemonnee. De comeback wordt gemaakt met een nogal nikszeggend popliedje in het Frans en Engels rondom het extreem veilige Songfestival-thema ‘vallen en opstaan’. Nee hoor, Luxemburg hoeft zich geen geldzorgen te maken over de eventuele organisatie van het Songfestival in 2025.

5,5