'Wij': blote tienerpoezen en manuele abortussen, maar waarom?

Begin deze week kreeg Wij gratis reclame van Instagram: het officiële account van de film werd een tijdje geschorst wegens inbreuken op de gebruiksvoorwaarden – lees: naakt, veel naakt.

Niet erg verbazend als je weet dat dit een verfilming is van Elvis Peeters' gelijknamige schandaalroman uit 2009. De uitgever plakte er toen zelf al een parental advisory-achtig stickertje op: 'Waarschuwing: expliciete roman'. Dat was niet gelogen: het verhaal over acht jongeren die tijdens een rebelse zomer los over hun grenzen gaan, hing aaneen van seks, geweld en intimidatie. Maar die sticker was natuurlijk vooral een slim staaltje marketing.

Reclameman

De verfilming van René Eller doet precies hetzelfde: terwijl de jongeren alle remmen losgooien en zich overgeven aan prostitutie, amateurporno en andere, euh, kwajongensstreken, pakt Eller uit met expliciete penetratieshots, pijpbeurten en – slik – manuele abortussen. Wanneer hij toont hoe vier tienermeisjes hun kruis flashen bovenop een snelwegbrug en daardoor een massale kettingbotsing veroorzaken, rekent de regisseur erop dat de kijker evenmin zijn ogen van het spektakel zal kunnen afhouden. Niet toevallig is Eller een reclameman, die met Wij zijn fictiedebuut maakt.

Waar al die sensatie goed voor is? We vragen het ons nog steeds af. Gaat Wij over een door internet en kapitalisme afgestompte generatie? Die indruk krijg je wel, wanneer de personages elkaar bijna ironisch neuken in hun zelfgemaakte pornofilms. Ze doen toch maar wat ze in zo veel andere filmpjes al zagen, en verdienen er nog geld mee ook. Op zich een opmerkelijke scène, maar de boodschap – het gaat slecht met de jeugd! – gaat al mee sinds Adam en Eva kinderen kregen, en bovendien haalt de film zichzelf onderuit met een twist die alles in een ander daglicht zet.

En zo verlieten wij de bioscoopzaal uiteindelijk precies zoals de personages: schouderophalend en lichtjes afgestompt. Zou dat de bedoeling zijn?

Wij, nu in de bioscoop.