© BELGA

COMMENTAAR. Gedaan met lachen bij Rode Duivels: tijd voor antwoorden op alle vragen

Er zijn de afgelopen weken wel duizend vragen gesteld over de Rode Duivels op dit WK. Vanavond vallen die allemaal in het niet voor die ene: wint België van Panama? Of voor de optimisten: met hoeveel doelpunten verschil? De nationale voetbaltrots kan hier en nu de basis leggen voor een mooi toernooi.

ludo vandewalle in Sochi

Vanavond om 17 uur is het zover. In Sochi, de meest mondaine kuststad van Rusland. Bij hoge temperaturen (27 graden) en met een constante dreiging dat het kan regenen – laf weer dus – beginnen de Rode Duivels aan hun Missie Moskou. 725 dagen na de tot op vandaag pijnlijke uitschakeling in de kwartfinales van het EK door Wales spelen de Rode Duivels nog eens een wedstrijd waar het hele land naar uitkijkt. Eindelijk kunnen ze tonen dat het herstelproces na dat drama in Rijsel is afgerond.

De discussie over de échte waarde van deze ‘gouden generatie’ zal ook met een verwachte zege niet stoppen, maar een (ruime) overwinning is een hoopvol begin. Het is nodig dat deze ploeg aan de Belgische fans en de wereld toont dat ze volwassen geworden is. Dat ze kunnen oogsten.

Tegen zwak broertje

Let wel: de eerste wedstrijden van favorieten op een toernooi zijn niet de makkelijkste. Na maanden van palaveren móéten zij presteren, móéten zij winnen, móéten zij hun favorietenstatus waarmaken. Maar we zijn op een WK en dan moet je voor iedereen op je hoede zijn. Zeker in de eerste wedstrijd. Vraag maar aan de Duitsers en de Brazi­lianen. Of aan Messi en zijn Argentinië, die struikelden over godbetert IJsland.

De Rode Duivels zijn vandaag torenhoog favoriet tegen een WK-debutant vol onbekende voetballers met een pak minder klasse. Panama heeft veel dertigers in zijn selectie, zelfs enkele sterkhouders van boven de 35 jaar. Het rekruteert uit de Amerikaanse, Guatemalteekse, Mexicaanse, Chileense, Colombiaanse, Peruaanse en Hondurese competitie. En sommigen zijn daar zelfs bankzitter. Ook de Belgische beloftecompetitie is flink vertegenwoordigd met Rodriguez en Avila van AA Gent, net als het B-team van Deportivo La Coruña, dat in de tweede klasse B in Spanje speelt. En dan zijn er nog spelers uit de Roemeense en Slovaakse competitie.

© AFP

Terwijl Courtois, Vertonghen, Witsel, Lukaku, Mertens en uiteraard De Bruyne en Hazard steunpilaren zijn bij topclubs in de grootste competities van Europa. We merken het hier elke dag: Eden Hazard, de buitenlandse waarnemers likkebaarden bij de naam alleen al.Roberto Martinez noemt Panama gewoontegetrouw een “heel sterk team” en zegt dat het fout zou zijn het te onderschatten. Bij dat tweede heeft hij gelijk. Onder impuls van bondscoach Hernán El Bolillo Gómez spelen ze in een stevig defensief blok en schuwen ze de hakbijl niet. En ze zullen met passie spelen: er worden tranen voorspeld bij het Panamese volkslied. En er is nog een nadeel verbonden aan het feit dat we Panama treffen in de eerste match: ze zullen nog fris zijn. In de derde wedstrijd zullen ze met hun oudere knoken wellicht al wat vermoeider zijn.

Eén verdediger op de bank

Maar dan nog. Zelfs de defensieve problemen, die er door het ontbreken van Kompany en Vermaelen onmiskenbaar zijn, mogen geen beletsel vormen om Panama opzij te zetten. Boyata krijgt zijn plaats centraal in de driemansdefensie als vervanger van die twee. Wat maakt dat er met Dendoncker, niet eens op zijn best als verdediger, nog maar één centrale verdediger op de bank zit. Meunier houdt nog stand op rechts en Carrasco op links, maar Chadli klopt nadrukkelijk op de deur voor één van die twee posities. Zij letten maar beter op, want de Panamese bondscoach zet met Rodriguez en Davies alvast twee flankspelers in de ploeg die Meunier en Carrasco in hun rug pijn kunnen doen.

“We zijn op ons sterkst, sterker dan twee en vier jaar geleden”, zegt Dries Mertens zelfverzekerd. “We hebben dit allemaal al eens meegemaakt.” Hopelijk wordt vanavond de toon gezet voor de rest van het toernooi en blijkt dat de fouten van in het verleden uit de ploeg verdwenen zijn. Overconcentratie, manifestatiedrang en nervositeit zijn zo goed als uitgesloten. Maar hoe groot het klassenverschil ook is, het wordt wel intens. Van het meest intense voetbal dat je kan meemaken. Heel de wereld kijkt mee. Afgaan tegen Panama betekent hoon van je landgenoten, het meest pijnlijke gevoel dat er bestaat. Zegevieren staat gelijk aan een heldenstatus waar heel de familie van kan meegenieten.