Direct naar artikelinhoud
Filmrecensie

‘Sweet Country’: eentje om rustig onderuitgezakt van te genieten

‘Sweet Country’: eentje om rustig onderuitgezakt van te genieten
Beeld Michael Corridore

De houding van de blanke Australiërs tegenover de Aboriginals is de onderliggende thematiek, maar Sweet Country is op de eerste plaats het meeslepende verhaal van een man op zoek naar rechtvaardigheid.

In Sweet Country is de woestijn van centraal Australië – een barre vlakte waarop weinig wil groeien, onbarmhartig gegeseld door de koperen knoert die aan het hemelgewelf heerst – een even intrigerend personage als de mensen die erin rondlopen. Of juister: strompelen. Letterlijk, want de loden hitte zuigt de energie uit elke vezel van hun lichaam. Maar ook figuurlijk, want Sweet Country biedt alleen maar gebutste lieden.

Wanneer een Aboriginal in de jaren 1920 uit zelfverdediging een blanke man omlegt, weet hij dat hij niet geloofd zal worden. Hij vlucht, maar een racistische sergeant zweert niet te zullen rusten vooraleer hij hem geklist heeft. Een deel van Sweet Country wordt daardoor een achtervolgingsthriller, maar regisseur Warwick Thornton heeft in zijn tweede langspeelfilm geen nood aan de flitsende montage of opzwepende muziek die daar vaak mee gepaard gaat. Alsof de locatie het lekker lome ritme van de film gedicteerd heeft.

Thorntons beeldcomposities zijn pareltjes: de man schildert met licht en schaduw

Thornton, die ook de verbluffende cinematografie voor zijn rekening neemt, is een erg visueel ingestelde filmmaker. Zijn beeldcomposities zijn pareltjes: de man schildert met licht en schaduw, met als hoogtepunt een hallucinerend gebruik van overbelichting in een briljante scène op een uitgedroogde zoutvlakte.

Die visuele kracht compenseert niet ten volle het dramatisch deficit van Sweet Country: het verhaal is bij vlagen te schematisch uitgewerkt. Dat het uit de werkelijkheid gegrepen is, mag daarbij geen excuus zijn. Een fascinerend gebruik van ultrakorte flashforwards en flashbacks kan dat manco evenmin wegwerken, al blijft dit per saldo een goede western. Eentje om rustig onderuitgezakt van te genieten.

Lees ook:

Warwick Thornton over zijn Australische western 'Sweet Country': "In ieder mens schuilt een duivel en een engel"

Vanaf 18/7 in de bioscoop.