Waarom Aaf het niet kan laten te benadrukken dat haar kerstboom nep is

We gaan jaar drie met de nepkerstboom in. Tot nu toe vinden we hem een groot succes. Hij is symmetrisch, de piek past altijd op zijn perfect rechte hoogste tak, hij laat geen naalden los, aan het eind van het seizoen doe je hem gewoon weer in de doos, en het belangrijkste: zijn naalden worden niet geel, krom en droog, zoals die van een echte boom.

Dat was altijd de grootste aanleiding tot een kerstboomdepressie bij mij: die langzaam omkrullende, vergelende naalden. En dat doen echte naalden snel. Omkrullen en geel worden. Ongeveer na twee dagen.

Bovendien is de nepkerstboom duurzaam en klimaatneutraal, althans, hij is opgetrokken uit een heleboel groen plastic, en dat plastic gaat, als het goed is, nog decennia mee. Hij ziet er redelijk onverwoestbaar uit. De kans is groot dat onze plastic kerstboom een erfstuk wordt, of beter gezegd: het enige ding uit onze inboedel dat nooit stuk zal gaan.

Blijft er nog een probleem over: ikzelf. (Is dat niet altijd het probleem? Jezelf? Ja.) Ik meen, bij iedereen die binnenkomt en plichtmatig 'Mooie kerstboom' mompelt, te moeten zeggen, of nee, schril uit te moeten roepen: 'Hij is wel nep!' En dan wijs ik op zijn plastic takjes en zijn vier pootjes van metaal, alsof mijn bezoek dat zelf niet allang gezien had.

Dit is dezelfde reflex waardoor mensen, als iemand ze complimenteert met hun trui, altijd menen te moeten zeggen: 'Tientje, afgeprijsd bij H&M!' of: 'Wat, dit oude vod?'

Mijn uitroep 'Hij is wel nep!' is een variant op 'Dit oude vod'. Maar het is ook nog iets anders. Ik wil niet alleen mijn eigen kerstboom afvallen, ik wil er nog meer mee zeggen. In die ene zin 'Hij is wel nep!' zit een lading aan subtekst, namelijk: 'Ik weet dat echte kerstbomen veel mooier zijn, en vooral stijlvoller, het kán natuurlijk eigenlijk niet dat ik hier een volledig symmetrische plastic kerstboom van de Intratuin in mijn huis heb neergezet, ik had met de kinderen naar een duurzame biologische kerstbomenkwekerij in Gelderland moeten rijden om daar een heerlijk geurende, volle Nordmann uit te kiezen, en die hadden we op het dak van ons rode vintage autootje terug naar huis moeten vervoeren, maar goed, ik hou nu eenmaal heel erg van symmetrie en bovendien kan ik niet tegen omkrullende, vergelende naalden, dus dat maakt mij ook wel weer speciaal en gevoelig, en dit alles praat mijn aankoop van een nepkerstboom goed en maakt het zelfs ook wel tot een bijzondere keuze. En we hebben trouwens geen rood vintage autootje.'

Althans, ik hoop dat mensen die subtekst horen.

En anders zien ze gewoon een vrouw met een nepkerstboom.

En dat hebben ze ook maar te accepteren.

Want dat hoort bij de kerstgedachte.