Sander Stappaerts (18) uit Geel was drie jaar toen hij en zijn ouders Steven en Cindy te horen kregen dat hij de ziekte van Duchenne heeft. Dat is een spierziekte die de kracht in alle spieren stelselmatig doet afnemen. De ziekte is tot op heden ongeneeslijk. De ouders wilden niet bij de pakken blijven neerzitten en bedachten Sander’s Ontbijt. Een benefiet ten voordele van het Rondoufonds.

Dit fonds financiert onderzoek naar de ziekte van Duchenne. De vorsers zoeken naar nieuwe behandelingsmethodes om de symptomen te verlichten en de levensverwachting te verlengen. Onderbroken door corona zijn er acht edities geweest van Sander’s Ontbijt. “Wie had in het begin kunnen denken dat we telkens 1.000 tot 1.400 mensen zouden mogen ontvangen op het ontbijt”, zegt Cindy.

“Daar zijn we bijzonder trots op en we kunnen de mensen die al die jaren mee de handen uit de mouwen hebben gestoken niet voldoende bedanken. Ik denk onder meer aan de school en aan Femma. En dat geldt ook voor de eters. Een kleine domper op het enthousiasme is misschien dat het onderzoek nog geen baanbrekend resultaat heeft opgeleverd, maar we blijven hopen. De voorbije periode zijn we er wel in geslaagd de ziekte van Duchenne en de gevolgen voor wie de ziekte heeft, bekendheid te geven in Olen.”

Sander mocht de laatste cheque voor het Rondoufonds zelf uitreiken. Professor Liesbeth De Waele was zichtbaar onder de indruk van het bedrag: 27.000 euro. En daar komen nog een reeks rechtstreekse giften bovenop. “Jullie slagen er steeds weer in jezelf te overtreffen. Als jullie Duchenne in Olen op de kaart hebben gezet, zijn jullie er ook zeker in geslaagd om Olen op de kaart van Duchenne te zetten. Steun zoals we die hier ook vandaag weer krijgen, is zeer belangrijk voor onze werking.”

“Jullie slagen er steeds weer in jezelf te overtreffen. Steun zoals we die hier ook vandaag weer krijgen, is zeer belangrijk voor onze werking”

Liesbeth De Waele

Professor KU Leuven

Een negende editie komt er dus niet. “Het voorbereiden was een enorme klus”, weet Cindy. “We palmden niet alleen de zaal De Vrede in, maar ook de basisschool waar Sander destijds naartoe ging. Om meer dan 1.000 mensen te bedienen, zijn er veel helpende handen nodig. Die zijn er altijd geweest, maar je kan niet blijven doorgaan en iedereen inschakelen. Vandaar dat we de knoop hebben doorgehakt en in schoonheid willen eindigen. We gaan nu veel meer tijd hebben voor elkaar en dat is ook belangrijk. Misschien doen we later nog wel eens iets voor het Rondoufonds, maar concreet zijn die plannen nog niet.”

Sander heeft ondertussen zijn achttiende verjaardag gevierd. Zijn niet aflatend enthousiasme zorgde er mee voor dat hij een paar maanden geleden nog gevierd werd als Jeugdheld in Olen. Zijn loopbaan in het secundair onderwijs zit er ondertussen bijna op. Daarna wil Sander naar Thomas More om er een opleiding accountancy te gaan volgen.