Voor de bedrijven, maar niet voor Laurent: minister Reynders probeerde in 2012 de Libische miljarden al te recupereren

© dick demey, belga

Minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders (MR) schept een beetje duidelijkheid in de zaak van de Libische miljarden. Hij maakte aan de Kamer een brief over uit 2012 waarin hij zijn Libische collega vroeg om werk te maken van het uitbetalen van enkele Belgische bedrijven, met de bevroren rekeningen als pasmunt. Precies zo’n uitbetaling waar prins Laurent al jaren tevergeefs om vraagt.

Arnout Gyssels

Een slordige 50 miljoen moet prins Laurent nog van de Libische staat. Een schadevergoeding omdat het Libië van dictator Moammar Khaddafi plots de stekker trok uit een bebossingsproject van een vzw van de prins. Een Belgische rechtbank kende hem die som toe, maar de prins kreeg zijn geld maar niet te zien. Dus spande hij opnieuw een procedure aan. Een onderzoeksrechter boog zich over de zaak en die ontdekte dat er miljarden aan Libisch geld op Belgische rekeningen stond geparkeerd. Geld uit de omgeving van Khaddafi dat door een VN-resolutie bevroren was. Sterker zelfs, de interest op dat geld – goed voor zo’n 1,5 miljard euro – sijpelde mondjesmaat terug naar Libië. Niemand weet wie die rentes daar opstrijkt.

Facturen opgestuurd

Het werd Laurent allemaal te veel. Hij stelt de regering in gebreke en schreef een vlammende brief. “Ik heb geen zin meer om lijdzaam toe te kijken en stil te hopen op een juridische oplossing die u maar niet lijkt te willen uitvoeren.”

Want de prins mag dan wel nog altijd op zijn geld moeten wachten, minister van Buitenlandse Zaken Didier Reynders heeft wél werk gemaakt van de betalingen waarop enkele Belgische bedrijven nog zaten te wachten. Dat blijkt uit een brief die de minister in 2012 naar zijn Libische collega heeft gestuurd en die hij nu overmaakte aan de Kamercommissie Financiën. Daarin zegt Reynders dat het bevroren geld vrijgemaakt kan worden voor humanitaire doeleinden en voegt hij er fijntjes een lijst met openstaande facturen aan toe. Van broedmachines over waterleidingwerken tot smeerspray van FN Herstal. “Ik zou het heel hard appreciëren als u me de betaalbewijzen voor deze contracten kan bezorgen”, schrijft hij. In een begeleidende nota stipt Reynders wel aan dat het de minister van Financiën was die beslist of fondsen bevroren dan wel vrijgegeven worden. En in 2012 was dat CD&V’er Steven Van Ackere.

Vreemde demarche

De oppositie reageert ontzet. “Voor iemand die niet bevoegd is, zoals hij altijd zegt, is dit een vreemde demarche”, zegt Kamerlid Wouter De Vriendt. “Libië is een land in chaos. Evengoed kwam het geld bij milities terecht. En de verborgen boodschap Betaal uw facturen en wij tonen goodwill bij het vrijgeven van Libische fondsen laat niets aan de verbeelding over. Dit is wafelijzerpolitiek op zijn Belgisch.”

Voor Veerle Wouters (Vuye&Wouters) roept de brief alleen nog maar meer vragen op. “Hoe zijn die bedrijven op die lijst terechtgekomen? Hoe is het dan verder afgelopen?”

Prins Laurent voelt zich alvast gerechtvaardigd in zijn kritiek op de overheid. “Het is zo’n tussenkomst van de regering die wij ook al jaren vragen.”

Vandaag komt de commissie Financiën opnieuw samen om te bekijken hoe het verder moet. Groen wil alvast Reynders nog eens op het matje roepen.

Aangeboden door onze partners

Hoofdpunten

Aangeboden door onze partners

Beste van Plus

Lees meer

Meest Gelezen