Ze zijn geen dromers, de trainer en aanvoerder van Fortuna Sittard. Ze willen simpelweg de beste zijn. Altijd. Vrijdag lieten ze zich besprenkelen met champagne, nadat Fortuna de titel van de tweede periode had gewonnen in de eerste divisie. Fortuna is terug van heel ver weggeweest.

'Mijn doel is niet om Fortuna te trainen voor de rest van mijn leven', zegt Sunday Oliseh (43), een jonge trainer vol ambitie. Oliseh, onder meer olympisch voetbalkampioen met Nigeria in 1996 en oud-Ajacied: 'De spelers zijn als mijn jonge broers. Ik doe alles om ze beter te maken en zal pas stoppen iets tegen ze te zeggen als ze de Ballon d'Or winnen.'

Perr Schuurs (18) heeft, hoe jong ook, al een paar mooie stappen gezet: de trainer maakte hem aanvoerder toen hij nog 17 was en hij tekende onlangs een contract voor Ajax. Volgend seizoen vertrekt hij naar Amsterdam. Sunday Oliseh en Perr Schuurs over raakvlakken en verschillen.

Ouders

Oliseh: 'Voor mijn vader was voetbal een taboe. Hij was accountant. In die tijd was er niemand in mijn omgeving die kon leven van voetbal. Alleen drop-outs van school voetbalden op niveau. Wie voetbalde, kreeg straf. Mijn vader was doelman geweest, maar hij brak zijn hand. Daarna verbood mijn opa hem nog te voetballen en ging hij naar de universiteit. Hij wilde dat ik advocaat, econoom of accountant werd. Op de dag dat ik mijn eerste loonstrook als voetballer liet zien, was hij trots. Hm, niet slecht, zei hij toen. En nu kijkt hij de wedstrijden van Fortuna via internet, in Nigeria.'

Schuurs: 'Mijn ouders waren fanatiek. Mijn vader (Lambert, red.) was handbalinternational. Ik ben mijn ouders dankbaar dat ze me altijd hebben geholpen en gesteund. Bij ons was het altijd sport. Hij hielp mij en mijn zus (wereldtop in dubbelspel bij tennis, red.) altijd. School vonden ze net zo belangrijk, maar in de sport konden ze meer advies geven. Het belangrijkste was: hard werken en altijd beter willen worden. Mentaliteit tonen. Als je een dag niet beter bent geworden, is dat een gemiste kans. Ja, hij gaf me op mijn donder als het moest. Ook als je geen sporter bent, is dat weleens nodig, dat je ouders je aanpakken.'

Middenvelder/verdediger

Oliseh: 'Ik was meestal middenvelder, soms centrale verdediger. Perr is meestal centrale verdediger, maar soms zet ik hem op het middenveld, om daarvan te leren. Als hij deze mentaliteit vasthoudt, kan hij alleen maar beter worden op beide posities. Ik hoop alleen dat hij niet verandert. Hij is nog steeds een opgroeiende jongen. Misschien heeft hij straks een nieuwe, blonde vriendin en begint hij anders te denken, haha.

'Nee, zonder gekheid: ik heb veel van mijn kwaliteiten als coach te danken aan mijn vroegere rol als centrale middenvelder, want dan behoor je onbaatzuchtig te zijn. Je rent voor anderen. Je verdedigt voor anderen. Je helpt anderen beter te spelen en te scoren. Als coach ben je ook onbaatzuchtig. Je denkt niet na voor één speler, maar voor allemaal. Het middenveld vereist inhoud. Dat probeer ik de spelers hier ook te leren: dat ze meer inhoud nodig hebben als voetballer. Perr kan op het middenveld beter leren omgaan met kleinere ruimtes.'

Schuurs: 'Ik heb altijd als verdediger gespeeld. Dat is makkelijker. Maar als je goed je best doet, kun je op elke positie een voldoende halen. Ik doe gewoon mijn best. Uiteindelijk zie ik wel hoe ver ik kan komen.'

Fortuna Sittard

Oliseh: 'De club komt weer tot leven, na zeer donkere tijden. Mijn eerste wedstrijd, een jaar geleden, was bij Achilles, niet op het mooiste veld. Er lag sneeuw. Toch waren er 400 supporters mee, terwijl wij tweede van onder stonden. Het is leuk om hier te werken, maar het is ook moeilijk om het team naar het niveau te krijgen waar we nu staan. We hoeven geen kampioen te worden. We moeten reëel zijn. Als we maar tot maart, april meedoen om de bovenste plaatsen.'

Schuurs: 'Vorig jaar bestond de club bijna niet meer. We mogen blij en trots zijn dat we misschien de kans krijgen mee te doen om de titel. Vorig jaar was ik nog supporter van het eerste elftal. Ik wist wat er speelde, maar ik wist niet precies hoe alles zat. Ik heb hier alles meegemaakt. Zonder de inspanningen van iedereen hadden we dit niveau nooit bereikt. Als wij nu ons eigen spel blijven spelen, hebben we best een kans op de titel, maar we mogen er niet van uitgaan. De tweede seizoenshelft wordt moeilijker, omdat iedereen anders naar ons kijkt dan voor de winterstop. We proberen ons te wapenen.'

Ajax

Oliseh: 'Ajax is een instituut, vol traditie. Ajax is meer dan een voetbalclub. Daar, als speler van Ajax, besloot ik trainer te worden. Ik keek rond op de Toekomst en dacht: dat is een mooi vak, coach zijn, trainer. Je kon zien dat spelers worden gemaakt. Je kijkt naar hun sterke punten, naar hun potentie, en daarmee ga je aan de slag als trainer. Je herhaalt, geeft advies, let op details. Je maakt een talent beter, ook door zijn zwakkere punten te maskeren. Ik denk dat Ajax een van de beste clubs in de wereld is om bij te spelen. En jonge spelers krijgen kansen. Daarom ben ik blij voor Perr. Hij is een typische Ajaxspeler, door zijn kwaliteiten en mentaliteit.'

Schuurs: 'Ik ben bij een paar clubs gaan kijken en bij Ajax had ik het beste gevoel. Als je ziet hoeveel jeugd daar een kans krijgt... Ik hoop die kans ook te krijgen. Ajax is de grootste club van Nederland, dat staat gewoon vast. Om daarvoor te mogen voetballen, is heel mooi. Ik probeer eerst nog een half seizoen goed te spelen voor Fortuna. Daarna hoop ik aan te sluiten bij het eerste elftal, maar het is ook niet slecht om eerst bij Jong Ajax te komen.'

Schot

Oliseh: 'Soms schoot ik de bal bijna het stadion uit, maar vaak schoot ik goed. Je moet sowieso kracht hebben in je benen en de bal op een bepaalde manier kunnen raken. Ik heb altijd hard gewerkt aan mijn schot, maar wel individueel. Ik had in Nigeria geen mensen om me heen die me dat konden duidelijk maken. Voetbal in Nigeria leerde je buiten met vrienden. Als je iets nieuws had geleerd, was het oorlog. Dan wilden de anderen dat ook. We hadden wel jonge coaches die wat tips gaven, maar bij Ajax leerde ik pas solide te schieten. Daar waren de trainers, daar was de infrastructuur. Geregeld bleef ik na de training oefenen, met Van der Sar op doel.'

Schuurs: 'Bij Telstar, en later tegen RKC, schoot ik vrije trappen van afstand in de kruising. Bij Telstar zou ik de bal voorzetten of schieten met een curve. Ik moest me melden bij de trainer, voor de vrije trap. Er was even tijd, door een blessurebehandeling. De trainer zei: schiet maar eens. Die bal ging er goed in, ja. In de jeugd ging ik altijd naar het veld, met een bevriende keeper. Dan oefenden we vrije trappen. In de jeugd nam ik ze ook altijd. Je moet geluk hebben, maar met training word je beter. Soms neem ik de bal vol op de wreef, want ik kan de bal op verschillende manieren raken.'

Uitzinnig was de vreugde vrijdag bij Fortuna Sittard na het winnen van de tweede periodetitel in de eerste divisie. Spelers bleven ruim een kwartier op het veld om de plaatsing voor de nacompetitie te vieren met het publiek in het goedgevulde stadion. Nog maar ruim anderhalf jaar geleden was Fortuna bijna failliet, na jarenlange sores sinds de degradatie in 2002. Sinds de komst van eigenaar Isitan Gün in 2016 is het herstel ingetreden. Voor het eerst sinds 1995 (kampioenschap en promotie naar de eredivisie) behaalde Fortuna weer een prijs, al is de nacompetitie dan alleen het voorportaal van werkelijk succes. Fortuna won met moeite van Jong Ajax, na een vroege, simpele voorsprong door twee treffers van de talentvolle Malinese Fransman Dianessy. In de chaotische slotfase drong Ajax aan. Voor de wedstrijd werd bij het stadion een standbeeld onthuld van Fernando Ricksen, voormalig Fortunaspeler, die lijdt aan spierziekte ALS. Bij de onthulling waren ook clubcoryfeeën Bert van Marwijk, Mark van Bommel en Kevin Hofland aanwezig.