In het parlementair debat over de mogelijke visafraude ging het wel over Theo Francken, maar Francken zelf mengde zich niet. ‘Ik ben niet tussengekomen omdat ik geen vraag had. Ik ben geen staatssecretaris meer,’ zei hij op ROB tv. Een persoonlijk feit inroepen vanmiddag – het debat ging tenslotte over hem – had hij wel gekund, maar deed hij evenmin.

Op de lokale Leuvense zender verdedigde de voormalige staatssecretaris zich tegen de kritiek. En hij stelde dat hij alles meteen opnieuw zou doen. ‘Ik sta daar nog altijd 100 procent achter. Ik zou het absoluut opnieuw doen, mensen redden van een gewisse dood door IS. Alleen is het heel spijtig dat mogelijk iemand misbruik heeft gemaakt van mijn vertrouwen en van het vertrouwen van die christenen door er geld voor te vragen.’

Francken benadrukt ‘mogelijk’. Het parket moet de zaak nog uitzoeken. ‘Het is nog niet bewezen dat Kucam een mensensmokkelaar is.’

De advocaat van de betrokkene had vanmiddag gezegd dat Kucam Francken in juli al had verwittigd dat er verhalen gingen dat de Assyriërs extra geld moesten betalen. Francken ontkent dat. En hij zegt dat ook zijn ex-kabinetsmedewerkers ontkennen dat Kucam hen ooit gewaarschuwd had.

Was Francken te goedgelovig? ‘Ik geef vertrouwen aan mensen. Als burgemeester, als Kamerlid en als staatssecretaris. Naiëf? Ik had geen indicaties van het tegendeel. De man (Kucam, red) staat heel hoog aangeschreven in zijn gemeenschap. Bovendien moet het parket eerst de zaak grondig onderzoeken.’

De hele zaak draait vooral rond het feit dat het uitreiken van humanitaire visa een ‘discretionaire bevoegdheid’ is, een beslissing van de staatssecretaris waarvoor eigenlijk geen criteria bestaan. Is dat niet de bron van alle kwaad?

Francken repliceert dat dit nu pas door zijn voormalige coalitiepartners in vraag wordt gesteld. ‘Ik heb – tot dit schandaal losbarstte – daar nooit vragen over gekregen, behalve misschien van de partij Défi van Olivier Maingain. Niemand vroeg om dat systeem aan te passen.’

Meer nog: ‘Als je humanitaire visa met objectiveerbare criteria wil beslissen en je zet dat in een wet, dan kan elke beslissing aangevochten worden door de vele vreemdelingenrechtbanken die dit land telt. En dan krijg je lange procedures.’

Francken gaf de indruk in het ROB-interview dat de hele zaak hem niet hard raakt. ‘Ik doe dit vier jaar en een half. Om de paar maanden heb ik die dingen (wat vanmiddag in het parlement over hem werd gezegd, red) wel eens gehoord. Ik neem daar akte van en voor de rest laat ik dat over mij heen gaan. Ik had de opdracht aangenomen om mensen te redden van de gewisse dood door IS en dat heb ik gedaan.’

Eerder vanavond gaf Francken ook een kort interview op VTM. Op de vraag of hij ontslag zou nemen, mocht hij op dit ogenblik nog staatssecretaris zijn, reageerde hij geërgerd: ‘Ik word van niets beticht, dat heeft het parket duidelijk gezegd. Voor alle duidelijkheid, ik ben helemaal niet beticht in dit verhaal.’

ROB stelde hem dezelfde vraag. ‘Dat zijn van die virtuele vragen. Dat dit niet prettig is, natuurlijk niet. Maar ik ga ervan uit dat niemand op mijn kabinet betrokken was bij die handel.’

De hele zitting van het parlement vanmiddag noemde hij ‘een beetje grotesk’ bij momenten en ‘niet netjes’. ‘Ik ben de populairste politicus van het moment dus ik moet en zal vallen, ze hebben bloed geroken.’