Onder het motto jobs, jobs, jobs is het redden wat er te redden valt voor Michel

De regering-Michel moet de komende dagen 2,6 miljard euro vinden om de begroting op koers te houden. Het kernkabinet boog zich gisterenmiddag opnieuw lijntje per lijntje over de begrotingstabellen. De gesprekken werden ’s avonds gestaakt omdat N-VA-vicepremier Jan Jambon zijn vlucht richting Tunesië moest halen. Samen met staatssecretaris Theo Francken (N-VA) hoopt hij er een akkoord te sluiten over onder meer de terugname van illegale Tunesiërs.

"Het is vervelend dat deze reis net nu valt, maar hij is maar een dag weg", klinkt het bij N-VA. "In Tunesië vinden ze een staatssecretaris niet belangrijk genoeg als gesprekspartner. Daarom moet Jambon mee. Zo werkt het nu eenmaal. Hoe dan ook zijn de besprekingen voorlopig nog niet ver gevorderd."

Geen oorlog

De regeringspartijen N-VA, MR, CD&V en Open Vld zitten nog in de aftastende fase. Wat ondertussen wel al duidelijk lijkt: geen enkele partij verwacht een oorlog tijdens de begrotingsonderhandelingen. De lokale verkiezingen zijn nog amper drie maanden weg. De mensen dan nog overladen met een reeks belastingen of besparingen zou electoraal niet slim zijn. Ruzie maken evenmin.

Voor N-VA, de grootste coalitiepartner in de regering, is het zaak om vooral geen nieuwe belastingen te laten passeren. De partij wil het begrotingsgat in eerste instantie zoveel mogelijk dichten met zogenaamde technische correcties – kleine, vaak boekhoudkundige ingrepen die niemand voelt. Tegelijk beseft men bij N-VA dat technische correcties wellicht niet zullen volstaan. Er zal een tekort van "minstens enkele honderden miljoenen euro" overblijven.

Om dat laatste gat te dichten, wordt nadrukkelijk naar de langverwachte arbeidsmarktdeal gekeken. Een deel van de vacatures raakt niet opgevuld terwijl er nog altijd 184.000 werklozen zijn. Vlaanderen, Wallonië, Brussel en de federale regeringspartijen hebben allemaal hun ideeën ingediend bij premier Charles Michel (MR). Tegen twaalf voorstellen vanuit Vlaanderen maakt bevoegd minister Kris Peeters (CD&V) geen enkel bezwaar. 

Maar de voorstellen van zijn eigen collega’s binnen de federale regering vallen bij Peeters op een koude steen. N-VA en Open Vld dringen onder meer aan op een beperking in de tijd van de werkloosheidsuitkeringen. Peeters wil eerst meer duidelijkheid over de financiële impact hiervan en die is er volgens hem voorlopig niet. Sowieso lijkt de kans bijzonder klein dat CD&V nog veel zal toegeven op een dossier dat zo gevoelig ligt binnen de eigen christelijke zuil.

Jobs, jobs, jobs

Als CD&V zijn hakken in het zand houdt, rest premier Michel weinig andere keus dan een kleur- en geurloos compromis uit te werken, dat voor alle partijen behapbaar is. Binnenskamers zou Michel al meermaals zijn frustratie hebben geuit over de magere verwezenlijkingen van zijn ploeg. De verwachtingen voor de onuitgegeven centrumrechtse coalitie zijn niet ingevuld, beseft hij zelf. Maar een miraculeuze ommekeer lijkt vandaag niet meer mogelijk.

Onder het motto jobs, jobs, jobs is het dus redden wat er te redden valt voor Michel. Als hij tegen 21 juli, ten laatste tegen volgende week, een akkoord met genoeg maatregelen om de begroting op koers te houden en een arbeidsmarktdeal die naam waardig uit de brand kan slepen, kan hij met opgeheven hoofd aan zijn – voorlopig – laatste zomervakantie als premier beginnen.

Mogelijk worden ook nog aan aantal kleinere dossiers betrokken in de onderhandelingen, om een deal te vergemakkelijken. Zo wil Jambon nog graag proefprojecten opstarten rond de aanleg van zogenaamde PNR-passagierslijsten voor de Eurostar en de internationale buslijnen. Open Vld-vicepremier Alexander De Croo spreekt al een poos over de nood aan een vierde speler op de telecommarkt om de prijzen te doen zakken.

Ook de beursgang van Belfius lijkt nog in het achterhoofd van premier Michel te zitten, maar ook daarvoor geldt stilaan: te gevoelig om nog aan te beginnen. CD&V verzet zich hiertegen zonder een akkoord over Arco.