Hartverscheurende beelden van een hulpeloos jochie dat zijn vader mist
Het was een zwaar tv-weekend, met de voorouders van Claudia de Breij als lichtere kost.
Mijn televisieweekend begon vrijdagavond, toen ik net op tijd inschakelde om het staartje van Risky Rivers (overigens een naam die een pornoacteur niet zou misstaan) mee te pakken.Turner Yuri van Gelder en socialite Christina Curry hadden de wildwatertocht in Albanië blijkbaar overleefd en stapten uit hun kano. 'Ik heb het zo gehad ermee', zei de turner. 'Ja, ik ook', beaamde de socialite, 'kutwater'. Even later namen ze afscheid van elkaar. 'We moesten het samen doen en we hebben het samen gedaan', zei de turner. De socialite stak haar armen uit en omhelsde hem. De turner zei dat hij het leuk had gevonden. 'Nooit meer', zei de socialite. Hoewel deze televisiekijker maar een heel klein stukje gezien had, kon hij zich prima in die woorden in vinden.
Aansluitend begon op dezelfde zender (NPO 3) de tweede aflevering van De Familierechercheur, een documentairereeks van Jessica Villerius (van onder andere het indrukwekkende Emma Wil Leven) over politierechercheurs die zich bij een moordzaak ontfermen over de familie van het slachtoffer en die informeren over het verloop van het onderzoek. In de aflevering van vrijdagavond werd de zaak van Richard Nieuwenhuizen behandeld, de 41-jarige amateurgrensrechter die bijna vijf jaar geleden na afloop van een potje voetbal in bijzijn van zijn zoon in elkaar geschopt werd door zes jongens en een van hun vaders en daarna overleed.
Er was een reconstructie met beelden van een grensrechter die langs de lijn rende en een paar figurerende voetbalouders die zich agressief moesten gedragen, maar daar niet heel erg goed in slaagden waardoor de hele reconstructie een beetje knullig en overbodig aandeed. Ook het terugkeren van de familierechercheurs naar het voetbalveld waar het allemaal was gebeurd, aan het eind van de aflevering, voegde niet veel toe.
Het leek een gewone vechtpartij', zei Mykel. 'Maar het was gewoon smerig'
Maar de fragmenten waarin Villerius met Nieuwenhuis' zoon Mykel en zijn moeder sprak waren niets minder dan hartverscheurend. Als 15-jarig jochie had Mykel gezien hoe zijn vader voor zijn ogen in elkaar werd geslagen. Hij had geprobeerd in te grijpen en zijn vader ondersteund toen die het veld af strompelde. Nu zat hij voor de camera van Villerius. Een stoer zwart shirt, een ketting erover, oorbellen in. 'Het leek een gewone vechtpartij', zei Mykel. 'Maar het was gewoon smerig.' Villerius vroeg of Mykel zelf nog iets had kunnen doen. In Mykels ogen welden de tranen op. Hij staarde naar beneden en schudde zijn hoofd. Vijf jaar ouder, maar nog steeds een hulpeloos jochie dat zijn vader miste.
De zaterdagavond bracht lichtere kost. In Verborgen Verleden ging Claudia de Breij op zoek naar haar voorouders. Ze kwam, op zoek naar haar voorvader Andries Hendriksz, uiteindelijk op het Zweedse eilandje Marstrand terecht. Dat bleek in de 16de eeuw nog Noors grondgebied, wat weer betekende - plotwending - dat De Breijs voorvader niet een Zweed maar een Noor was. De Breij was niet heel lang geleden nog te gast bij Zomergasten. De trouwe tv-kijker zal haar inmiddels beter kennen dan zichzelf. Dat is ook wat waard, geloof ik.
