Kwetsbare kinderen worden getrakteerd op verrassingstrip van hun leven: “Wauw, zoveel Lego!”

Vol spanning en ongeduld verzamelen in de vertrekhal in Deurne dertien kinderen van De Kleine Vos, een centrum voor kinderzorg en gezinsondersteuning dat kwetsbare kinderen tot 12 jaar opvangt. Ze staan te popelen voor de verrassing die VLM Airlines en Luchthaven Antwerpen voor hen in petto hebben: een vlucht naar Legoland in Windsor, waar ze de hele dag kunnen genieten van alle attracties die in deze tijd van het jaar in een speciaal kerstkleedje zijn gehuld.

Voor vele kinderen van De Kleine Vos is het hun eerste keer in een vliegtuig. Legoland is maar een uurtje ver, maar zo lang moeten ze niet wachten op de eerste attractie: de Fokker 50 van VLM. Hier en daar zien we een bezorgde blik, maar toch vooral verwondering en enthousiasme.

Rare mensen

Bij de landing op de luchthaven van Farnborough wacht een bus met bestemming Legoland ons op. “Heb je al gezien dat het stuur hier aan de verkeerde kant staat?”, vraagt begeleider Daan Hoeck. “Welkom in Engeland, alles is hier andersom.”

“Rare mensen hier”, lachen enkele kinderen. “Gelukkig moeten wij niet rijden.” Dat laatste blijkt niet helemaal waar te zijn, want bij aankomst in Legoland kruipen ze bij de eerste attractie al in een Lego-autootje en moeten ze veilig de verkeerstuin door. “Ah ja, we moeten links rijden”, roept Ismaël (11) wanneer hij rakelings voorbij een Engels kindje raast. “Oeps, sorry!”

De kinderen weten niet waar eerst kijken. “Wauw, zoveel Lego heb ik nog nooit gezien”, zegt ­Aaron (9) wanneer de groep voorbij het nagebouwde Londen passeert. “Thuis heb ik maar heel weinig eigenlijk. En ik maak altijd auto’s. Soms ook huisjes, maar niet zo groot als deze. Dat duurt drie jaar om te maken, wist je dat?”

Voor de lach en de knuffel

En dan volgt het hoogtepunt: de Star Wars-hal met alle personages, ruimteschepen en lightsabers die je maar kunt bedenken. “Ik hoop dat het snel begint te sneeuwen”, zegt Isha (11). “Dan moeten we hier nog een dagje blijven en kunnen we in het Lego-hotel blijven slapen.”

De kleine vosjes genieten met volle teugen, net als hun begeleiders. “Hiervoor doe je het”, zegt Daan. “Slechts een op de drie van deze jongens en meisjes, die allemaal een erg moeilijke thuissituatie kennen, komt goed terecht. Dat zijn de schrijnende statistieken. Maar als je hier in hun oogjes kijkt, zie je ze fonkelen. De dankbaarheid druipt eraf. Het geeft ontzettend veel voldoening om de kinderen zo gelukkig te zien. Voor die lach en die knuffel, daar doen we het voor.”

Niet iedereen kan mee

Toch heeft de uitstap ook een keerzijde. “Omdat we met het vliegtuig naar Engeland gingen, konden sommige van onze kindjes niet mee”, zegt begeleidster Lien Andries. “Niet iedereen heeft een Kids ID, of de middelen om er een te betalen. In De Kleine Vos zien we ook geregeld kindjes zonder papieren, voor hen was deze uitstap uitgesloten. Ook dat is jammer genoeg een realiteit.”

Na een veel te korte dag is het tijd om opnieuw in de Fokker 50 te stappen. Bij aankomst op de luchthaven in Deurne volgt de laatste verrassing, een geschenktas van Lego. “Dit was de mooiste dag uit mijn achtjarige leven”, zegt Jonathan verheugd. “Gaan we volgend jaar terug?”

Om de privacy van de kinderen te beschermen, zijn alle namen fictief en zijn ze niet herkenbaar op de ­foto’s.