‘Dit was enorm schadelijk voor het wielrennen’: Richard Plugge, CEO van Visma-Lease a Bike

Vorig jaar was Visma-Lease a Bike de beste ploeg ter wereld en won de drie grote rondes. Dit jaar winnen jullie weliswaar Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico, maar hebben jullie toch een tik gekregen?

“Je zegt dat goed. We hebben Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico gewonnen. Achttien zeges al. Cijfermatig hadden we het beste voorjaar ooit, plus Matteo Jorgenson die een geweldige doorbraak bij ons heeft gemaakt en Jonas Vingegaard die al geweldig heeft gereden... Alleen, ja, misten we de aanwezigheid om voor de zege te vechten in Roubaix en de Ronde van Vlaanderen. Dat waren onze doelstellingen. In die zin is het zonde en tegenvallend, een beetje sweet and sour... Wat ons team wel een grote dreun heeft gegeven, was het verlies van Jonas en Wout van Aert. En dan vooral op persoonlijk vlak. Dat die jongens zo in de kreukels lagen, was niet leuk.”

Vergeef mij het woord: maar is er sprake geweest van een crisis?

“Helemaal niet. Dat zou er misschien zijn als je op volle oorlogssterkte bent en je doet helemaal niet mee. Het was niet enkel Wout en Jonas. Jan Tratnik lag erbij in Gent-Wevelgem, Christophe Laporte die topniveau miste, Wilco Kelderman die uitvalt en zo kan ik er nog een paar opnoemen... Dan kan je moeilijk zeggen: ‘Jongens, we hebben niet gedaan wat we moesten doen op fysiek niveau!’”

Je spreekt over een dreun. Hoe heb je dat intern gemanaged?

“Ja, maar... intern gemanaged, die valpartij van Wout was zo verschrikkelijk. Als in het voetbal de spitsen er niet zijn, dan kan je heel erg bij de pakken gaan neerzitten of proberen doelpunten maken met de spelers die je nog hebt en zorgen dat die afwezige jongens zo snel mogelijk terug zijn.”

Het voorjaar is voorbij. Hoe gaat het nu met de ploeg?

“Op zich goed. Iedereen krabbelt er weer bovenop.”

Jij was drie jaar de koning van het wielrennen met jouw ploeg…

“… dat zijn we nog, toch? We hebben Parijs-Nice en Tirreno-Adriatico gewonnen, de eerste keer dat één ploeg beide koersen won in hetzelfde seizoen.”

UAE staat riant eerste op de UCI wereldranglijst.

“Zeker, maar dat was vorig jaar ook en toen hebben wij drie grote rondes gewonnen... Ik heb er nog steeds alle vertrouwen in dat we ook dit jaar mooie dingen gaan laten zien.”

Vorig jaar wonnen jullie de Giro. Nu mikken jullie op ritzeges. Dat is de ambitie van een kleine ploeg, On-Visma’s.

“Dat denk ik niet. Ik denk dat het heel erg des Visma’s is de manier waarop we dit durven aanpakken. Want we hebben natuurlijk wel plannen hier. We hebben niet iemand die zomaar voor de eindzege kan rijden. Het is zaak realistische doelen te stellen, maar nog steeds des Visma de lat heel hoog leggen.”

Wat wil je dan in deze Giro verwezenlijken?

“Wat jij zegt, maar dan op onze manier.”

Ik had een beetje meer Nederlandse branie verwacht.

“Ik vind dit al heel veel branie van mezelf. Voor ik zo meteen voor dikke nek word uitgemaakt door jou. Haha.”

Hoe is het met de integratie van Cian Uijtdebroeks in de ploeg?

“Heel goed. Hij past naadloos bij ons. Hij is een jongen die super blij is met wat we hem bieden. Wij zijn bezig met alle details, dat vindt hij erg fijn en was hij naar op zoek. Het is een ontzettend leuke jongen, maar nog heel jong. We moeten hem veel helpen, hij heeft nog veel te leren.”

Heb je veel contact met hem?

“Nu eens wat meer, dan wat minder. We hebben op trainingskamp vaak met elkaar gesproken.”

Waarover praten jullie dan?

“Hoe je omgaat met de pers, je eigen trainingen, je verwachtingen managen... Hij is de jongste Belg in de Giro sinds 1974. We moeten met beide benen op de grond blijven staan. Cian snapt dat goed. Hij is zeer verstandig. We kunnen allerlei dingen in ons hoofd halen, maar laten ons eerst kijken hoe dat hier is om eens grote ronde over drie weken heel goed te rijden met zo’n jong ventje.”

Visma Lease-a-Bike is geen ploeg die zegt: ‘Rij maar mee, we zien wel’. Jullie hebben toch een plan?

“Natuurlijk hebben wij een plan. We weten hoe goed hij is en hoe we hem zo hoog mogelijk in het klassement kunnen krijgen. Daar gaan we alles aan doen en hebben we veel met hem over gepraat.”

Belgen zijn altijd veeleisend voor hun renners. Wat is realistisch voor Uijtdebroeks? Hij zegt zelf beter te willen doen dan zijn achtste plaats in de Vuelta?

“Dat is heel realistisch. Daarom is Cian een verstandige jongen. Een grote ronde is echt een apart vak. Daar moet je langzaam in groeien en veel uren voor maken. Om te ontdekken hoe het is om drie weken lang te presteren, dat kost een paar jaar tijd. Vorig jaar werd hij achtste in de Vuelta. Laten we nou kijken of hij in de buurt kan komen. Top tien zou fantastisch zijn. Alles beter dan achtste is de kers op de taart.”

De andere speerpunt is Olav Kooij, een sprinter. Terwijl het contract van jullie vorige topsprinter Dylan Groenewegen werd ontbonden omdat jullie vol wouden focussen op klassementen...

“Ik zou niet zeggen dat we alleen maar focusten op klassementen. We wilden toen richting een complete ploeg gaan. Met Wout hadden we nog iemand die in massasprints kon mee doen en Olav was er toen ook al. Met Olav wisten we, Dylan gaat weg, wat verdrietig was, maar tegelijk hadden we met Olav de volgende Dylan in huis.”

Dat Kooij vorig jaar bijtekende, was een huzarenstukje. De interesse van andere ploegen was groot. De zakken geld stonden klaar.

“Geld is belangrijk. Maar over een periode van tien of vijftien jaar verdienen ze sowieso heel veel geld. Waar het aan het einde van de rit om gaat is dat je een paar foto’s aan de muur hebt hangen van dingen die je bereikt hebt. Die zijn niet in geld uit te drukken. Die foto krijg je alleen bij een goede ploeg met heel goede structuur, waarin je als atleet stappen kan zetten. Olav ziet dat. Hij zegt: ik wil met deze ploeg voor mezelf het hoogst haalbare halen. Dat is wat wij kunnen bieden. Daar heeft hij duidelijk voor gekozen. Dat zie je ook bij Cian. Hij weet, ik moet eerst mezelf nog ontwikkelen als renner.”

Als Kooij de nieuwe Groenewegen was, is Uijtdebroeks dan de nieuwe Roglic die klaar stond?

“Dat hopen we. Hij heeft alles in zich om een hele grote te worden. Alleen, loopt hij nog wel een heel stuk achter op de ontwikkeling van Primoz. We moeten hem de tijd gunnen opdat hij daar kan komen.”

Na de Giro volgt de Tour al snel. Hoe gaat het met Vingegaard en Van Aert?

“Wout staat wat verder dan Jonas. Ze zijn weer aan het fietsen. Wout al meer dan Jonas. In eerste instantie was het belangrijk dat ze weer een gezond mens worden. Nu ben ik blij dat ze fysiek wat dingetjes kunnen. Nadien kunnen ze nadenken over wanneer ze weer atleet worden. Pas nadien kunnen we het hebben over een planning. Zoals het nu gaat kunnen we over een week of twee weer met ze praten als atleet. Met Wout moeten we kijken hoe we de komende week de planning kunnen maken. Wat Jonas betreft, is de Tour voor ons niet uitgesloten.”

Vingegaard fietste tot dit weekend enkel nog op de rollen. Dan is de Tour halen in topvorm toch een utopie?

“Dat zullen we zien. We gaan met Jonas enkel naar de Tour als hij honderd procent is. Hij is iemand die het snel oppakt en ontstellend veel talent heeft. Over maximaal twee weken kennen we het antwoord op de vraag of de Tour haalbaar is. Niet eerder. Ik heb er nog steeds goede hoop op.”

Stel dat het niet gaat, dan gaan jullie zondere klassementsman naar de drie grote rondes.

“Dat heeft te maken met één gigantische valpartij in het Baskenland, waar niet alleen Jonas viel, maar ook Remco en Primoz, en waar de top van het hele voorjaar om zeep is geholpen. Want, met alle respect, het is fantastisch hoe Pogacar Luik wint, maar je miste renners van zijn kaliber die het hem moeilijk konden maken. Voor het wielrennen is dat een drama geweest.”

Jij denkt toch enkel aan jouw eigen ploeg?

“Oneens. Het heeft geen enkele ploeg geholpen dat we drie keer naar een monument hebben zitten kijken waar een renner weg rijdt op veertig of zeventig kilometer voor het einde en in zijn eentje naar de finish rijdt. Zonder dat Wout of Remco of Primoz of Jonas het hen moeilijk maken. Mensen willen spektakel zien. Solo’s van veertig kilometer zijn een keer leuk, maar volgens mij willen alle fans het liefst de strijd zien tot het laatste moment. Daar denk ik wel degelijk aan, want dit was enorm schadelijk voor het wielrennen.”