Onze reporter test de vreemdste internethype: Cryptokitties

Wat krijg je als je dé internethype van 2017 - bitcoin dus - koppelt aan dé internethype van alle jaren voordien - katten? Wel, dan krijg je Cryptokitties. Virtuele katten die worden opgeslagen in een blockchain, een open digitale boekhouding zoals die van de bitcoin. De Crypto­kitties zijn zelf geen cybermunt, maar sommige van deze virtuele katten worden inmiddels verhandeld voor 100.000 euro per stuk, lezen we op een gespecialiseerde website. In totaal zijn er de voorbije weken (volgens de site) meer dan honderdduizend Cryptokitties verkocht, in totaal voor 12 miljoen e­uro. Wat is er aan de hand?

Hindernissen

Verzamelbaar. Kweekbaar. Schattig. Verzamel en kweek digitale katten. Met die boodschap, en met afschuwelijke slogans als The future is meow, probeert het ­Canadese bedrijfje Axiom Zen ons binnen te lokken. Maar alvorens ik mijn eerste digitale kat kan ­‘verzamelen’, moet ik heel wat hindernissen nemen. Eerst moet ik ­beschikken over de virtuele munt ethereum (een van de belangrijkste alternatieven voor bitcoin). Ik open daarvoor een rekening op de website Coinbase. Dat houdt in dat ik mijn bankrekeningnummer én een scan van de voor- en achterkant van mijn identiteitskaart doorstuur naar een obscuur bedrijf in Londen, via een bank in Estland. Vervolgens moet ik in de Chrome-browser de plug-in Metamask installeren en ‘activeren’. Dan schrijf ik mijn ethereum-munt over van Coinbase naar Metamask. Bij elke stap krimpt mijn stapeltje geld: als ik 10 euro overschrijf van mijn bankrekening (ruimschoots genoeg, dacht ik), blijft daar nog maar 8,5 euro van over in Coinbase, en minder dan 7 euro in Metamask. Of zo’n 0,014 ethereum. Er zijn één of twee Cryptokitties te koop voor die prijs - maar dan blijkt dat bij elke verkoop nog eens twee tot vijf euro (het ­varieert erg grillig) aan ‘transactiekost’ wordt aangerekend. Ik moet dus nog eens 20 euro oversluizen via dezelfde weg, voor ik zelfs maar aan de slag kan.

Ik koop een Cryptokitty, namelijk Kitty #73424, een blauw-groen exemplaar met bruine strepen en blauwe ogen. Al snel volgt de ­eerste teleurstelling: cryptokitties doen niks. Het zijn gewoon ­prentjes.

Er moet nu dringend wat geld worden terugverdiend, en dus bied ik mijn Cryptokitty aan als ‘vader’, met als vraagprijs 0,001 Ethereum. Dat lukt, maar blijkbaar heeft de transactie meer gekost dan de opbrengst, dus ik verlies nóg meer geld. En nu blijkt dat mijn kitty, door dat vaderschap, voor een week uitgeschakeld is. Terwijl andere kitties zich om de paar minuten kunnen voortplanten. Ik heb geen beginnersgeluk.

Fortuin

Wie wordt hier nu rijk van? Tja, de lieden van Axiom Zen na­tuurlijk, die een commissie van 3,75 procent heffen op elke transactie. Maar de spelers? De superdure Cryptokitties horen allemaal bij de eerste tientallen die zijn ­‘geboren’, zo blijkt, en ze zien er meestal ook bijzonder uit - in vergelijking met die ene saaie blauwe die ik vanmorgen ‘kweekte’. Wie er van het begin bij was - zeven hele ­weken geleden - bezit kitties van ‘generatie 0’, en kan nu mooi geld verdienen aan de nieuwkomers. Of die nieuwkomers hun kitties weer kwijt kunnen aan de volgende groep groentjes? Misschien wel, misschien niet - dit is tenslotte een piramidespel. Precies zoals de bitcoin dus, zouden sommigen zeggen.

Onkosten

Die nieuwkomers moeten in ­ieder geval bereid zijn om minstens een paar honderd euro op tafel te leggen voor enkele kitties die er voldoende divers uitzien, en beschikken over een paar zeld­zame en dus ‘waardevolle’ trekken. Een ‘koningsblauwe’ Kitty is al meteen zo’n 200 euro waard, zo blijkt. Mijn groenblauwe, daarentegen: zo goed als niks. Wie gewoon maar wat leuk uitziende katjes wil kopen en kweken, ziet zijn bankrekening gevaarlijk snel slinken, aan zo’n 10 euro per handeling.

En zijn er echt mensen die 100.000 euro hebben betaald voor een Cryptokitty? Tja, wie weet. Misschien heeft een slimmerik met twee Cryptokitty-rekeningen de kitties gewoon aan zichzelf doorverkocht om de prijs op te drijven.

Dit is alvast een spel dat een haastige journalist niet kan winnen. Ik ben, na vijf minuten speelpret, 35 euro armer - hopelijk kan ik die straks als onkostennota ­binnenbrengen.