Assisen Tongeren: “Dominik is koelbloedig afgemaakt aan bouwbedrijf in Lanaken”

Advocaat Louis Christoffels voor het Lanakense bouwbedrijf kwam als eerste burgerlijke partij tijdens de pleidooien een vergoeding vragen voor de schade aan de bestelwagen door de eerste messteken: bloedsporen en een scheur in de zetel door het mes. Ook voor de werktijd die ze verloren hebben door het onderzoek. Waarop assisenvoorzitter Liesens hem onderbrak, dat dit eigenlijk achteraf wordt afgehandeld tijdens de ‘burgerlijke belangen’. “Maar er is ook de reputatieschade, terwijl slachtoffer én beschuldigde geen werknemers waren van Hermans & Co. Ze werkten in onderaanneming.”

Zowel Szambelan als Marciniak waren inderdaad vanuit Polen naar ons land afgezakt, om hier in de bouw geld te verdienen voor hun families thuis. “Dominik ging in het buitenland werken zodat zijn vrouw en kind konden dromen van een mooie toekomst. Een droom die op 28 februari 2017 door Mariusz Marciniak op koelbloedige manier in een nachtmerrie is veranderd”, beschreef meester Philip Clymans voor de ouders en zus van Dominik.

Agressief handelen

Meester Dorota Dytrych, voor de weduwe, benadrukte dat Mariusz Marciniak steeds in zijn leven kiest om problemen op te lossen niet door erover te praten maar wel door te handelen. “Zoals met zijn echtgenote, die hem meermaals bedroog. Hij gaat het niet bespreken maar reageert met agressieve handelingen (slagen, nvdr). Net als met de problemen die hij zou gehad hebben met Dominik, hij praat niet maar verhuist stiekem.”

Of er ooit iets is gebeurd, of Marciniak ooit zijn kleindochter (6) had betast? “Daarover gaan wij geen standpunt innemen. Het feit dat Dominik het geloofde, dat is van belang. Er zijn wel zeven foto’s van kinderporno gevonden, hebben de mensen van de Computer Crime Unit hier getuigd. Een virus zegt hij zelf, maar er zijn zoektermen op Google met very young girls. Een virus typt niet, dat doet een mens met eigen handen”, pleitte de advocate. In haar ogen was Marciniak zijn ‘probleem’ gaan oplossen op zijn manier, nadat hij doorhad dat Dominik ging vertellen wat hij geloofde over zijn kleindochter. “Marciniak lijkt een kalme, correcte persoon. Maar hij is niet bepaald eerlijk naar de buitenwereld. Kent iemand die man wel echt?”

Overgelopen emmer

Voor meester Jorgen Van Laer, die optreedt voor de 8-jarige zoon van Dominik, was de emmer van Marciniak door allerlei omstandigheden moordend overgelopen. Eerst door het feit dat hij Dominik aan werk had geholpen, maar dat diezelfde nieuwe werkmakker de (betere) bouwvakker met gouden handjes bleek. Slecht voor zijn (al laag) zelfbeeld. Dan de seksuele chats die de populaire jonge Pool aan zijn getrouwde dochter stuurde. Maar vooral door wat diezelfde Dominik aan dochter A. wilde vertellen over zijn kleindochter.

“Dominik wil het bespreken, op tafel leggen, zoals zijn open karakter is. Maar zo’n aantijging is zeer nefast voor uw sociale positie in het zeer gelovige Polen. Zijn eerste reactie als dochter A. hem screenshots van haar chats met Dominik stuurt? Nu heb je me in een zeer moeilijk parket gebracht. Want nu moet Marciniak iets gaan doen. Het tweede ding dat hij zegt: Morgen gaat het ontploffen. Hij kondigt het zelfs aan. En drie: Als ik hem dood, hou je dan nog van mij? Ik heb zelden zo mooi zwart op wit een voorbeeld van voorbedachtheid gezien. Hij ging zijn emmer leegmaken…”

Mes van 22 cm

Alleen wanneer, dat stond nog niet vast volgens Van Laer. Het was afwachten, tot het juiste moment. “Daarom zou hij die dag normaal doen, zijn werkkledij aantrekken, een zak met eten meenemen. Maar daar zat niets in waarvoor je een mes met een lemmet van 22 centimeter nodig had. Om een worst te snijden? Dat moet nogal een karbonkel van een worst zijn…”, reageerde Van Laer.

Neen, in zijn ogen was moord overduidelijk. “En dat moet je maar eens uitleggen aan een jongetje van 8 jaar, dat zijn vader kwijt is en nu bang is om zijn moeder te verliezen. Zonder ooit een woord van spijt. Neen, Marciniak legt nu nog de schuld bij Dominik.”

Harde werkers

“Samenwerken, ja. Samenleven, nee. Ik denk dat dit zo’n beetje de conclusie was van deze twee”, begon aanklager Patrick Boyen. “Polen zijn harde werkers, dat zien we hier op onze werven. Die mannen zijn van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat aan het werk, ze leven zuinig, sparen, gaan maar om de zes, zeven weken naar huis om daar hun geld voor het gezin af te geven. Ze leven samen op een kleine ruimte, met weinig privacy, geen grote luxe. En hoe gaat dat als je op elkaars lip leeft? Je leert de goede en de slechte kantjes kennen... En wat gebeurt er met een binnenvetter en iemand met een open karakter samen, als mensen niet met elkaar praten? Dan borrelen problemen op.”

De aanklager beaamde dat elk mens wel verborgen kantjes heeft - na al zijn ervaring op assisen - maar dat die deze zaak niet mogen overheersen. Er is uiteraard het seksuele verhaal dat door dit hele dossier dwaalt. “Ik wil dat niet uit de weg gaan. De ene deed het, de andere keek misschien vooral. Er is inderdaad geen massa kinderporno gevonden, wel minstens een poging om naar het zogenaamde dark web te gaan”, vertelde hij.

Verliezers

Ook werd even stilgestaan bij die - wel of niet - aanrakingen van de 6-jarige kleindochter van Marciniak. “In zo’n verhaal zijn er altijd alleen maar verliezers”, hamerde Patrick Boyen erin. Geen enkel kind mag betast worden, maar tegelijk is het evenzeer een drama als iemand onterecht van zo’n feiten wordt beschuldigd. De aanklager vond het weliswaar opmerkelijk dat beide dochters spontaan zelf begonnen over kinderporno toen het ging over ‘het grote geheim’. “Maar dat is mijn persoonlijke bedenking. En ik stel ook vast dat het kind meegaat om opa te bezoeken in de gevangenis. Het mag ons in elk geval allemaal niet afleiden van de essentie: de moord op Dominik Szambelan. Mariusz Marciniak staat niet terecht voor aanranding of kinderporno.”

Jury

Namiddag krijgt de verdediging het woord. Dan volgen er nog korte replieken, het laatste woord van Mariusz Marciniak en daarna trekt de jury zich terug om te beraadslagen of hij schuldig is aan moord.