© EPA-EFE

Hoe de 34-jarige Antwerpenaar Bart Aernouts de tweede snelste man ooit in Hawaï werd

Bart Aernouts: 7 uur, 56 minuten en 41 seconden. In de 40-jarige geschiedenis van de Ironman van Hawaï ging slechts één man ooit sneller. Helaas voor onze 34-jarige landgenoot gebeurde dat vier minuten eerder door de Duitser Patrick Lange. Aernouts is samen met Lange de enige man ooit die onder de magische grens van de 8 uur dook onder Hawaï. Een verklaring voor deze historische prestatie.

Maarten Delvaux in Hawaï

Ideale weersomstandigheden, brede top

Patrick Lange verbeterde zijn eigen parcoursrecord van 2017 met 9 minuten, bij de vrouwen deed Daniela Ryf zelfs meer dan 20 minuten sneller dan haar vorige recordchrono in Hawaï. Zonder meer fenomenale prestaties, maar ze werden geholpen door de ideale weersomstandigheden. Het parcours van de Ironman van Hawaï is op zich niet echt zwaar, het zijn de moordende hitte en de felle wind die de wedstrijd legendarisch maken. “Er stond echter bijna geen wind en aanvankelijk vielen de temperaturen ook wel mee”, gaf Aernouts toe. “Perfecte condities”, beaamde Luc Van Lierde. “Het verbaast me trouwens dat het zo lang geduurd heeft dat er hier iemand onder de acht uur dook. Ik won in 1996 in 8u04’08”, hoewel ik een tijdstraf had gekregen van drie minuten. En ondertussen zijn de fietsen spectaculair verbeterd en is de top van het deelnemersveld veel breder geworden zodat de atleten elkaar naar een snellere tijd pushen. Ik had dit eigenlijk al tien jaar geleden verwacht.”

De kennis van Luc Van Lierde en Jan Olbrecht

Ideale omstandigheden, maar toch was Aernouts de enige die erin slaagde om samen met Patrick Lange onder de acht uur blijven. Terwijl hij de voorbije zeven jaar nooit verder dan een achtste plaats kwam in Hawaï. “Ik ben sinds dit jaar met Luc Van Lierde als coach gaan samenwerken om hier eindelijk eens op het podium te kunnen staan. Luc heeft verder gebouwd op de uitstekende basis die mijn vorige trainer Rob Woestenborghs had gelegd, maar heeft enkele kleine zaken aangepast. We hebben vooral hard aan het fietsen gewerkt, omdat ik in Hawaï altijd een flinke terugval in de tweede helft van het fietsnummer had. Ik heb minder intensief op wedstrijdtempo getraind en tijdens de wedstrijd heb ik mij een beetje ingehouden in de eerste 90 kilometer.” Volgens Van Lierde is de rol van de gerenommeerde inspanningsfysioloog Jan Olbrecht niet te onderschatten. “Ik werk al sinds 1984 samen met Olbrecht. Zijn lactaattesten zijn het geheim achter mijn twee zeges in 1996 en 1999 en de zege van Frederik Van Lierde in 2013. Mijn sterke punt als coach is dat ik op basis van die testen er voor kan zorgen dat de energieverdeling van een atleet in balans komt. We hebben uitgezocht waarom Bart stil viel in de tweede fietshelft en dat rechtgezet.”

Rust door zeven jaar ervaring

“Nooit panikeren. Gewoon je gevoel volgen en je verstand gebruiken.” Aernouts vat het geheim achter zijn geweldige inhaalrace in twee korte zinnen samen. Hij kwam als veertigste uit het water, op zes en halve minuut van de leiders. “Dat overkomt me hier elke keer opnieuw. Maar na zeven jaar weet ik dat daarmee niet alles verloren is. Je moet weten waar de wedstrijd echt begint. Het was verleidelijk om eens zot te doen en op de fiets meteen voluit te gaan met de rest, maar ik heb altijd mijn eigen tempo gereden en op die manier groepje per groepje ingehaald. In de marathon probeerden O’Donnell en Currie meteen aan te klampen bij Lange. Ik zag het graag gebeuren. Ze bliezen zichzelf op. Ik koos mijn eigen ritme en stak ze enkele kilometers verder voorbij. Patrick Lange was beter en ik was the best of the rest.” Dat bewijzen ook de cijfers: Aernouts reed de vierde snelste fietstijd en liep de tweede rapste marathon van alle deelnemers.

Zonder druk van buitenaf

“Jij bent de enige journalist die hier aandacht voor mij heeft.” Aernouts zei het met een monkellachje na ons interview op woensdag. Niet dat het gebrek aan aandacht in alle andere Belgische media hem stoorde, maar je zag hem toen al denken: Wacht maar tot zaterdag. “Als je hier geen top tien haalt, word je al snel vergeten. Als je op het podium staat heb je plots veel meer vrienden. Maar dat is niet erg. Ik heb nooit externe druk gevoeld. Maar het was wel lekker rustig voor mij de voorbije week. Dat dat volgend jaar wel anders zal zijn? Dat is een luxeprobleem.”

Alles moet in zijn plooi vallen

“Zeven jaar lang hoopte ik op een superdag in Hawaï. Dit kwam toch héél dicht in de buurt van de perfectie. Als alles eens op het juiste moment in de plooi valt, kan zoiets gebeuren”, genoot Aernouts na. De puzzelstukjes vielen zaterdag eindelijk in elkaar voor de triatleet van het Belgische BMC-Vifit Triatlon Team: superbenen, concurrenten die fouten maakten of een mindere dag hadden en zelf bleef hij gespaard van pech. Met onvergetelijke afloop.

© Photo News