De Sint-Laurentiuskerk in Schoonbroek opende in januari zijn deuren voor een orthodoxe parochie. “We zijn dankbaar dat we zo openlijk ontvangen worden. Het is een unieke samenwerking, we delen de kerk echt”, vertelt vader Quinten.

In de hoek van de rooms-katholieke kerk staat een tweede altaar, een paneel met iconen en een groepje stoelen. Zowel voor de rooms-katholieken als voor de orthodoxen is de heilige Laurentius een belangrijk figuur. “We hopen 10 augustus samen te vieren.”

Moedertaal

Dit is de eerste Nederlandse orthodoxe gemeenschap in de provincie Antwerpen. “Er zijn veel orthodoxe gemeenschappen in Antwerpen. Maar allemaal hebben ze een origine en een vaste voertaal tijdens de viering: Russisch, Roemeens, Grieks,…. Wij geven een stem en een plek aan de Nederlandstalige orthodoxe kerk. De derde generatie gelovigen hebben vaak geen voeling meer met die taal.”

Gelovigen met als moedertaal Nederlands moesten ver reizen om een Nederlandstalige gemeenschap te vinden. Paul Morreels uit Ekeren behoorde 35 jaar tot de grootste gemeenschap die zich in Gent bevindt. “Toen de parochie twee jaar geleden opgericht werd, kon ik eindelijk dichter bij huis naar de viering. Maar het is echt om de hoek, dat had ik niet kunnen dromen.” Paul begeleidt het koor in deze orthodoxe kerk. “Ekeren is een muzikale gemeente, dat komt ook hier tot zijn recht.”

Mengeling

“Het is wonderlijk dat zoveel kinderen zich aansluiten. Ze kennen elkaar via het basket en delen nu ook deze interesse”, zegt vader Quinten. Steeds meer gelovigen vinden de weg naar de Sint-Laurentiuskerk. “We laten alle talen aan bod komen en vormen een mooie mengeling. Het Onze Vader zingt iedereen in zijn oorspronkelijke taal. Tijdens de eerste viering kwamen we met tien man samen, onlangs zaten we al aan 35 kerkgangers.”

Na de viering gaan ze vaak samen iets drinken in Den Telstar. Daar lopen ze ook rooms-katholieken tegen het lijf. “Dat creëert een sterk samenhorigheidsgevoel.”