“Half augustus nam ik in Maastricht deel aan een kwalificatiemanche voor die Ironman. Ik eindigde goed, maar greep naast een ticket. Had ik bij de 55-60-jarigen kunnen starten, dan was me dat wél gelukt. Iets voor volgend jaar dus. Niet dat het een absoute must is. Ik sport graag. Begonnen als voetballer, ben ik vlug overgeschakeld naar stratenlopen. Mijn échte sportliefde is echter het wielrennen. Daarom heb ik me aan triatlon gewaagd. Eerst kwartjes, nadien halfjes en nu dus hele. Het verschil tussen een hele en de andere triatlons is gigantisch. Je bent immers tien tot elf uur bezig. Het zwemmen is én blijft mijn zwakste punt in het triatlondrieluik. Daar gaat dus een deel van mijn training naar toe. Door de week tracht ik zo’n twaalf uur te trainen. In aanloop naar een wedstrijd schroef ik dat op naar zo’n 24 uur. Met tussendoor nog een rondje golf. Niet meteen gemakkelijk, maar mits planning lukt me dat wel”, stelt de general manager van het Cafca softwarebedrijf, dat vooral actief is in de bouwsector. Zijn bureau is overigens behangen met de startnummers van de verschillende wedstrijden waar hij in startte.

“Ik focus me niet louter op triatlons. Ik loop ook marathons. Zo start ik zondag in de TCS Amsterdam Marathon. Waarom ik dat allemaal doe? Je bent nu eenmaal sportman. Daarom ben ik al jaren aan het golfen. Die sport is overigens moeilijker dan een triatlon. Zoveel technischer, dus veeleisender. Het enige voordeel is dat ik me na achttien holes nog superfit voel. Anderen daarentegen…”