Trouwe ‘Thuis’-kijker Jan Van Rompaey: “Dit keert zich vroeg of laat tegen het programma”

Een verkrachting! Dat hadden we bij mijn weten nog niet gehad. Lowie (Mathias Vergels) is in alle staten. Zijn gezicht vertrekt tot een grimas van onstelpbaar verdriet en uitzinnige woede, hij dwingt de huilende Viv (Lynn Van den Broeck) voorover te bukken, hij gaat achter haar staan, tilt haar rok op je ziet hem nog net zijn broeksriem losmaken. Wat volgt, wordt overgelaten aan de verbeelding van de kijker. De kijker, dat zijn vaders, moeders en kinderen, want Thuis gaat door voor een familieprogramma in primetime.

Thuis is een sterkhouder met hoge kijkcijfers. De serie loopt sinds 1995 en heeft altijd een streepje voor gehad op Familie, de soap van de concurrentie. Ik ben een trouwe mee-kijker van Thuis, ik mis daardoor zelden een aflevering en ik heb geen moeite om dat toe te geven, ook al wordt er schamper over gedaan.

Want: Thuis is professioneel gemaakt. Het programma heeft stuk voor stuk uitstekende acteurs, verbazend hoe de makers steeds weer onbekende acteurs ontdekken die het goed doen. Maar ook technisch is de serie onvolprezen: neem de belichting, daar zijn vaklui aan het werk.

Thuis is toe aan aflevering 5.586 en enkele acteurs zijn er al vanaf de eerste aflevering bij. Het moet voor acteurs van populaire series toch wel uitermate vervelend zijn: overal aangestaard worden is eigen aan televisieverschijningen, maar Marleen Merckx wordt onvermijdelijk aangesproken met Simonneke en Pol Goossen met Frank. Ze ervaren dat allicht als een onvermijdelijk nevenverschijnsel: het verschil tussen de acteur en zijn personage vervaagt als je hem/haar dagelijks ziet in realistische scènes. Ik ken mensen die Thuis volgen als een waargebeurd verhaal. Leah Thys vertelt graag hoe men haar de les komt spellen om iets wat eigenlijk bij haar rol hoort. Ooit heb ik Frank, euh Pol, ontmoet bij gelegenheid van een filmpremière, hij ontweek een ontmoeting met kijkers en vluchtte als een schim weer naar huis. De kijker is helemaal mee. Daarom is het belangrijk dat de scenario’s geloofwaardig blijven en geen opstapeling zijn van geweld, seks, scheldpartijen en verwrongen relaties die de kijker uiteindelijk met een gevoel van onbehagen opzadelt.

Ik vind dat Thuis de jongste tijd op dat gebied een duidelijk waarneembare evolutie doormaakt. Veel kommer en kwel. Soms extreem: Bob laat een boot ontploffen en vermoordt daarbij zijn vriendin. Adil en zijn ex schelden mekaar de huid vol. Eddy, voorheen vaak lachwekkend omdat hij enigszins naïef door het leven gaat, scheldt bleek van woede het lief van zijn jonge dochter uit, hij verdenkt hem van pedofilie. Rosa vormt met Frank en Simonne een bizar trio waarbij die arme Frank niet weet wat hem overkomt. En zo gaat dat verder. Schuttingtaal, godverdomme fucking klotewijf, iedereen kruipt op iedereen, om in de stijl te blijven.

LEES OOK. Veel kijkers waren na aflevering in shock: ging midseason-finale van ‘Thuis’ te ver?

Het is belangrijk dat de scenario’s geloofwaardig blijven en geen opstapeling zijn van geweld, seks, scheldpartijen en verwrongen relaties

Weg goedlachse humor die vroeger zo eigen was aan Thuis. Komische scènes worden zeldzaam. Het siert de makers dat ze in een populaire reeks de grote levensproblemen niet uit de weg gaan en er begrip voor vragen. Maar trop is te veel en dat keert zich vroeg of laat tegen het programma. Dan zullen kijkers het schip verlaten.

Thuis wordt niet langer binnen de VRT gemaakt. Het is duidelijk dat het programma een bocht heeft genomen. Toeval? Zou het kunnen dat het nieuwe productiehuis Eyeworks hier niet vreemd aan is? Mij niet gelaten dat men zo’n serie eens herdenkt, maar hier moet iemand in de overtuiging zijn dat hij (zij) het programma met deze verruwing een dienst bewijst. Dat denk ik niet.

LEES OOK. ‘Thuis’-kijkers zijn het beu: “Wij zijn zeker niet preuts, maar dit kan niet meer door de beugel”