Hij zag (en hoorde) duizend biggetjes achterblijven in brand, maar boer Jeroen (44) geeft niet op: “Steun doet deugd”

Varkensboer Jeroen Roose (44) kwam gistermorgen aan op zijn bedrijf in de Barletegemweg in Zerkegem na een korte nacht. Donderdagavond ontstond er brand in een van zijn varkensstallen. Het vuur verspreidde zich snel en zette een stal in lichterlaaie. Jeroen kreeg omstreeks 20.30 uur een melding van een stroomonderbreking op het bedrijf binnen op zijn smartphone. “Ik was op dat moment in De Haan”, zegt hij. “Toen ik buiten stapte, zag ik de rookpluim hangen. Ik kon eerst niet geloven dat dat er iets mee te maken had.”

Brandweer dankbaar

Het was Jeroens broer Jan die samen met zijn vrouw Tineke (Jeroens schoonzus) als eerste op het bedrijf arriveerde. De vlammen sloegen toen al uit het dak. Maar het koppel slaagde er toch in om samen met een paar medewerkers honderd varkens uit aangrenzende stallen te halen en te redden. “Ze waren daarmee bezig toen wij aankwamen”, zegt Jeroen. “Uiteraard ben ik ze daar heel dankbaar voor. Dankzij hen zijn die varkens er nog. De brandende stallen binnengaan om de rest te redden, was geen optie. Daarvoor was het vuur veel te hevig.”

De varkensboer kon dus niet anders dan met lede ogen aanzien hoe zijn stallen in vlammen opgingen. Hij is al 25 jaar zaakvoerder van het bedrijf. Het is een deel van het familiebedrijf, dat ook nog andere varkensstallen en een mestverwerkingsinstallatie verderop heeft. “Donderdagavond hadden we het gevoel dat we een deel van ons levenswerk kwijtspeelden”, zegt hij.

“En het is misschien wel dankzij de brandweer dat het ‘maar’ een deel ervan is. Want zij hebben de aangrenzende gebouwen kunnen vrijwaren.

De hulpdiensten kwamen met verschillende korpsen ter plaatse. Ze hadden het niet onder de markt om de metershoge vlammen te doven. Bovendien lokte de brand zo veel kijklustigen dat ze zelfs gehinderd werden.

Duizend biggen

In de getroffen stal zaten duizend biggetjes en tweehonderd zeugen. Die zullen allemaal naar de verbrandingsoven gebracht worden. “Je zal het misschien niet geloven, maar ik heb daar echt wel hartzeer van”, zegt Jeroen. “Het gaat toch om heel veel jonge dieren en wij willen daar hoe dan ook het beste voor. Van aan de geboorte tot op het moment dat ze geslacht worden. Of dit financieel ook een zware klap is? Gelukkig zijn we goed verzekerd.”

Jeroen heeft nu heel wat te regelen, maar de boerenstiel staat niet stil. “We zitten ook nog met zeugen die moeten werpen. Gelukkig is er heel wat collegialiteit binnen onze branche. Ik kreeg al vier telefoontjes van collega’s bij wie we ze mogen onderbrengen. En dat doet deugd.”