Hoe Eden Hazard god werd op Cyprus

Cyprus, de olijven zijn er beter dan de voetballers. Dat bewezen de eilandbewoners zelf tegen de Rode Duivels. Na minder dan tien minuten mochten we al ‘oefen’ voor het woord ‘wedstrijd’ tikken. Na achttien minuten konden we daar ‘over en uit’ aan toevoegen. 0-2 stond het toen al. Doelpunten van Eden Hazard en Michy Batshuayi.

Opnieuw Eden Hazard dus. Net als tegen Rusland vorige donderdag, toen de Belgische aanvoerder ook al twee keer scoorde. Drie goals in twee matchen. Zijn 30ste in zijn 100ste interland. Dat jubileum werd niet gevierd in een erg winderig Nicosia. Eden zal tijdens de volgende thuiswedstrijd op 8 juni tegen Kazachstan pas in de bloemetjes gezet worden. Dus bouwde Hazard maar zijn eigen feestje. Ballon en slinger richting rechterbovenhoek, wat een knappe krul: 0-1. Honderd keer hip hip hoera! We noemden de Chelsea-aanvaller vorig weekend al de beste Belgische voetballer ooit, wat kunnen we daar nog aan toevoegen? Enkele uitroeptekens misschien?

Vraagteken Batshuayi

Bij Michy Batshuayi durven we nog een voorzichtig vraagteken plaatsen. De Brusselse spits scoorde wel op Cyprus, na een heerlijk passje van Thorgan Hazard, maar helemaal overtuigd heeft hij ons nog niet. Batshuayi wachtte vaak af, liep al eens buitenspel en combineerde moeilijk met Mertens en Eden Hazard. We zijn misschien streng voor de spits van Crystal Palace, want zijn statistieken mogen er best zijn. Dertien doelpunten in 25 interlands. Maar de lat mag dan ook hoog gelegd worden richting EURO 2020. De Duivels zullen daar niet deelnemen om een troostprijs te pakken.

Sirtaki

Tijdens de rust knalde de stadion-dj een hippe versie van de sirtaki door de boxen van het GSP Stadion. Een hint aan de thuisploeg om het tempo na de rust op te voeren. Steeds sneller en sneller, met de handen op mekaars schouders dansend. Maar zover kwam het niet. Cyprus wilde wel, hoor, maar het waren geen elf stevige Zorba’s die de Rode Duivels tegenover zich kregen. Het zag er vaak aandoenlijk uit hoe Cyprus achter de feiten aanliep, de fans kirden en kraaiden al als hun ploeg de middenlijn een keer passeerde. Maar het moet ook gezegd dat de Belgen niet genoeg profiteerden van de Cypriotische onmacht. Kunnen we hen dat kwalijk nemen? Neen, natuurlijk niet. Einde maart spaarden ook zij - bij een comfortabele 0-2 - de krachten voor de belangrijke maanden die in clubverband nu volgen. Al hadden ze de 250 meegereisde Belgische fans na de pauze iets meer mogen verwennen.

U21 wonnen ook

Roberto Martinez heeft alvast gedaan wat van hem en zijn Rode Duivels verwacht werden. Zes op zes pakken tegen Rusland en Cyprus. België gaat zo aan de leiding in Groep I. We hadden niet anders verwacht, maar toch knap dat Martinez de klus eenvoudig klaarde met een handvol afwezige basisspelers. Castagne, Thorgan of Dendoncker vielen niet uit de toon. Het moet de Spanjaard hoop geven voor de nabije toekomst, al was Cyprus geen waardemeter. We durven opperen dat de U21 van Johan Walem ook gewonnen zouden hebben in Nicosia. Want bij de Cyprioten zagen we geen enkele speler lopen die nog maar in de buurt komt van Schrijvers, Heynen of andere Lukebakio’s.

Slotconclusie: de wedstrijd Cyprus-België zal het sportjaaroverzicht alleen halen omwille van Eden Hazards 100ste interland, niet door de geleverde prestatie. Maar de Rode Duivels zitten wel helemaal op schema voor het EK volgende zomer.