“Gezien de testtijdrit in Poperinge en de andere overwinningen wezen velen naar mij als de te kloppen man”, begon Jinze Joris zijn verhaal. “Maar je moet het nog altijd waarmaken. Het verschil met de tweede was minder dan twee seconden. Gelukkig wist ik onderweg niets van tussentijden. Anders zou ik me alleen maar zenuwachtig gemaakt hebben. De warmte en het parcours harkten er trouwens enorm in. Dat voelde ik vrij snel in de benen.”

De 16-jarige renner van Acrog-Tormans komt uit een heuse wielerfamilie. “Overgrootvader Leon Joris was ook een goede renner. En grootvader Frank Joris was mecanicien van onder anderen Eddy Merckx en Patrick Sercu. Ikzelf begon met lopen, maar gaandeweg kwam de omschakeling naar de fiets.”

De volgende doelen liggen ook al vast bij de jongen uit Blaasveld. “De Vredeskoers, de Ronde van Vlaanderen en het BK op de weg staan nog op mijn verlanglijstje. Maar dat is niet alleen bij mij zo. Van een leien dakje zal het dus niet lopen.”

Na afloop ontving Joris felicitaties van Remco Evenepoel. “Na de titel nu ook nog dit. Een mooiere dag kan ik me niet wensen.”

Senne Bradi derde bij de eerstejaars nieuwelingen

WAC-renner Senne Bradi uit Hoevenen werd derde bij de eerstejaars. Iets wat hij zelf absoluut niet verwacht had.

“Ik was al bijna onderweg naar huis”, lachte Bradi. “Ik was niet op de hoogte dat ik zo goed in de uitslag stond, en had er dan ook geen flauw benul van dat men op mij aan het wachten was. Als tweede op het provinciaal kampioenschap tijdrijden mocht ik wel enige ambities hebben. Maar dat was zeker geen bronzen medaille.”