Dit koddige damesduo is het hipste snoepje van Brussel
De coolste popmuziek komt tegenwoordig uit Brussel. Roméo Elvis en Angèle, iemand? Témé Tan en TODIEFOR? Voeg daar nu ook maar JUICY aan toe, een stel geinige r&b-meiden dat graag de vuisten balt.
“Bien sûr!” , klinkt het bij de dames van JUICY als we hen vragen of popmuziek maatschappelijk problemen kan oplossen. De beste vriendinnen Julie Rens en Sasha Vovk hangen een rotsvast geloof in de mobiliserende kracht van kunst aan. “Daarom doen we het nu eenmaal", aldus Rens. "Toegegeven, wij zijn niet het type hypergeëngageerde band dat mensen tot actievoeren aanzet, ook al bewonder ik die kwaliteit wel bij sommige artiesten.”
Misschien hoorde u hun zwoele nieuwe single 'Die Baby Die' al voorbijkomen of zag u de geweldige, Gorillaz-achtige animatieclip bij hun liedje 'Count Our Fingers Twice', waarin twee lookalikes van de dames een kerel opjagen om hem met een enorme heggenschaar te ontmannen. Yep, deze meisjes zijn getalenteerd én grappig én ze schuwen de controverse niet. Het maakt van JUICY een tot de verbeelding sprekende nieuwkomer die vandaag op het randje van de hype balanceert.
'Wij zijn niet het type hypergeëngageerde band dat mensen tot actievoeren aanzet'
Tussen Rens en Vovk klikte het al in hun studentenjaren tijdens de jazzsessies op het conservatorium van Brussel. Ze staken de koppen bijeen en begonnen eigenzinnige coverversies te spelen van r&b-hits uit de jaren 90, op feestjes en in kleine clubs. "Vooral nummers met seksistische teksten", klinkt het. "Zoals 'Candy Shop' van 50 Cent. Twee meisjes die 'I make you lick my lollipop' zingen: je kunt je voorstellen dat dat op heel wat gefronste wenkbrauwen werd onthaald." (lacht)
Dankzij jullie Brusselse collega's Roméo Elvis en Angèle steekt het Frans tegenwoordig de taalgrens over. Maar jullie zingen in het Engels.
Vovk: “Men heeft het ons vaak gezegd: zing toch in het Frans, dat zal veel beter aanslaan. Maar je moet kiezen voor de klanken waar je van houdt.”
En voor de thema's die je nauw aan het hart liggen. Het feminisme is daar een van. Goed getimed in deze tijden van vrouwenmarsen en #MeToo.
Rens: “Het grote thema op de EP die we binnenkort uitbrengen, is de positie van de vrouw in onze maatschappij. We pakken het anders aan dan in onze covers, die speelser en onschuldiger waren. Die zongen we vanuit het standpunt van de man die het liedje had geschreven.
Vovk: “In plaats van te kiezen voor gore, seksistische rapteksten die vrouwen in het verdomhoekje duwen, draaien we in onze eigen liedjes de rollen om. Bij ons krijgt het meisje de bovenhand. En kijk, het is toch hilarisch dat net dát sommige mensen shockeert?”
'In plaats van te kiezen voor gore, seksistische rapteksten die vrouwen in het verdomhoekje duwen, draaien we in onze eigen liedjes de rollen om. Hilarisch dat net dát sommige mensen shockeert'
Dan heb je het over de groteske animatieclip bij 'Count Your Fingers Twice'?
Rens: “Yep. Sommige mensen zien er de humor niet van in. Wij lagen er zelf bij in een deuk. Die eerste single ging over iemand die wraak neemt op een man. Je zou kunnen beweren dat dat heel berekend is in tijden waar het debat rond feminisme superactueel is. Toch hebben we het niet daarom gedaan.”
Vovk: “We zijn allesbehalve extremistische feministen. Ja, we zijn voor de gelijkheid van de geslachten. Is dat zo gek? Maar kwaadsprekers die zich baseerden op de bloederige videoclip beweren graag dat wij mannenhaters zijn. Da’s dus onzin.”
Je zou hopen dat de perceptie van het feminisme intussen drastisch is veranderd, net dankzij #metoo en het engagement van popartiesten als Beyoncé, Solange en Janelle Monae. En zeker sinds de beroemde Golden Globes-speech van Oprah Winfrey.
Rens: “Zelfs al zou de perceptie van het feminisme niet extreem zijn veranderd, zie ik veel meer openheid tout court. Het taboe is weg. Ik merk dat onder onze beste vrienden discussies ontstaan die ik vroeger niet voor mogelijk had gehouden. Eindelijk durven de mensen een standpunt in te nemen. Zelf zijn we misschien nooit slachtoffer van discriminatie geweest, maar we zijn blij met die openheid. Al was het maar om nu en dan de inconsequenties in een discours aan te halen. Of om de juiste invulling aan het feminisme te geven: geen haatzaaierij maar gelijkheid voor iedereen. Ik verbaas me over hoeveel stommiteiten er al in dat debat de kop hebben opgestoken. De onzin die Catherine Deneuve uitkraamde! (grinnikt) Quelle connerie!”
'Zelfs al zou de perceptie van het feminisme niet extreem zijn veranderd, zie ik veel meer openheid tout court'
De clip van 'Die Baby Die' oogt dan weer tragikomisch en campy: jullie treuren er om een vriendje dat niet terugbelt. "Connard va!" staat er in bloederige letters op de slaapkamermuur geschreven. Zeg me niet dat jullie op foute mannen vallen.
Rens: “Nee, helemaal niet. (lacht) Oké, toegegeven, het is een beetje een karikaturaal liedje met een debiel clipje dat vooral de kitsch van de videoclips uit de jaren 90 parodieert. Smachtende romantiek in een oldskool decor.”
Vovk:“Dacht je dat we erg hadden geleden in de liefde?" (lacht)
Rens: “Da’s dus niet het geval. Waar we anders autobiografisch tewerk gaan, is ‘Die Baby Die’ helemaal verzonnen.”
Zoals jullie elkaars zinnen afmaken, lijken jullie wel zussen. Op welk vlak verschillen jullie van elkaar?
Rens: “We hebben verschillende karakters, ja, maar als je ons op café tegenkomt, zul je inderdaad denken dat we uit hetzelfde nest komen. (schateren) Tja, we kennen elkaar nu eenmaal al heel lang. Op het vlak van humor komen we goed overeen. We lachen met dezelfde dingen.”
Vovk: “Julie is onversaagd. Ik beweeg mij iets ongeruster door het leven. Minder zorgeloos. Daarom passen we zo goed bij elkaar. We vinden elkaar in het midden.”
De EP Cast a Spell verschijnt op 23/3 .
JUICY speelt op 22/3 in de AB in Brussel (uitverkocht) en op 23/3 in de Beursschouwburg in Brussel (uitverkocht), evenals op de festivals Les Nuits Botanique, Couleur Café, Dour en Les Ardentes.