Direct naar artikelinhoud
InterviewLaura Dijkema

Volleyballer Laura Dijkema: ‘Op die olympische kwalificatie moeten we op ons best zijn’

Wekenlang gaat ze met het Nederlandse volleybalteam spelen in de Nations League. Maar er is maar één duel dat telt voor Dijkema. Tegen Italië voor olympische kwalificatie.

Laura Dijkema probeert de bal nog van de vloer te houden.Beeld Klaas Jan van der Weij / de Volkskrant

Laura Dijkema speelt de Volleyball Nations League, een reeks van vijftien hoogwaardige interlands in het voorjaar. Leuk, onderhoudend, een beetje uitputtend, maar er is maar één wedstrijd die haar dagelijks door het hoofd spookt: Italië - Nederland, op zondag 4 augustus, in een bloedhete hal in Catania, de normaal gesproken beslissende wedstrijd uit het olympisch kwalificatietoernooi (OKT).

De ploeg die voor vijfduizend Siciliaanse tifosi wint gaat volgend jaar naar de Olympische Spelen van Tokio. De ploeg die verliest krijgt een herkansing via een zware omweg in een continentaal toernooi. Dijkema, begaafd spelverdeler, heeft dat scherp. Daarom is een vaste zin uit haar mond: ‘Op die olympische kwalificatie moeten we op ons best zijn.’

Al die andere verplichtingen van dit internationale zomerseizoen zijn voor de Drentse niet meer dan bijvangst. Het is warmlopen, de motor op temperatuur krijgen en de betere krachten van de nationale ploeg, de categorie-Slöetjes, nog wat extra rust geven. Dijkema zelf is het interlandseizoen twee weken na het Italiaanse competitieslot begonnen. Haar club Bisonte Firenze haalde de Final Four van de Serie A1 niet. Dus sloot ze snel aan bij de trainingen van bondscoach Jamie Morrison die tal van Nederlandse jonge talenten op Papendal had verzameld.

Krachttraining

‘Ik kreeg eerst een weekje krachttraining. Verplicht door Jamie. Pas de tweede week mocht ik met de bal beginnen. Niet eerder. Jamie wil het langzaam opbouwen. Hij wil ons niet meteen vol belasten’, aldus de 332-voudig international, negen jaar geleden als eredivisiespeelster in recordtijd klaargestoomd voor het WK van 2010. Vaste setter Kim Staelens was zwanger en niet beschikbaar.

De fitheid van Dijkema is momenteel behoorlijk. ‘Ik heb dit Italiaanse seizoen alle wedstrijden gespeeld. Vroeger had ik wel eens last van een enkeltje of de elleboog. Dat speelt dan toch minder lekker. Nu heb ik nergens last van gehad. Ik ben heel fit.’

Laura Dijkema.Beeld ANP

Maar heel fit is niet fit genoeg. ‘Voor dat OKT wil ik echt topfit worden. Daar is deze aanloop met de Nations League op afgesteld. Ik krijg ook nog een paar wedstrijden vrijaf. We hebben met Brit Bongaerts, Femke Stoltenberg, Sarah van Aalen en Fleur Meinders van het Talent Team nog vier setters.’

Een nog grotere aandacht in de aanloop voor de D-Day in Catania is er voor de tactische voorbereiding. Daar is Dijkema, als spelverdeler bepalend voor de strategie, zeer bij betrokken. Ze is een in Italië gestationeerde ‘spion’. Dezelfde geluiden vielen bij de Champions League-finale in Berlijn al te vernemen van Celeste Plak en Robin de Kruijf.

Dijkema: ‘Ik heb gedurende het seizoen het team van Italië al een beetje lopen analyseren. Van die wedstrijd in Catania, waar ze trouwens geen grote club hebben, krijg ik echt energie.’

De gevaarlijke Paola Egonu

Ze zal met Morrison tal van opties doornemen, vooral de manier waarop de Italiaanse hoofdaanvaller Paola Egonu afgestopt moet worden. Dijkema kent Egonu door en door. ‘Ze maakte als jonge speelster heel veel fouten, maar dat is normaal als je 17 bent. Ze is nu stabiel. We hebben met Firenze tegen haar Novara, ooit mijn club, gespeeld. Onze Firenze-coach, een hele goede met wie ik een prima klik heb, had een heel goed tactisch plan gemaakt. Ik schreef dat altijd al op, maar nu met de omlijnde gedachte dat het goed werkende plan straks tijdens die wedstrijd tegen Italië best eens van groot belang zou kunnen zijn. Ik ga het zeker met Jamie overleggen.’

Italië, de vicewereldkampioen, is overigens meer dan Egonu en een stel gewone waterdragers. ‘Het is een heel solide team geworden. Ze hebben een paar jaar geleden gekozen om jongere speelsters op te stellen. Nu is het duidelijk een team in opkomst.’

Een test volgt over twaalf dagen in Hongkong. Dan is in wedstrijd 1 uit ronde 3 van de Volleybal Nations League het treffen tussen Nederland en Italië. De twee landen, de nummers twee en vier van het voorbije WK, passeerden elkaar bij de wereldtitelstrijd in Japan. Die botsing had slechts in de finale kunnen gebeuren. Italië leek op het einde van dat toernooi fitter, Nederland moest het gemis van Robin de Kruijf oplossen. In de dertien wedstrijden (in 22 dagen) kostte dat veel energie.

Dijkema heeft de beelden van de laatste twee verloren WK-wedstrijden, 1-3 tegen Servië en 0-3 tegen China, niet teruggekeken. ‘Vaak deed ik dat wel. Maar deze niet. Mentaal? Nou gewoon geen zin in, net als die laatste van de Olympische Spelen van Rio. Wat wij beter zouden moeten doen om zo’n laatste wedstrijd op een groot toernooi eens feestend van het veld te stappen? Kon ik dat maar zeggen. Ik heb er wel veel over nagedacht. Echt als wij compleet zijn en we spelen zoals we kunnen, dan zijn we een heel moeilijk team om te verslaan.’

De Nederlandse volleybalsters begonnen dinsdagavond met een 3-0-nederlaag in de Nations League tegen wereldkampioen Servië. Het was de start van een moordend seizoen.