© 112meldingenLimburg
Doodrijder Herkse (79) ontkent straatracen
Een jongeman uit Geetbets heeft zich vrijdag voor de Hasseltse politierechter moeten verantwoorden voor een dodelijk ongeval op 16 maart vorig jaar in Herk-de-Stad. De verdachte knalde met zijn Opel Astra op de Renault Clio van de 79-jarige Paula Bex toen ze linksaf wilde slaan op de Sint-Truidersteenweg. De vrouw overleed ter plaatse. Volgens een getuige was de jongeman aan het straatracen. Hij ontkende dit, zeer tegen de zin van het parket.
Het ongeval gebeurde rond 15 uur op de Sint-Truidersteenweg richting Herk-de-Stad. De twintiger verklaarde dat hij een voorligger wilde inhalen en tijdens zijn manoeuvre merkte hij nog een traag rijdende wagen op. Deze auto sloeg plots linksaf en hij knalde tegen de linkervoordeur. De verdachte verklaarde sneller te rijden dan de toegelaten 70 km/u. Hoeveel kon hij niet vertellen. Twee deskundigen spraken van snelheden van 82 en 92 km/u. De betichte wist evenmin te vertellen of de vrouw haar linkerrichtingaanwijzer brandde. Onderzoek toonde aan dat dit wel zo was.
Volgens advocaat Joost Verheyen, die de nabestaanden vertegenwoordigde, was er sprake van straatracen. Hij verwees daarvoor naar een getuige die de verdachte en een andere wagen even voordien “als een gek” over de kaarsrechte weg zag racen. De man uit Geetbets bekende dat hij de voorligger al eerder had ingehaald en dat die hem daarna weer voorbij stak. De betichte ontkende de man in die wagen te kennen en dat er van racen sprake was. “U wilt de waarheid niet zeggen. Geef toch toe dat u als een schurk, een onnozelaar, in het verkeer aan het rijden was. De volledige verantwoordelijkheid ligt bij beklaagde. De feiten zijn voor mij bewezen. Ik vraag een zeer langdurig rijverbod”, fulmineerde de procureur.
Spijt
Advocaten Joseph Rowies en Sofie Knuts hekelden dat er straatracen in het spel was. “Hij kwam van een sollicitatiegesprek. Er was geen sprake van alcohol- of drugsgebruik. Waar is het bewijs dat het om straatracen ging? Dat is er niet. Wie zegt dat het niet om een perceptiefout van de getuige ging. Hij heeft correct ingehaald, weliswaar met ongepaste snelheid. Maar of dit de oorzaak is van het ongeval?”, waarna ze zich vragen stelden of de vrouw wel juist heeft voorgesorteerd om af te slaan. “Heeft ze wel alle handelingen correct uitgevoerd?”
De twee zonen en kleindochter toonden zich geëmotioneerd in de rechtszaal. “Dagelijks leven wij met de gevolgen van het ongeval. Het is moeilijk om te verwerken. Toch vreemd dat hij niet meer weet wat er gebeurd is. Nu ga ik zwijgen, want anders ga ik verkeerde dingen zeggen.”
“Het spijt me wel degelijk. Dit was absoluut niet de bedoeling”, sprak de jongeman tijdens het laatste woord.
Vonnis 19 oktober.
