Direct naar artikelinhoud
Week van de hoofdredacteurPhilippe Remarque

Waarom ik vertrek als hoofdredacteur

Waarom ik vertrek als hoofdredacteur

Sommigen zouden wel willen horen wat er op hun begrafenis over ze wordt gezegd. Die mensen kan ik aanraden een keer hun vertrek als hoofdredacteur aan te kondigen, zoals ik deze week deed. Wat een stroom aan aardige en warme reacties kreeg ik. Wat me bijzonder deugd deed is dat velen de krant en site de afgelopen jaren beter vinden geworden – een Gesamtkunstwerk van alle redacteuren en freelancers. Dat bood mij troost, want wat zag ik als een huis op tegen deze aankondiging. Partir, c’est mourir un peu.

Waarom ben ik dan toch gegaan? Ten eerste omdat ik de kans kreeg iets belangrijks te doen: onze generatie heeft de taak de journalistiek het digitale tijdperk in te loodsen, met behoud van kwaliteit. De uitgever, heb ik gemerkt, is daarbij cruciaal. Die beslist over investeringen, apps, sites, data, alle ingrediënten die nodig zijn voor succes op digitaal vlak. Als onze uitgever daarvoor een journalist op het hoogste niveau wil benoemen en mij dat toevertrouwt, moet ik bereid zijn de leukste baan van Nederland op te geven. Ik kan hopelijk veel betekenen in die nieuwe rol. Het is ook interessant om mezelf opnieuw te moeten uitvinden, net als toen ik van schrijvend journalist ineens hoofdredacteur werd.

Ten tweede is zo nu en dan een wisseling van de wacht gezond voor een krant. Nieuwe ideeën, nieuwe energie. We hebben goede kandidaten rondlopen. Ik ben ervan overtuigd dat de Volkskrant een open geest zal houden en de krant en site zullen sprankelen. Dat zit gewoon in de redactie.

Nu begint een sollicitatieprocedure die in detail is vastgelegd in het redactiestatuut. Een krant is een cultuurgoed en geestelijk eigendom van een journalistiek onafhankelijke redactie. Maar het is ook een commercieel bedrijf dat moet renderen om gezond te blijven. Die precaire balans is belichaamd in dit sleutelmoment: redactie, uitgever/eigenaar en stichting de Volkskrant, die onze koers bewaakt, moeten alledrie blij zijn met de nieuwe hoofdredacteur.

Ik blijf intussen nog vier maanden aan. Heerlijk.

‘Dit is niet alleen de leukste en eervolste baan van Nederland. Het is ook een dollemansrit geweest die we samen hebben beleefd.’ Lees hier de afscheidstoespraak van Philippe Remarque.