Van Aerts voorjaar eindigt met minutenlang gekerm van de pijn

De semiklassieker had nog 67 kilometer te gaan toen de afloop van Dwars door Vlaanderen in minder dan een seconde volstrekt oninteressant werd. Daar zorgde niet eens zozeer de valpartij zelf voor, waarbij renners met grote snelheid (bijna 80 kilometer per uur) op een naar beneden lopende weg op het asfalt kletterden.

Het waren vooral de namen van de vallende coureurs die schokten: Mads Pedersen, Biniam Girmay, Gianni Vermeersch, Jasper Stuyven en de grootste van allemaal, Wout van Aert van Visma-Lease a Bike. Hij brak zijn sleutelbeen en een aantal ribben en kan een streep trekken door zijn grootste, bijna obsessieve doelen dit jaar: de Ronde van Vlaanderen en Parijs-Roubaix.

Wat er in die split second gebeurde; Van Aerts ploeggenoten Matteo Jorgenson en Tiesj Benoot waren vlakbij, maar wisten het niet zeker. “Het ging zo snel”, zeiden beiden na afloop. Benoot meende een tik van Van Aerts voorwiel tegen zijn achterwiel te voelen. Jorgenson dacht dat zijn kopman in aanraking kwam met Lidl-Trek-renner Alex Kirsch. De Amerikaan zag Van Aert vallen en wist meteen: “Wout is uit de wedstrijd.”

Dat Jorgenson die won, met onmisbare hulp van Benoot, was secundair. Ze zeiden vooral met hun met een ambulance afgevoerde vriend in hun hoofd te zitten. Ze hoorden na de finish dat Van Aert minutenlang luid kermend op de grond zat na zijn val.

Huilen, weten Jorgenson en Benoot, dat doen wielrenners niet snel en de alleskunner, die zelden uitvalt, al helemaal niet. Vermoedelijk voelde Van Aert naast fysieke pijn de zielenpijn over alle voorbije maanden van trainen en eenzame hoogtestages zonder vrouw en kinderen, die in een flits hun betekenis verloren.

Vlaamse hoogmis

Dwars door Vlaanderen had met zijn 188 kilometer, tegen 271 voor de Ronde, voor Van Aert slechts een generale repetitie moeten zijn voor de monumentale hoofdprijs. Als Vlaming de Ronde winnen, veel hoger kom je als wielrenner niet.

Van Aert zou hem zondag voor de zesde keer rijden en verkeerde in grootste vorm voor, eindelijk, zijn eerste overwinning in de Vlaamse hoogmis. Vooral die van 2020 deed pijn, toen hij een millimetersprint verloor van wie anders dan Mathieu van der Poel. Die is zondag torenhoog favoriet voor zijn derde zege in de Ronde.

Temeer gezien de namen van al die anderen die met Van Aert vielen. De afgelopen koersen vormde Lidl-Trek een ijzersterk collectief dat in staat was Pedersen, die zondag Gent-Wevelgem won van Van der Poel, naar de overwinning te leiden. En zou het niet met de Deen lukken, dan wel met Stuyven, die in 2021 Milaan-Sanremo won.

Stuyven stapte net als Van Aert niet meer op en heeft ook zijn sleutelbeen gebroken. Pedersen wist zich weliswaar op zijn fiets te hijsen, maar finishte niet, zijn ploeggenoot-in-vorm Kirsch evenmin.

Girmay, die in 2023 een seizoen om snel te vergeten had maar weer op de weg terug leek richting de Ronde, probeerde niet eens op zijn fiets te komen. Een lichtpuntje voor de Eritreeër: hij heeft niets gebroken.

Vermeersch, een belangrijke ploeggenoot van Van der Poel zondag, haalde de eindstreep ook niet. De tv-motor had hem vol in beeld toen hij over de kop sloeg en op uiterst pijnlijke wijze op zijn rug terechtkwam.

N48

Nog tijdens de koers kwam Flanders Classics, organisator van zowel de Ronde als Dwars door Vlaanderen, met een verklaring. Daar was alle reden toe, want de straat waar het allemaal gebeurde, de Ninoofsesteenweg op de grens van Vlaanderen en Wallonië, is dit jaar vanwege de onveiligheid uit het parcours van de Ronde gehaald. Aanleiding was een ernstige valpartij in de laatste editie van dit wielermonument. Die val had Girmay als voornaamste slachtoffer, waardoor zijn seizoen naar de knoppen was.

Waarom zat dat stuk van de N48, dat de renners moet brengen naar de Kanarieberg, dan nog wel in het parcours van Dwars door Vlaanderen? Dat is niet zo’n grote, drukke, belangrijke koers als de Ronde, legde Flanders Classics-CEO Tomas Van Den Spiegel uit voor Sporza. “Helaas toont de val aan dat we een punt hebben om deze aanloop naar de Kanarieberg uit de Ronde te halen.”

Opmerkelijk is dat uitgerekend Van Aert, Stuyven en Vermeersch vorige week in een enquête van Het Laatste Nieuws de razendsnelle afdaling richting Kanarieberg als een van de gevaarlijkste passages van de Vlaamse voorjaarskoersen aanwezen. Stress is een factor, zeiden ze, net als het grind aan de zijkant van de weg.

Tim Declercq van het zwaar getroffen Lidl-Trek legde voor Sporza het gevaar uit van zo’n brede en overzichtelijke weg als waar het woensdag voor het tweede jaar op rij zo misging. Juist de breedte maakt het link, zei hij, omdat het hele, razendsnel voortrazende peloton vooraan wil zitten voor een scherpe bocht naar rechts, de Kanarieberg op.

“Er is zo’n enorme druk naar voren en er zijn zoveel sterke renners”, zei Declerq. “Je wilt in een gat duiken, maar soms is er gewoon geen plaats.” Remmen is dan het verstandigst, maar een goede positie kan de renner wel vergeten. “Als je remt, ben je verloren. Dat maakt dit zo’n enorm gevaarlijke sport.”