Burgerlijke stand weigert naam Antwerpse vrouw (37) officieel te maken: “Waarom mag ik niet Ruud heten?”

Dankzij een omzendbrief van juni 2018 is het gemakkelijker geworden om een voornaam aan te passen. Al 780 Vlamingen hebben dat gedaan. Maar de Antwerpse Ruud Lelieur slaagt er niet in om haar voornaam officieel te maken. “Het was 37 jaar geleden niet zo evident om een eerder mannelijke naam als vrouwennaam te gebruiken. Bij de burgerlijke stand hebben ze toen dus maar Ruth genoteerd in plaats van Ruud, ook al stond dat zo op mijn geboortekaartje. Ruud is de naam die ik al mijn hele leven draag. Daarom dat ik dat na al die jaren graag officieel wilde maken.”

Vaak verwarring

Wat ook meespeelde, is dat Ruud sinds kort voor een grote organisatie in het hoger onderwijs werkt. “Mijn mailadres hebben ze kunnen aanpassen, maar verder duikt mijn officiële naam vaak op en dat zorgt voor verwarring. Vorige week heb ik voor een volle aula nog de vraag gekregen wie ik nu ben: Ruth of Ruud. De studenten begrepen mijn toelichting en spreken me nu aan als Ruud, maar de officiële naam circuleert ook in andere mails en daar ontstaat verwarring.”

Ruud Lelieur had gelezen dat 99% van de verzoeken om de voornaam te wijzigen wordt aanvaard en ze ging ervan uit dat het ook bij haar geen probleem zou zijn. Tot vorige maand de officiële weigering kwam, omdat de naam Ruud als mannennaam wordt gezien en dat verwarring kan veroorzaken. “De ambtenaar baseert zich op de wet uit 1987. Alleen als een naam vijf keer voorkomt, telt die mee. De omzendbrief van 2018 spreekt zich helaas niet uit over het verschil tussen mannen- en vrouwennamen. Als ik die lijst bekijk, kun je als vrouw gerust Chris of Jos heten, omdat die namen zijn afgeleid van een vrouwelijke variant als Christine of Josepha. De naam Rudette ben ik wel tegengekomen, maar de variant Ruud is er blijkbaar niet. Vreemd is dat je als vrouw wel Run, Ruo of zelfs Ruzie mag heten, maar niet Ruud.”

“Ik mag niet zijn wie ik ben”

Er wordt alleen een uitzondering toegestaan als Ruud zich een man zou voelen, wat niet het geval is. “Ik heb even getwijfeld om dat dan maar aan te halen als argument, maar dat vind ik niet correct en niet respectvol tegenover mensen voor wie dit echt speelt. Er zijn zo veel namen waarvan niet duidelijk is of het een mannen- of vrouwennaam is. In de omzendbrief staat ook dat er rekening wordt gehouden met de maatschappelijke evolutie in het geven van voornamen en dat de overheid zich zo tolerant mogelijk wil opstellen. Maar blijkbaar geldt dat niet voor iedereen.”

Ruud Lelieur is van plan om beroep aan te tekenen tegen het weigeren van de naamswijziging voor de familierechtbank, maar ze had liever gehad dat dat niet nodig was. “Ik voel mij geen Ruth, die naam past niet bij mij. De brief met de weigering maakt mij heel triest. Het geeft mij het gevoel dat ik niet mag zijn wie ik al 37 jaar ben: een vrouw met de naam Ruud.”