“Kijk eens naar dat lengteverschil tussen Koen en Thibaut, ze lijken wel vader en zoon. Dat was net voor Thibaut zijn scheut zou krijgen. Op zijn zestiende was hij ongeveer 1m80, Koen was al 1m95, denk ik. De foto werd genomen op twee december 2006, ze waren op dat moment dus allebei veertien. Ze werden soms tegen elkaar uitgespeeld, maar dat deerde hen niet. Ze konden het prima met elkaar vinden. Je zou kunnen stellen dat Thibaut tot bij de beloften een beetje in de schaduw van Koen stond. Toen Thibaut wist dat hij ook vrij groot zou worden, gaf dat hem een mentale boost om er helemaal voor te gaan.”

“De neef van zijn mama heeft Thibaut tot fanatieke Genk-fan bekeerd. Ik weet nog goed dat hij naar een open training ging kijken en heel laat thuiskwam. Hij stak fier zijn handen naar voren om te pronken met de kunstwerkjes op zijn armen. Omdat er geen tijd was geweest om de grote ster Branko Strupar een papier en een pen onder zijn neus te duwen, besloot Thibaut om de handtekening dan maar op zijn arm te laten zetten. De rest volgde dat voorbeeld. Het heeft heel lang geduurd vooraleer die armen nog eens gewassen werden. Ik herinner me nog dat hij in de douche zijn handen uitstak om de inkt wat te sparen. Na die handtekeningensessie was hij verkocht en konden we dekbedden en schoolgerief van Genk aanschaffen.”

“Dit vinden we nog altijd een heel mooie foto. Thibaut en zijn broer én beste vriend Gaetan (rechts op de foto, nvdr) die hun Genk-tenue showen. Gaetan heeft ook twee jaar bij Genk gevoetbald. Hij speelde vooral in de verdediging en kon zowel met links als met rechts uit de voeten.

Ze hangen goed aan elkaar, die mannen. Ik herinner me ook nog dat Gaetan eens naar zijn kamer vloog en dat Thibaut hem dan stiekem boterhammen met choco ging brengen zodat hij toch iets te eten had.”

“Dit is een ploegfoto van bij de Genkse jeugd op een indoortoernooi in het Duitse Sodingen. Daar is alles begonnen. De week ervoor had de trainer gevraagd wie er in de goal wilde staan en Thibaut zag dat wel zitten. Waarom? Omdat hij dan alle matchen mocht spelen. De andere spelers hadden een beurtrol. Hij werd prompt uitgeroepen tot beste doelman van het toernooi. Hij straalde en had zijn roeping gevonden.”

“Op deze foto zie je Thibaut als veldspeler bij Bilzen, zijn eerste club. Hij maakt zich klaar om een penalty te nemen. Eigenlijk was Thibaut nog te jong om aan te sluiten, maar de club maakte een uitzondering. Hij mocht al snel meespelen met jongens die twee jaar ouder waren. In de lagere school kreeg hij van de meester de wijze raad om ook voldoende aandacht te besteden aan zijn punten. Thibaut antwoordde: Waarom? Ik word toch profvoetballer!”

“Thibaut was er altijd bij wanneer wij volleybalden. Hier moet hij een jaar of drie geweest zijn. Het straffe is dat hij heeft leren tellen door naar het scorebord te kijken. Net als voor elk ander kind was het wel lastig om zo lang te blijven stilzitten. Zo heeft hij twee jaar later tijdens de warming-up tegen Zonhoven eens een smash van Wout Wijsmans vol op zijn hoofd gekregen. Toen was hij even groggy.”