In de badkamer ontdekten ze een vloer onder water waar taugé in gekweekt werd
In de zeventiger jaren betrokken we een flat in Heemskerk. We gingen samenwonen in een mooie grote ruimte op de derde verdieping, die we gezellig maakten met zeegrasmatten op de vloer, gordijnen met oranje psychedelische patronen, twee manoustoelen en een bielzen tafel met veel asbakken, een pick-up en onze eerste elpees; het leven was vurrukkuluk.
Tot we nieuwe bovenburen kregen, Chinezen die na sluitingstijd van hun restaurant met grote Mercedessen voorreden. Daar stapten altijd veel mensen uit en daarna begon het. Boven ons hoorden we gebonk, gelach, gekreun, geklap, gedonder en geduw.
We begrepen er niets van, zo rond twaalf uur in de nacht en dat steeds weer. Wat gebeurde daar toch? Maar ons motto was 'leven en laten leven', dus zetten wij The Rolling Stones gewoon wat harder.
Ons motto was 'leven en laten leven', dus zetten wij The Rolling Stones gewoon wat harder
Vochtig plafond
Tot we op een dag lekkage kregen. Het water stroomde langs de muren van de badkamer naar beneden. Het plafond stond bol van het vocht. We belden bij onze bovenburen aan en een klein mevrouwtje trok het gordijn bij de voordeur een stukje open, zwaaide vriendelijk en deed het gordijn weer dicht. Dit herhaalde zich telkens als we aanbelden.
Toen de woningbouwvereniging maar ingeschakeld. Die wist wel binnen te komen. In de badkamer ontdekten ze dat de hele vloer onder water was gezet en dat daar taugé in gekweekt werd. De zaadjes welden goed in het vocht.
Onze lekkage werd verholpen, we kregen andere bovenburen en we hebben nooit meer taugé durven eten.
Jan Bos en Mieke Wijminga, Bergen
Met nog maar een paar beste burenverhalen te gaan: wie heeft er een beter burenverhaal? didu@volkskrant.nl
Lees ook
Geselecteerd door de redactie
