“Het werd zwart voor mijn ogen”, verklaarde Van Ruymbeke toen hij zich zondagnacht aangaf bij de politie van Brussel-West. “Ik had mijn dochter een pamper gegeven. Ze huilde en wou niet van haar flesje drinken.” Daarop gooide hij zijn dochtertje Z. uit alle macht tegen de grond. Hij belde zelf de hulpdiensten. De mama van Z. was naar een verjaardagsfeestje, zij arriveerde thuis samen met de ambulance. Van Ruymbeke bekende en werd aangehouden op verdenking van moordpoging. Het kindje is in levensgevaar.

Lyam

“Een vriendin stuurde me het nieuws vanochtend door. Ik ben in shock”, reageert Kirsten Tonnaer. Zij was in 2008 samen met Cedric Van Ruymbeke. Ze hadden een zoontje van zes maanden, Lyam. “Hij huilde en dat stoorde Cedric die aan het gamen was”, vertelt de vrouw. “Hij stond op en sloeg mijn zoontje zo hard dat hij overleed. En nu dus weer, een tweede keer.”

“De avond van de feiten was ik niet thuis, net zoals deze vrouw nu. Toen ik arriveerde zag ik Lyam levenloos in zijn bedje liggen. Cedric had niet eens de hulpdiensten gebeld.”

Kirsten werd een tijdlang verdacht, samen met haar man. “Het was vreselijk. Ik was mijn kind kwijt en zat in de gevangenis. Ik geloofde eerst ook niet dat Cedric dit gedaan had. Maar stilaan begon het door te dringen. Cedric had een agressieprobleem. En blijkbaar had hij Lyam al vaker geslagen, zo leerde de autopsie.”

Kirsten zelf werd nog voor het proces in 2011 gerehabiliteerd. “Cedric daagde zelfs niet op in de rechtbank. Ik denk dat het hem niet interesseerde. In afwachting van zijn proces moest hij een psycholoog bezoeken voor zijn agressieprobleem. Eén keer heeft hij dat gedaan. De rest van de afspraken heeft hij geskipt, hij is drugs gaan roken bij zijn vrienden.”

Negen jaar cel

Tijdens het proces richtte Kirsten het woord tot de rechter. “Geef hem een zware straf alstublieft. Ik wil niet dat de kindjes van zijn nieuwe vriendin hetzelfde overkomt als wat Lyam overkomen is. Hij had toen een andere vriendin die twee kindjes had. Niet die vrouw om wie het nu gaat.”

Ze gaven hem amper negen jaar voor het doden van een weerloze baby die hem stoorde bij het gamen Kirsten TONNAER Mama van Lyam

“De rechter knikte. ‘We gaan er rekening mee houden, mevrouw’, beloofde hij. Even later volgde het verdict: amper negen jaar voor het doden van een weerloze baby die hem stoorde bij het gamen. Negen jaar, dat is niks. De rechter had niet naar mij geluisterd, zo voelde het toen. En de feiten geven me nu gelijk. Ik hoop dat het kindje het deze keer haalt.”

Hoewel Kirsten Cedric uit haar leven gebannen had, bleef hij haar brieven sturen vanuit de gevangenis. “Vreselijke brieven. ‘We zouden nog een kindje moeten maken. Om Lyam te vervangen’, stond er eens. Hij is gek. Alsof een kind een stuk speelgoed is dat je maakt en kapot doet. Ik heb de brieven nooit beantwoord.”

De moeder bouwde sindsdien met vallen en opstaan haar leven weer op. “Ik ben hoogzwanger van mijn derde kindje. Ik heb een goede man nu. Maar er gaat geen dag voorbij of ik denk aan Lyam. Meermaals per week ga ik langs bij zijn grafje. En dan spreek ik hem zachtjes toe. Ach, het doet allemaal zo’n pijn, en het verdriet zal nooit overgaan.”

Van Ruymbeke kreeg gisteren in de gevangenis bezoek van Wouter Smet, zijn advocaat. “Hij heeft zichzelf aangegeven want hij beseft dat er iets grondig fout gelopen is. Nochtans leek het allemaal goed te gaan met hem. Het is belangrijk dat er nu een psychiater aangesteld wordt om mijn cliënt te onderzoeken. Want er schort duidelijk iets bij hem.”

Had dit nieuwe drama voorkomen kunnen worden? Volgens Justitie werd Van Ruymbeke na zijn veroordeling intensief begeleid, maar in februari 2018 was zijn straf uitgezeten. Vanaf dan kon en mocht Justitie hem niet meer opvolgen. Een ambtenaar van de burgerlijke stand, waar ouders hun kindje aangeven, heeft geen zicht op iemands strafblad. Kind & Gezin heeft dat evenmin.