© patrick van dyck
Gitariste viert na depressie tienjarig jubileum met heruitgave debuutalbum
Tien jaar geleden bracht Beatrice Van der Linden haar eerste cd uit: een combinatie van eigen nummers en covers. “Om dit jubileum te vieren, breng ik dit debuut opnieuw uit”, vertelt de 58-jarige Boechoutse gitariste en muzieklerares. “Maar ditmaal alleen met mijn eigen composities.”
Het parcours van de ten-string-gitariste oogt indrukwekkend. Een regeringsmedaille voor gitaar, een eerste prijs in de nationale muziekwedstrijd Pro Civitate, als eerste Antwerpse een hoger diploma gitaar en als klap op de vuurpijl mocht ze een masterclass gitaar volgen bij de Australiër John Williams, die wereldberoemd werd met zijn opname van Cavatina, die gebruikt werd in de Oscarwinnende film The Deer Hunter.
En toch blijft Beatrice voor de doorsnee muziekliefhebber een nobele onbekende. “Maar dat is niet erg”, vertrouwt ze ons toe. “Ik wil mijn muziek vooral gebruiken om mensen te verbinden en te inspireren. Geld speelt geen rol.”
Op 25-jarige leeftijd speelde Beatrice, begeleid door een groot orkest, het aartsmoeilijke Concierto de Aranjuez van Joaquín Rodrigo. “Een onvergetelijke ervaring. Ik trad ook geregeld op in het binnen- en buitenland.”
Maar langzaam doofde de kaars uit. “Mijn overvolle agenda, de drang naar perfectie, mijn drie kinderen en persoonlijke problemen leidden me naar een depressie. Acht jaar lang voelde ik me miserabel. Mijn gitaar hield me nog min of meer op de been.”
Het improviseren van Beatrice werd componeren. Inmiddels bracht de gitariste vier cd’s uit.
Behoefte aan rust
Volgens Beatrice leven we veel te snel. “Een carrière, de digitale revolutie, de jacht naar geld en plezier, het dolgedraaide verkeer en de stress waar we voortdurend tegenaan lopen, doen veel mensen belanden in uitzichtloosheid. Er is dringend behoefte aan rust en meditatie. Voor al die mensen is er mijn muziek. Als ik mijn gitaar vastneem, doet dat iets met mij. Ik hoop dat ik anderen met mijn muziek kan inspireren en ze ertoe kan aanzetten om het mooiste in zichzelf te laten bovenkomen. Verwondering en liefde, daar draait het om.”
De papa van Beatrice is onlangs overleden. “In 1968 keerde hij van de Olympische Spelen in Mexico terug met enkele platen met Mexicaanse gitaarmuziek. Toen hij me die liet horen, sloeg de vonk over. Het zou fijn zijn mocht mijn muziek verbinden.”
www.beatricevanderlinden.be
