Van Aert: "Teleurstellende trip geweest"

"Ik was eigenlijk wel goed gestart, maar plots ging voor mij Lars van der Haar tegen de vlakte. Ik zat net achter hem en moest vol in de remmen. Bovendien reed er dan iemand in op mij met tot gevolg dat mijn versnellingsapparaat naar de verdoemenis werd gereden", sakkerde Wout Van Aert. "Toen ik plaatsen probeerde goed te maken, schoot ik ook nog eens met mijn schoen los. Ik zat op een gegeven moment zelfs niet in de top twintig."

Nadat Van Aert van fiets was gewisseld, probeerde hij op te schuiven. "Dat verliep heel frustrerend want voor mij reden er renners in de weg die ik op de smalle stukken niet voorbij kon rijden. Eigenlijk was ik misschien even sterk als de mannen van de tweede groep", zegt Van Aert. "Dit is alvast een betere prestatie dan vorig week zondag in Iowa. Maar het is toch een teleurstellende trip geweest. Vorige week was het gevoel en het resultaat slecht. Vandaag had ik een beter gevoel, maar ik ben alvast nog steeds niet de Wout Van Aert van weleer. Maar ik bekijk de zaak positief. Er is beterschap."

Net als in Iowa begon Mathieu Van der Poel tijdens de tweede manche van de Wereldbeker veldrijden in het Amerikaanse Waterloo (Wisconsin) na een halve ronde al aan een solo. Ook nu kwam de Nederlander op geen enkel moment in de problemen. Integendeel. Van der Poel leek te spelen met de tegenstand op de zanderige, stoffige en broeiend hete omloop in Waterloo. "Ik maak eigenlijk nooit een plan op voorhand en vandaag dus ook niet. Ik was weer heel snel vertrokken en sloeg vlug een kloof", zegt Van der Poel. "Ik voelde me wel sterk en reed mijn eigen tempo. Ik wist ook niet of er achter mij iets verkeerd liep want ik had snel een grote kloof. Zo kon ik vanaf de eerste rond echt mijn ding doen en mijn eigen lijnen uitzetten."

Op de vraag hoe het komt dat het klasseverschil met de rest van de deelnemers zo groot is, heeft Van der Poel naar eigen zeggen geen antwoord. "Ik weet wel dat ik een schitterende zomer achter de rug heb en ik voel me sterker dan andere jaren. Van de hitte had ik niet echt veel last. Ik denk dat we met de ploeg een goede keuze maakten om hier vrijdag ook al eens te crossen. Zo kon ik echt wel wennen aan die hitte. Ik pakte vandaag mijn derde zege op drie in Amerika. Winnen is en blijft het leukste wat er is. Daarvoor ben ik wielrenner geworden. Ik keer met een heel goed gevoel terug naar huis."

Corné van Kessel verraste zondag vriend en vijand met een knappe tweede plaats tijdens de tweede manche van de Wereldbeker veldrijden in het Amerikaanse Waterloo (Wisconsin). Hij kon in de sprint net zijn ploegmakker Daan Soete achter zich houden. "Er is tot op heden niets te doen aan de suprematie van Mathieu Van der Poel", zegt Corné van Kessel. "Ik had vandaag zelfs zijn wiel te pakken na de start maar al snel reed hij van mij weg. Ik probeerde nu meteen mijn eigen tempo te rijden en me niet op te blazen. Het komt erop neer op een andere manier te koersen. Zodra Mathieu Van der Poel aanvalt moet je rijden voor het hoogst haalbare en dat is dan een tweede plaats. Misschien is dat niet de juiste instelling maar dat is wel de instelling waar je het meeste uit puurt. We vervolledigen met twee man van de ploeg het podium. Dat is wel leuk gezien de hoofdsponsor van deze cross, Trek, onze fietsen levert".