Direct naar artikelinhoud

Eigenlijk wordt Halbe Zijlstra minister van Binnenlandse Zaken met buitenland in de portefeuille

Eigenlijk wordt Halbe Zijlstra minister van Binnenlandse Zaken met buitenland in de portefeuille

Halbe Zijlstra wordt de nieuwe minister van Buitenlandse Zaken. Dat stond gisteren in De Telegraaf en bronnen op het Binnenhof bevestigden de primeur. Van secretaris van postduivenvereniging De Griffioen in Oosterwolde (Friesland) naar het hoogste diplomatieke ambt: het is een prestatie van formaat. Eindelijk, 78 jaar na het aantreden van Eelco van Kleffens, krijgt Nederland weer een minister van Buitenlandse Zaken die Fries spreekt - iets wat zelfs het talenwonder Frans Timmermans niet kon zeggen.

Behalve die van Zijlstra, kwamen ook de namen van de aanstaande ministers Wopke Hoekstra (CDA, Financiën) en Eric Wiebes (EZ en Klimaat) naar buiten. Rutte III wordt een jongensboek; Halbe, Wopke en Wiebes, De kameleon wint de prijs. Jammer dat Sybrand in de Kamer blijft. Het wordt met Zijlstra's voornaam trouwens nog een hele toestand, in het buitenland.

Het wordt met Zijlstra's voornaam trouwens nog een hele toestand, in het buitenland

Halbe Zijlstra wordt beloond voor vijf jaar beulswerk in de VVD-fractie. Van de tragische Ybeltje Berckmoes weten we hoe hij dat deed: nietsontziend en met harde hand. Daarvoor was hij de in kunstenaarskringen mateloos gehate staatssecretaris van Cultuur in Rutte I. Zijlstra schrapte een kwart van de nationale cultuurbegroting: opeens was er een stuk minder kunst.

In het buitenland weten ze wat hun te wachten staat, daarvan blijft straks ook weinig over.

Zijlstra schreef in maart 2015 in het tijdschrift Liberaal Reveil van de Teldersstichting - het wetenschappelijk bureau van de VVD - een lang stuk, dat we bij nader inzien gerust mogen zien als een sollicitatie naar Buitenlandse Zaken. 'Realistisch buitenlands beleid', stond er boven. Hij liet doorschemeren dat hij weinig moest hebben van het buitenlandbeleid van de PvdA'ers Timmermans en Koenders en pleitte voor een beleid 'dat kijkt naar wat haalbaar is, in plaats van naar wat wenselijk is'. Het moest tevens zijn 'gericht op het eigen belang en op de eigen regio'.

Het buitenland wordt onder Halbe Zijlstra een stuk kleiner, dat is duidelijk. Hij zal ook niet langer met het vermaarde Hollandse vingertje zwaaien, want dat is niet realistisch. Beter een stabiel land met een strenge dictator dan chaos aan de Europese grenzen, meende Zijlstra. Een dictator die flink Hollandse waar aanschaft, nog beter.

In maart 2016 meldde een andere VVD'er zich voor de begeerde functie. In de Internationale Spectator schreef Han ten Broeke een doorwrocht artikel: Tien vuistregels voor een realistisch buitenlands beleid. Hij begon met het citeren van president Kennedy: 'I'm an idealist without illusions'. Punt 1: 'Nationaal belang is de primaire drijfveer van buitenlands beleid'. Ten Broeke zou meer voor de hand hebben gelegen als minister van BuZa dan Zijlstra - hij is sinds mensenheugenis buitenlandwoordvoerder van zijn fractie en trachtte in 2012 nog Israël en de Palestijnen tot een akkoord te bewegen. Tevergeefs, maar niettemin moedig en ambitieus. Wellicht kostte Ten Broekes punt 8 hem de kop: 'Een realistisch buitenlands beleid is inherent inconsequent' - mogelijk meende Mark Rutte dat Zijlstra karakterologisch beter geëquipeerd was dat uitgangspunt in praktijk te brengen dan Ten Broeke zelf.

Ze hoeven in het buitenland voortaan bij problemen echt niet meer naar ons te kijken. Wij hebben lang genoeg ons best gedaan en het is er nog steeds een puinhoop

Ze hoeven in het buitenland voortaan bij problemen echt niet meer naar ons te kijken. Wij hebben lang genoeg ons best gedaan en het is er nog steeds een puinhoop, dus het is mooi geweest. We richten ons voortaan op het nationale belang. Eigenlijk wordt Halbe Zijlstra minister van Binnenlandse Zaken met buitenland in de portefeuille.