Er zijn vele boeken geschreven over de Eerste Wereldoorlog. Veel minder aandacht is er geschonken aan de talloze slachtoffers die vielen aan de elektrische draadversperring aan de Belgische grens met het neutrale Nederland. Op de dag van vandaag zijn er meer dan 1.300 namen bekend van personen die de dood vonden aan dit eerste “ijzeren gordijn”.

Om de beletten dat Belgische weerplichtige jonge mannen en spionnen over de grens trokken besloten de Duitsers in 1915 om een grenszone af te bakenen door middel van een elektrische draadversperring. Deze volgde het kanaal, maar liep vanaf de grens met Beek naar de Breeërkiezel bij Kulen en liep helemaal om het dorp heen: Bocholt lag helemaal in de grenszone. Blijkbaar voldeed deze versperring niet en al in 1916 verplaatste de bezetter de dodendraad naar de grens met Nederland.

Schakel- en wachthuisjes en barakken voor de Duitse soldaten werden er opgericht. Ook in Bocholt eiste de dodendraad zijn tol. Zestien pogingen om door de draad te geraken met dodelijke afloop zijn bekend, maar het moeten er veel meer geweest zijn. Zo noteerde men eind maart 1917 aan de grens tussen Achel en Maaseik het honderdste slachtoffer van dat jaar. Enkele weken na de wapenstilstand was er van de dodendraad niet veel meer te bespeuren. De boeren lieten er geen gras over groeien: zij konden de palen en draden best gebruiken…

Iedereen welkom om 20u in bibliotheek De Priool.