De Europese Commissie betwijfelt, zoals bekend, of België de Europese begrotingsdoelstellingen voor 2018 haalt (DS 23 november). Nu blijkt ook dat ze in haar uitgebreide analyse van de Belgische begroting de kwaliteit van de begrotings­opmaak op zich hekelt.

Niet alleen gelooft de Commissie niet dat het structurele tekort volgend jaar zal uitkomen op 0,8 procent van het bbp, de regering had hoe dan ook nooit zo’n rooskleurige projectie aan de Commissie mogen bezorgen, klinkt het. De onderliggende ­oefening gebeurde immers niet volgens de regels van de kunst.

Concreet heeft de regering verschillende groeivooruitzichten door elkaar gebruikt en heeft ze de hogere groeiverwachting onvoldoende uitgezuiverd in het structurele tekort. Dat moet nochtans net corrigeren voor conjuncturele schommelingen.

Het is een erg technische materie, maar de gevolgen zijn niet te onderschatten. De Commissie deed het huiswerk van de regering over en kwam uit op een structureel tekort van 1,2 procent. Zo duikt plots een bijkomend tekort op van een kleine 2 miljard euro. Omdat de Commissie ook vreest dat niet ­alle maatregelen voldoende zullen opbrengen, verwacht ze zelfs een tekort van 1,5 procent. Nog eens bijna anderhalf miljard euro erbij.

De Commissie tilt zwaar aan de manier waarop de regering-Michel gewerkt heeft. ‘De begroting is gebaseerd op een aangepaste versie van verouderde groeiprognoses’, schrijft ze. Terwijl de Europese regels duidelijk stellen dat zoiets niet mag. ‘Dit doet vragen rijzen over de onafhankelijkheid en het ­realiteitsgehalte van het volledige ­macro-economische model dat de begroting stut,’ besluit het rapport.

Professor Gert Peersman (UGent) spreekt van een ‘zeer expliciete tik op de vingers.’ ‘Eigenlijk is dit verbijsterend. De Commissie gaat niet over een nacht ijs vooraleer zoiets te schrijven. Ik wist dat de frustratie groot is bij internationale instellingen over de cijferhygiëne van de Belgische begrotingen. Maar meestal lees je die frustratie alleen tussen de lijnen.’

‘Geen onbewust foutje’

Volgens Peersman is de kans klein dat het hier om een slordigheid gaat. ‘Iedereen weet dat het structurele saldo moet aangepast worden bij hogere of lagere groei, dus dit is geen onbewust foutje.’

Minister van Begroting Sophie Wilmès (MR) is niet onder de indruk. ‘De Commissie kan zeggen wat ze wil, maar wij zijn transparant geweest’, reageert haar woordvoerder. Zo’n aanpassing is erg complex en afhankelijk van vele elementen, zoals consumptie, investeringen, enzovoort.’

Een andere bron binnen de regering geeft, weliswaar achter de schermen, toe dat er een probleem was. ‘Het structureel saldo werd niet correct becijferd. De aanpassing van de Commissie is volledig terecht.’